H ρύθμιση των 100 δόσεων δεν βάζει φρένο στις κατασχέσεις

Μπροστά σε έναν ακόμα παραλογισμό της ελληνικής δημόσιας διοίκησης βρίσκονται αυτές τις ημέρες χιλιάδες φορολογούμενοι οι οποίοι προχώρησαν σε ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους.

Ενώ ρύθμισαν τα χρέη τους, διαπίστωσαν ότι στις περιπτώσεις που έχουν ληφθεί μέτρα αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος τους, αυτά δεν αίρονται με αποτέλεσμα να καταστούν δύσκολη, έως ανέφικτη, την τήρηση της ρύθμισης, λόγω οικονομικής εξόντωσης.

Η ψήφιση του υποτιθέμενου ευνοϊκού νόμου 4035 -τροποποιήθηκε στις αρχές Νοεμβρίου- δεν απάλλαξε τους οφειλέτες από τον εφιάλτη του ΚΕΔΕ (Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων). Αντί να παγώσει η διαδικασία της αναγκαστικής κατάσχεσης εις χείρας τρίτων, από τη στιγμή που ο φορολογούμενος εντάχθηκε στη ρύθμιση με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται και εξυπηρετεί κανονικά τις δόσεις, η εφορία συνεχίζει ακάθεκτη τη δέσμευση των όποιων εισοδημάτων του εντοπίζει.

Άρση της κατάσχεσης γίνεται μόνο στην περίπτωση που ο φορολογούμενος καταβάλει το 50% της ρύθμισης, καθώς και των φόρων που εκκρεμούν μετά την 1η Οκτωβρίου.

Οφειλές που δημιουργούνται μετά την ημερομηνία αυτή μπορούν να ενταχθούν μόνο στην παλαιά ρύθμιση και να καταβληθούν σε έως 12 δόσεις.

Χαρακτηριστική η περίπτωση φορολογούμενου με χρέη 14.303 ευρώ (μαζί με τις προσαυξήσεις). Ενώ από την 1η Δεκεμβρίου έχει ενταχθεί στη νέα ρύθμιση, συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπος με την κατάσχεση από το Δημόσιο του ενοικίου (1.550 ευρώ) που εισπράττει από το κατάστημα που εκμισθώνει. Ενώ ρύθμισε το χρέος του σε 60 δόσεις (περίπου 240 ευρώ η δόση), δεν έχει γίνει άρση της κατάσχεσης, καθώς του ζητούν να καταβάλει 7.150 ευρώ για να προχωρήσει η διαδικασία.

Προφανώς ο συγκεκριμένος φορολογούμενος δεν έχει να καταβάλει αυτό το ποσό και για αυτό το λόγο άλλωστε προχώρησε σε ρύθμιση χρεών.

Παράλληλα δε με την καταβολή των δόσεων θα πρέπει να εξυπηρετεί και τις όποιες τρέχουσες υποχρεώσεις (φόρους εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ κ.λπ.), γιατί διαφορετικά κινδυνεύει να βρεθεί εκτός ρύθμισης.

Ο παραλογισμός και η αυστηρότητα του νόμου αποτυπώνονται ξεκάθαρα στη διάταξη που ορίζει ότι: «Οι ήδη επιβληθείσες κατασχέσεις στα χέρια τρίτων αίρονται μετά από αίτηση του οφειλέτη, αφού εξοφληθεί το 50% της αρχικής βασικής ρυθμιζόμενης οφειλής. Η Φορολογική Διοίκηση δύναται να εξετάζει αίτημα περιορισμού κατασχέσεων εις χείρας τρίτων, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 30 του Κ.Ε.Δ.Ε.».

Δηλαδή είναι στο χέρι του εφόρου να αντιμετωπίσει με επιείκεια τις χιλιάδες αντίστοιχες περιπτώσεις, για να καταστεί αποτελεσματική η νέα ρύθμιση, για την οποία εκφράζει ακόμα τις αντιρρήσεις της η τρόικα.

Η εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων που εκδόθηκε τον περασμένο Απρίλιο είναι σαφής: «Η κατάσχεση μπορεί να περιοριστεί σε μικρότερο ποσό ή ποσοστό, μετά από αιτιολογημένη απόφαση εκείνου που την επέβαλε».

Συνεπώς, παρασχέθηκε η δυνατότητα στον κατά περίπτωση αρμόδιο για την επιδίωξη είσπραξης της οφειλής προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ή Ελεγκτικού Κέντρου ή στον προϊστάμενο της Επιχειρησιακής Μονάδας Είσπραξης, η αρμοδιότητα έκδοσης απόφασης περιορισμού κατάσχεσης στα χέρια τρίτων σε μικρότερο ποσό ή ποσοστό μετά από αίτηση του οφειλέτη, κατ' εφαρμογήν της διάταξης της παρ. 4 του άρθρου 30 του ΚΕΔΕ.