Μακρινό όνειρο η είσπραξη 1,5 δισ. από το λαθρεμπόριο καυσίμων

Θα δυσκολευτεί πολύ το υπουργείο Οικονομικών να αυξήσει τα έσοδα του κατά 1,5 δισ. ευρώ από την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων.

Το ποσό μοιάζει εξωπραγματικό, καθώς απώλειες φορολογικών εσόδων αυτού του μεγέθους, αναλογούν σε ποσότητες που ελάχιστα απέχουν από αυτές της κανονικής αγοράς, τουλάχιστον στο πετρέλαιο κίνησης, το οποίο αποτελεί και το κυριότερο καύσιμο του λαθρεμπορίου.

Τα παραπάνω επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς, οι οποίοι κατά τα άλλα εμφανίζονται πρόθυμοι και έτοιμοι να συνεργαστούν με την κυβέρνηση στην εξάλειψη του λαθρεμπορίου, καθώς αυτό εκτός των άλλων προκαλεί στρεβλώσεις σε όλο το κύκλωμα διακίνησης και συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος των νόμιμων επιχειρήσεων και επαγγελματιών.

Με δεδομένο ότι το μεγαλύτερο μέρος του λαθρεμπορίου αφορά την είσοδο στο κύκλωμα λιανικής, πετρελαίου κίνησης νοθευμένου με αφορολόγητο ναυτιλιακό, ή την παράνομη χρήση του ναυτιλιακού πετρελαίου, ακόμη και η παραδοχή για απώλειες εσόδων ύψους 1 δισ. ευρώ το χρόνο, σημαίνει ότι στην αγορά λιανικής εισέρχονται παρανόμως περίπου 1.900.000 χιλιόλιτρα ναυτιλιακού πετρελαίου.

Συγκεκριμένα, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης ανέρχεται σε 330 ευρώ τα 1.000 λίτρα. Μαζί με τον ΦΠΑ 23% επί της τιμής διυλιστηρίου και του ειδικού φόρου, τα έσοδα του δημοσίου ανέρχονται σε 530-564 ευρώ στα 1.000 λίτρα με τιμή διυλιστηρίου 540-600 ευρώ. Έτσι το 1 δισ. ευρώ απώλειες εσόδων, αντιστοιχεί σε 1,8-1,9 εκατομμύρια χιλιόλιτρα ανάλογα με τη διακύμανση της τιμής διυλιστηρίου.

Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία για την κατανάλωση καυσίμων το 2014, η εγχώρια αγορά απορρόφησε 2.982.000 χιλιόλιτρα πετρελαίου κίνησης και 1.156.000 χιλιόλιτρα πετρελαίου θέρμανσης. Επίσης, οι πωλήσεις ναυτιλιακών καυσίμων κινούνται στα επίπεδα των 600.000 χιλιόλιτρων. Ετσι, ακόμη και αν όλο το ναυτιλιακό καύσιμο τροφοδοτούσε τα παράνομα κυκλώματα στη λιανική αγορά, οι απώλειες δεν θα ξεπερνούσαν τα 350 εκατομμύρια.

Σε κάθε περίπτωση αυτό που τονίζεται αρμοδίως, είναι ότι είναι αδύνατον παράλληλα με την κανονική αγορά να λειτουργεί και μία «μαύρη» αγορά αντίστοιχου μεγέθους, καθώς εκτός των άλλων λόγω προδιαγραφών του ναυτιλιακού καυσίμου, οι εκπομπές σωματιδίων θα μετέτρεπαν την Αττική σε... Πεκίνο.

Στελέχη εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην εμπορία, αδυνατούν να υπολογίσουν ακριβώς το ύψος της απώλειας εσόδων του δημοσίου λόγω του λαθρεμπορίου. Πάντως κρίνουν ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 300-400 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Ποσό καθόλου ευκαταφρόνητο υπό τις παρούσες συνθήκες, ιδίως όταν είναι επαναλαμβανόμενο και ενώ κατά τα προηγούμενα χρόνια η μεγάλη διαφορά ειδικού φόρου μεταξύ πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης λειτουργούσε ως κίνητρο για την παράνομη χρήση του δεύτερου σε οχήματα.

Αξίζει ακόμα να σημειωθεί ότι το 2014 η κατανάλωση ντίζελ κίνησης αυξήθηκε κατά 8% σε σχέση με το 2013, όπως και του πετρελαίου θέρμανσης κατά 4%. Ωστόσο οι όγκοι του τελευταίου, είναι στο ένα τρίτο των ποσοτήτων προ του 2010, λόγω της οικονομικής κρίσης και της αύξησης του ειδικού φόρου στα επίπεδα του πετρελαίου κίνησης.

Αναφορικά με τις άλλες μορφές λαθρεμπορίου, αυτές έχουν να κάνουν με τις εικονικές εξαγωγές πετρελαίου και βενζινών σε γειτονικά κράτη.

Όπως επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς, οι περισσότερες εταιρείες από τις οποίες αγοράζουν οι εξαγωγείς, επιβάλλουν μέτρα που εξασφαλίζουν ότι τα βυτιοφόρα πέρασαν τα σύνορα και έφτασαν στον προορισμό τους (συνοδεία των φορτίων με υπαλλήλους τους, τοποθέτηση GPS στα βυτιοφόρα κ.λπ.).

Έτσι, οι υποψίες για λαθρεμπόριο μέσω εικονικών εξαγωγών, περιορίζονται σε μικρές σχετικά ποσότητες καυσίμων.

Τέλος αυτό που τονίζεται σε όλους τους τόνους, είναι ότι εφόσον η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να πατάξει το λαθρεμπόριο και να περιορίσει τις «ρωγμές» στο κύκλωμα για τη διοχέτευση μη νόμιμων φορτίων καυσίμων (λαθραία, κλεμμένα, νοθευμένα), δεν έχει παρά να προχωρήσει τάχιστα στην εφαρμογή και παρακολούθηση των όσων προβλέπουν οι υπουργικές αποφάσεις για τη λειτουργία των συστημάτων εισροών –εκροών στα πρατήρια, του κεντρικού συστήματος παρακολούθησης της διακίνησης καυσίμων, και να προωθήσει την υπογραφή αποφάσεων για τις προδιαγραφές των GPS σε βυτιοφόρα, πλωτά μέσα τροφοδοσίας πλοίων κλπ.

Τα περισσότερα από τα παραπάνω μέτρα έχουν νομοθετηθεί, αλλά δεν εφαρμόζονται.