Απόντος του ηγούμενου Εφραίμ και με ενστάσεις της υπεράσπισης ξεκίνησε η δίκη για την υπόθεση των ανταλλαγών εκτάσεων της Μονής Βατοπεδίου. Η υπεράσπιση ζητεί την αποβολή του Δημοσίου από πολιτική αγωγή υποστηρίζοντας πως δεν υφίσταται ζημία.
Οι δικηγόροι της Μονής επικαλούνται 18 αποφάσεις που έχουν εκδοθεί για τις 28 αγωγές που έχει υποβάλλει το Ελληνικό Δημόσιο, με τις οποίες δικαιώθηκε, όπως λένε, η Ιερά Μονή.
Οι συγκεκριμένες αγωγές αφορούσαν κάθε ακίνητο που ήταν αντικείμενο ανταλλαγής Δημοσίου και Μονής. Σύμφωνα με τον δικηγόρο στις 18 αποφάσεις αναφέρεται πως "δεν είναι αυτονόητο πως η κυριότητα ανήκει στο δημόσιο και πως αυτή εξαρτάται κατά περίπτωση από τους τίτλους που προσκομίζονται. Δεν υπήρχαν υπερεκτιμήσεις στην αξία των ακινήτων. Δηλαδή 18-0", είπε ο συνήγορος.
"Επί 100 χρόνια η Μονή προσπαθούσε να επιλύσει την ιδιοκτησιακή διαφορά με το Δημόσιο με ειρηνικό και ωφέλιμο τρόπο και για τα δυο μέρη. Η υπόθεση στράβωσε για άλλους λόγους και όχι για την ουσία της".
"Το βούλευμα λέει ότι όλα έγιναν στοχευμένα για να ανταλλαγούν με ακίνητα φιλέτα. Η Μονή όμως είχε ένα όραμα, να αξιοποιήσει το μετόχι της στη Λίμνη. Τα σχέδια αυτά προσέκρουσαν στους τοπικούς παράγοντες οι οποίοι έκαναν αγώνα , έκαναν λόμπινγκ, ήταν ανθρώπινο, και η πολιτεία θέλησε να λύσει το πρόβλημα. Τότε είπε η Πολιτεία χρησιμοποιώντας και τοπικούς βουλευτές, όπως τον κ.Κοντο, να τους διώξουμε. Πως όμως; Να απαλλοτριώσουμε τη λίμνη; Δεν έχουμε λεφτά. Να τους δώσουμε άλλα και να φύγουν από εκεί. Από πρωτοβουλία της Πολιτείας ξεκίνησαν οι ανταλλαγές. Το λέει και ο Σλ. Κοντός που ήταν Βατοπεδομάχος τότε, ότι οι ανταλλαγές ήταν επινόηση της Πολιτείας για να λύσει το πρόβλημα".
Οι συνήγοροι προσκόμισαν στο δικαστήριο και επικαλέστηκαν ένορκη βεβαίωση του επιτίμου πρόεδρου της ΝΔ, Κων/νου Μητσοτάκη, σύμφωνα με την οποία "όλες οι κυβερνήσεις αποδέχονταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής στη Λίμνη". Άρα τόνισε ο δικηγόρος, "δεν είναι αυθαίρετη κατασκευή των δυο Μοναχών η όλη υπόθεση". Οπως είπε μάλιστα η υπεράσπιση "ήταν πολιτική απόφαση να μη γίνει επιστροφή των ακίνητων".
Οσον αφορά την απαίτηση σχεδόν 250 εκατομμύριων ως ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου (και 1,8 εκατ. για ηθική βλάβη) για την οποία παρίσταται ως πολιτική αγωγή, η υπεράσπιση είπε "ότι η παράσταση πολιτικής αγωγής στηρίζεται στην ψευδή παραδοχή του Δημοσίου ότι του ανήκει η λίμνη και οι παραλίμνιες εκτάσεις".
Η συμβολαιογράφος Αικατερίνη Πελέκη, δια της συνηγόρου της, υποστήριξε ότι " η μόνη οδός για το ελληνικό δημόσιο να προβάλλει αστικές αξιώσεις από εκείνη ήταν η αγωγή κακοδικίας για την οποία όμως έχει παρέλθει η αποσβεστική προθεσμία για την υποβολή της, άρα έχει χάσει το δικαίωμα για να εγείρει αξίωση από την ίδια".
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 31 Μαρτίου.