Ενέργεια: Αύξηση κόστους φοβάται η βιομηχανία

Αν και η επεξεργασία των όρων για τις δημοπρασίες ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται στην τελική της φάση, με αποδοχή μέρους των προτάσεων των βιομηχανιών, οι τελευταίες θέτουν επί τάπητος τις μεγάλες επιβαρύνσεις που θα υποστούν λόγω αύξησης των τελών για Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ)

Το κόστος των ΥΚΩ (ηλεκτροδότηση νησιών, κοινωνικό τιμολόγιο, τιμολόγιο πολυτέκνων κ.λπ.) το οποίο επιβαρύνει τους λογαριασμούς ηλεκτρικού, μετά την αλλαγή της μεθοδολογίας υπολογισμού του ανέρχεται πλέον σε 850 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το ποσό αυτό είναι αυξημένο κατά 180 εκατομμύρια έναντι του 2013 (αύξηση 25%), η δε κατανομή του και στους βιομηχανικούς καταναλωτές θα επιφέρει νέα αύξηση στο ποσό με το οποίο επιβαρύνονται σήμερα και ανέρχεται σε 4,14 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες.

Με επιστολή που απέστειλε η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ) στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, επισημαίνει ότι αυτή η εξέλιξη θα ήταν καταστροφική για τη βιομηχανία της χώρας, ιδίως από τη στιγμή που δεν έχει υλοποιηθεί κανένα από τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση τον Φεβρουάριο για τη μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας.

Ειδικότερα η ΕΒΙΚΕΝ επισημαίνει ότι είναι απαραίτητος ο εξορθολογισμός των χρεώσεων ΥΚΩ για τη βιομηχανία, με δεδομένο ότι αυτό συνιστούν οι κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις κρατικές ενισχύσεις αναφορικά με τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις. Θεωρεί δε ότι με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες, οι χρεώσεις ΥΚΩ για τη βιομηχανία θα έπρεπε να περιοριστούν στο επίπεδο των 2,50 ευρώ για τις 1.000 κιλοβατώρες, με την υιοθέτηση από το υπουργείο της μεθοδολογίας που ισχύει για το ΕΤΜΕΑΡ (τέλος ΑΠΕ).

«Οποιαδήποτε άλλη απόφαση θα ερχόταν σε αντίθεση με τη διακηρυγμένη απόφαση της κυβέρνησης για τη στήριξη της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας, και θα έθετε σε κίνδυνο την εύθραυστη πορεία ανάκαμψης της Εθνικής Οικονομίας» καταλήγει η επιστολή της ΕΒΙΚΕΝ.

Οι δημοπρασίες

Αναφορικά με τις δημοπρασίες ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας (διαδικασία ΝΟΜΕ), προκειμένου μέσω αυτών η βιομηχανία να αποκτήσει πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια, από τις προτάσεις της ΕΒΙΚΕΝ φαίνεται ότι γίνονται αποδεκτές ορισμένες από αυτές, ενώ άλλες όχι.

Συγκεκριμένα, το αίτημα να μπορεί μια βιομηχανία να μεταπουλά (να επιστρέφει στο σύστημα) ποσότητες ενέργειας που δεν της χρειάζονται (για παράδειγμα αυτές της ημερήσιας κατανάλωσης, αν οι παραγωγικές της εγκαταστάσεις λειτουργούν τη νύχτα) δείχνει ότι γίνεται δεκτό. Επίσης δεκτό μπορεί να γίνει και το αίτημα σύμφωνα με το οποίο τα δικαιώματα επί της αγοραζόμενης ενέργειας θα υπολογίζονται με βάση το καταναλωτικό προφίλ, ώστε να μην επιβαρύνεται με τιμές που ισχύουν τις ώρες αιχμής, εφόσον η κατανάλωση γίνεται ώρες μειωμένης ζήτησης (νύχτα, αργίες).

Αντίθετα, δεν φαίνεται να γίνονται δεκτές οι προτάσεις της βιομηχανίας για προσδιορισμό της τιμής με απόφαση του αρμόδιου υπουργού χωρίς να γίνονται δημοπρασίες, όπως και η σύναψη διμερών συμβολαίων.

Τέλος ένα από τα σημαντικότερα θέματα που μένουν να λυθούν αφορά την τιμή εκκίνησης για τις δημοπρασίες. Ωστόσο για τον προσδιορισμό της τιμής εκκίνησης, θα πρέπει να οριστεί η τιμή αναφοράς με δεδομένο ότι η μεν ΔΕΗ έχει προσδιορίσει το λογιστικό κόστος της λιγνιτικής κιλοβατώρας στα 6 λεπτά, ενώ η απόφαση της γενικής συνέλευσης της ΔΕΗ τον περασμένο Φεβρουάριο πρόσφερε στη βιομηχανία εκπτώσεις που κυμαίνονται στο 10-30%, ανάλογα με τον προφίλ της κατανάλωσης.

Η άσκηση αυτή θα είναι δύσκολη, καθώς θα πρέπει να ληφθούν υπ΄όψιν και τα αποτελέσματα της μελέτης της Ernst & Young στην οποία η ΡΑΕ ανέθεσε τον κοστολογικό έλεγχο της ΔΕΗ.