Τριήμερο σκληρό πόκερ σε επίπεδο κορυφής

Σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο θα εξακολουθήσει να παίζεται μέχρι την Τετάρτη (τουλάχιστον) το σκληρό πόκερ της διαπραγμάτευσης, με τους «θεσμούς»... να παρακολουθούν.

Μία από τις «παρτίδες» μάλιστα αφορά και την παράταση της διαπραγμάτευσης – τρίμηνη ή ... εννιάμηνη, κατά διαφορετικές πηγές.

Στη νέα τηλεδιάσκεψη Τσίπρα-Μέρκελ-Ολάντ το βράδυ του Σαββάτου συμφωνήθηκε η δια ζώσης συνάντησή τους στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής.

Για το «ελληνικό ζήτημα» συνομίλησαν χθες ο Μπάρακ Ομπάμα και η Ανγκελα Μέρκελ, στο περιθώριο της Συνόδου των G7 στη Βαυαρία. Σήμερα το πρωί (11.30 πμ) συναντάται στο Bερολίνο ο Γιάνης Βαρουφάκης με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ενώ κυβερνητικό κλιμάκιο οδεύει προς τις Βρυξέλλες.

Δεν δεχόμαστε το «πακέτο» σας

Ο πρωθυπουργός, πάντως, επανέλαβε την άρνηση της κυβέρνησης να αποδεχθεί το πακέτο προτάσεων που του επέδωσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ την Τετάρτη, εκ μέρους των «θεσμών».

Ο πρόεδρος της Κομισιόν εμφανίσθηκε «θυμωμένος» επειδή ο πρωθυπουργός δεν του παρέδωσε νέα ελληνική πρόταση, ωστόσο από το Μαξίμου επιμένουν ότι δεν υπήρχε σχετική δέσμευση από πλευράς κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση πάντως δεν απάντησε στις κατηγορίες που εκτόξευσε χθες ο κ. Γιούνκερ, με το επιχείρημα ότι αυτό που προέχει τώρα είναι η ηρεμία για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης...

Βελτιώσεις στο ελληνικό κείμενο θα υπάρξουν αλλά «όχι τέτοιες που να συνιστούν αποδοχή των θέσεων των δανειστών», σύμφωνα με κυβερνητική πηγή.

Μία από αυτές, όπως σημείωσε και χθες το Euro2day.gr θα είναι η «κατά τι» αύξηση των εσόδων από το ΦΠΑ (δεν θα πλησιάζει όμως τα 1,8 δισ. που ζητούν οι δανειστές), ενώ ολοκληρώνεται το σχέδιο για τις μεταρρυθμίσεις με βάση την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ «και με προσαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα». (σ.σ. to «tool kit 3»).

Εσείς θα δεχτείτε, όχι εμείς...

Η κυβέρνηση έθεσε χθες τα όρια των συνομιλιών εν όψει της νέας τριμερούς (Τσίπρα-Μέρκελ-Ολάντ) την Τετάρτη. Σύμφωνα με το Μαξίμου:

1. Από τη συζήτηση στη Βουλή την Παρασκευή έγινε σαφές για την Ελλάδα η πρόταση των τριών θεσμών δεν μπορεί να γίνει στο σύνολό της αποδεκτή, καθώς κανένα κόμμα στη Βουλή δεν είπε ή υπονόησε το αντίθετο.
(σ.σ. Για τον λόγο αυτό, όπως αποδείχθηκε, ζήτησε ο κ. Τσίπρας τη συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών την Παρασκευή).

2. Η Ελληνική κυβέρνηση μετά την κατάθεση της δικής της, ρεαλιστικής, πρότασης, που αποτυπώνει και το κοινό έδαφος της διαπραγμάτευσης στα Brussels Groups, αναμένει με ενδιαφέρον τις παρατηρήσεις των θεσμών και είναι διατεθειμένη να συνεχίσει, από εδώ και στο εξής, την προσπάθεια περαιτέρω σύγκλισης σε πολιτικό επίπεδο. (Ητοι, "εμείς περιμένουμε παρατηρήσεις από εσάς και όχι εσείς από εμάς"...).

3. Οσο ο ελληνικός λαός θα στηρίζει με αποφασιστικότητα και ψυχραιμία την εθνική διαπραγματευτική προσπάθεια, η ελληνική κυβέρνηση θα διαπραγματεύεται με σθένος και υπευθυνότητα και οι δίκαιοι στόχοι της θα γίνονται ολοένα και πιο εφικτοί. (σ.σ. Το εν λόγω σημείο ερμηνεύθηκε από πολλούς και ως προειδοποίηση εκλογών...).

4. Η ελληνική πλευρά δεν συνηθίζει να θέτει χρονικό όριο στη διαπραγμάτευση. Όπως δήλωσε και ο Πρωθυπουργός στη Βουλή όριο της κυβέρνησης αποτελεί μόνο η επίτευξη μιας κοινωνικά δίκαιης και οικονομικά βιώσιμης λύσης, ικανής να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να δώσει προοπτική στην οικονομία αλλά και αξιοπρέπεια στον ελληνικό λαό.

Παράταση μικρή ή μαμούθ;

Η επιμονή στην «άνευ ορίου διαπραγμάτευση» τροφοδοτεί τα σενάρια περί παράτασης της διαπραγμάτευσης, που έριξε στο τραπέζι η γερμανική εφημερίδα Die Welt την Πέμπτη.

Ομως, ενώ το εν λόγω δημοσίευμα αναφερόταν σε ολιγόμηνη παράταση («μέχρι το φθινόπωρο»), η ΑΥΓΗ παρουσίασε στο χθεσινό της πρωτοσέλιδο την... εννιάμηνη διάρκεια, δηλαδή παράταση μέχρι τον προσεχή Μάρτιο που ολοκληρώνεται το δανειακό πρόγραμμα του ΔΝΤ.

Οπως σημείωνε χθες το Euro2day.gr, κορυφαία κυβερνητικά στελέχη που ρωτήθηκαν σχετικά παρέπεμψαν σε:

* Παράταση της διαπραγμάτευσης «για δυο-τρεις μήνες» με μία ενδιάμεση – άμεσα – συμφωνία που θα εξασφαλίζει στη χώρα σημαντική ρευστότητα και όχι "τόσο όσο" απαιτείται για να αποπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, έχει πέσει στο τραπέζι των συζητήσεων.

* Ωστόσο, βασική προϋπόθεση θα είναι (από ελληνικής πλευράς) «όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ρευστότητα που θα επιτρέψει την αποπληρωμή των δόσεων και θα αντιμετωπίσει την 'εσωτερική στάση πληρωμών' που προκάλεσε η οικονομική ασφυξία».

* Ως πηγές άντλησης της επαρκούς ρευστότητας, παραπέμπουν στα 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ, στο 1,9 δισ. που παρακρατεί η ΕΚΤ από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών και στο 1,8 δισ. που εκκρεμεί από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, ενώ αναφέρουν ως «πάγια θέση» την αύξηση, από την ΕΚΤ, του ορίου έκδοσης εντόκων.