ΑΠΕ: Μειώνεται το έλλειμμα μετά το new deal

Σύμφωνα με τη μηνιαία έκθεση του Λειτουργού της Αγοράς που διαχειρίζεται τον σχετικό λογαριασμό, τον μήνα Μάιο και με την παραδοχή ότι το σύνολο των παραγωγών θα αποστείλει στον ΛΑΓΗΕ τα πιστωτικά τιμολόγια (διαγραφή απαιτήσεων) για την παραγωγή τριών μηνών, το σωρευτικό έλλειμμα του λογαριασμού ΑΠΕ μειώθηκε στα 171,76 εκατ., έναντι 551,62 εκατ. τον Δεκέμβριο του 2013. Επιπλέον, το τρέχον υπόλοιπο του λογαριασμού, από αρνητικό κατά 210,19 εκατ. τον Δεκέμβριο του 2013, έχει μεταβληθεί σε θετικό 74,61 εκατ. τον Μάιο του 2014.

Έτσι, και εφόσον δεν υπάρξουν ανατροπές από την έκδοση τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων που θα ανατρέπουν τις προβλέψεις του νόμου, στο τέλος του χρόνου το σωρευτικό έλλειμμα υπολογίζεται ότι θα έχει περιοριστεί στα 138,26 εκατ., για να μηδενιστεί τον Ιούνιο του 2015. Η πρόβλεψη είναι στο τέλος του επόμενου έτους να έχει διαμορφωθεί σωρευτικό πλεόνασμα περίπου 98 εκατομμυρίων.

Από την ανάλυση των εισροών και εκροών του λογαριασμού ΑΠΕ προκύπτει ότι ο κύριος χρηματοδότης του είναι το ΕΤΜΕΑΡ που καταβάλλουν οι καταναλωτές μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού, το οποίο το πεντάμηνο του έτους προσέφερε 343,1 εκατομμύρια, σε σύνολο εισροών 760 εκατ. ευρώ.

Για το 12μηνο του 2014, υπολογίζεται ότι οι καταναλωτές μέσω του ΕΤΜΕΑΡ θα καταβάλουν στον λογαριασμό 982,5 εκατομμύρια, ποσό που αντιστοιχεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των εσόδων του λογαριασμού.

Να σημειωθεί εδώ ότι το 2013 οι καταναλωτές μέσω του ΕΤΜΕΑΡ επιβαρύνθηκαν με 626 εκατ. ευρώ, η δε μεγάλη αύξηση της συνεισφοράς των καταναλωτών στα έσοδα του λογαριασμού ΑΠΕ το διάστημα 2013-14 οφείλεται στις αναπροσαρμογές που έγιναν το προηγούμενο 12μηνο.

Οι δικαστικές περιπέτειες

Σε ό,τι αφορά τις δικαστικές περιπέτειες των μέτρων για τις ΑΠΕ, να αναφερθεί κατ' αρχάς ότι αρκετές επιμέρους ομάδες παραγωγών έχουν καταθέσει ή ετοιμάζονται για προσφυγές κατά του περιεχομένου του νόμου 4254 του 2014.

Αυτές αφορούν τόσο τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της διαγραφής απαιτήσεων για την παραγωγή τριών μηνών, όσο και τις μειώσεις στις ταρίφες, οι οποίες κατά την άποψη των προσφευγόντων είναι μονομερής εκ μέρους εταιρείας του δημόσιου τομέα παραβίαση διμερών συμβάσεων. Επίσης προετοιμάζονται και προσφυγές για τον τρόπο που καθορίστηκαν οι ταρίφες σε επιμέρους κατηγορίες παραγωγών φωτοβολταϊκών.

Ωστόσο μέχρι στιγμής το ελληνικό δημόσιο έχει στο ενεργητικό του μία «ήττα» και μία «νίκη» σε δικαστικό επίπεδο. Η πρώτη αφορά τη δικαίωση προσφεύγοντος στο ΣτΕ, με την οποία αμφισβητείται η μορφή του ΕΤΜΕΑΡ.

Συγκεκριμένα το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αποφάσισε ότι το ΕΤΜΕΑΡ με τη μορφή που επιβάλλεται δεν αποτελεί τέλος, αλλά φόρο, οπότε και η επιβολή του θα έπρεπε να προβλέπεται σε νόμο. Κατά της απόφασης έχει γίνει προσφυγή από το Δημόσιο, η οποία ωστόσο μετά από αναβολές θα εξεταστεί τον προσεχή Σεπτέμβριο. Πάντως στην περίπτωση αυτή θεωρείται ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο, όπως και η επιβολή του τέλους για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ).

Τέλος, πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ μετά από προσφυγή παραγωγών ΑΠΕ κατά της έκτακτης εισφοράς (30% επί του τζίρου των επιχειρήσεων φωτοβολταϊκών κ.λπ.) που είχε επιβληθεί ως προσωρινό μέτρο ενίσχυσης του λογαριασμού, δικαίωσε το Δημόσιο. Έκρινε δηλαδή το ΣτΕ ότι η επιβολή της έκτακτης εισφοράς ήταν συμβατή με το Σύνταγμα, καθώς συνιστά φόρο επί συναλλαγών συν τοις άλλοις λόγω του έκτακτου και κυρίως προσωρινού χαρακτήρα του.