Φωτοβολταϊκά: Προτάσεις για «ανάσταση» της αγοράς από ΣΕΦ

Η νεκρή αγορά των φωτοβολταϊκών μπορεί να ξαναζωντανέψει, αρκεί τα πρόσφατα μέτρα του new deal να εφαρμοστούν σωστά σε ό,τι αφορά στην εφαρμογή του net metering (συμψηφισμός παραγόμενης- καταναλισκόμενης ενέργειας) και να διατηρηθεί και για το 2015 η ταρίφα των 9 λεπτών η φωτοβολταϊκή κιλοβατώρα.

Η παραπάνω πρόταση έγινε από το Σύνδεσμο Εταιριών Φωτοβολταϊκών στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ εν όψει της κατάρτισης νέας μελέτης μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού ως το 2030, όπως επίσης και στα μέλη της επιτροπής, στην οποία το ΥΠΕΚΑ ανέθεσε την κατάρτιση της μελέτης.

Βασίζεται δε, η πρόταση του ΣΕΦ, στα συμπεράσματα επιστημονικής έρευνας που πραγματοποίησε για λογαριασμό του το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ για την επίδραση της περαιτέρω διείσδυσης των φωτοβολταϊκών στη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, για σενάρια ζήτησης ως το 2030.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΕΦ Σωτήρη Καπέλλο (ΕΛ.ΠΕ. Ανανεώσιμες) από την ανάλυση των σεναρίων που ολοκλήρωσε το ΑΠΘ, και τα οποία ας σημειωθεί είναι ιδιαίτερα συντηρητικά ως προς την αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικού τα επόμενα χρόνια, προκύπτει ότι το ελληνικό σύστημα μπορεί να δεχτεί μέχρι το 2030 ακόμη 4.000 μεγαβάτ (MW) φωτοβολταϊκών μονάδων και μάλιστα σε τιμές ανταγωνιστικές.

Ωστόσο όπως παρατηρεί ο ίδιος τα πρόσφατα μέτρα, σε συνδυασμό με την καθυστέρηση κανονιστικών αποφάσεων όπως για την εφαρμογή του net metering και την πιστωτική στενότητα, οδηγούν στην πλήρη εξαφάνιση του κλάδου, ο οποίος μετά την αφύσικα μεγάλη ανάπτυξη το 2012 και 2013, έχει χάσει τα 80-90% της δραστηριότητάς του.

Με αυτά τα δεδομένα, τονίζουν τα στελέχη του ΣΕΦ, καθίσταται αδύνατο να επιτευχθούν οι στόχοι που είχαν τεθεί το 2010 για τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας (τουλάχιστον 40% το 2020).

Αντίθετα, στις βασικές εκδοχές του σεναρίου που εξέτασε το ΑΠΘ, επιτυγχάνεται μερίδιο ΑΠΕ περί το 35% το 2020 και 45% το 2030. Σημειώνεται ότι, ο τελευταίος μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός (2012) για το 2030, προέβλεπε συμμετοχή της ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγεται από ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας σε ποσοστό 55%-65%.

Από τη μελέτη προκύπτει επίσης ότι, χωρίς την ανάπτυξη νέων φωτοβολταϊκών, η Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) αυξάνεται κατά 10 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες έως το 2030.

Αντίθετα, με την προσθήκη 4.000 μεγαβάτ νέων φωτοβολταϊκών, η ΟΤΣ συγκρατείται στα επίπεδα του 2017 (έτος εφαρμογής του target model για τη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας). Για να συμβεί βέβαια αυτό στην πράξη, θα πρέπει να είναι εφικτές και βιώσιμες οι νέες επενδύσεις φωτοβολταϊκών.

Με την ισχύουσα νομοθεσία όμως (Οριακή Τιμή Συστήματος επί 1,1) διαμορφώνονται εξωπραγματικά χαμηλές αποζημιώσεις της τάξης των 60-65 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες και, συνεπώς, μηδενική ανάπτυξη. Έτσι, η μελέτη εξέτασε και πιο ρεαλιστικά σενάρια, στα οποία η αποζημίωση των μεγάλων φωτοβολταϊκών ακολουθεί μια γραμμική ετήσια μείωση από 90 ευρώ για το έτος 2015 σε 70 ευρώ για το έτος 2030, και τα μικρομεσαία συστήματα υποστηρίζονται αποκλειστικά μέσω του net-metering.

Τα σενάρια αυτά, επιβαρύνουν το ΕΤΜΕΑΡ κατά λιγότερο από 1 οι 1.000 κιλοβατώρες σε σχέση με την υφιστάμενη νομοθεσία, αλλά κάνουν εφικτή την ανάπτυξη των νέων φωτοβολταϊκών, που με τη σειρά τους οδηγούν σε μικρότερη συνολική επιβάρυνση των καταναλωτών: το άθροισμα της ΟΤΣ και του ΕΤΜΕΑΡ συγκρατείται στα 75 ευρώ το 2030, ενώ χωρίς τα νέα φωτοβολταϊκά εκτινάσσεται στα 81 ευρώ.

Το net metering

Ειδικότερα και σε ό,τι αφορά στην εφαρμογή του net metering, τα στελέχη του κλάδου χαρακτηρίζουν ως εντελώς αναποτελεσματική την άποψη ότι θα πρέπει να τεθεί «πλαφόν» ισχύος τα 10 κιλοβάτ, όσο δηλαδή είναι και τα οικιακά φωτοβολταϊκά.

Όπως υποστηρίζουν το μέτρο μπορεί να αποδώσει και να προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση πόρων στο σύστημα και στους χρήστες εφόσον αφορά εγκαταστάσεις που θα τροφοδοτούν επαγγελματικές δραστηριότητες. Μόνο δηλαδή σε κλίμακες 30-100 κιλοβάτ θα μπορεί να προσφέρει ελεγχόμενο κόστος ενέργειας σε κάθε είδους επιχειρήσεις που διαθέτουν κατάλληλους χώρους για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. Το κυριότερο θα αποτελέσει αντικείμενο δραστηριότητας για τις εξειδικευμένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην προσφορά και εγκατάσταση εξοπλισμού.