Αρ. Πάγος: Αναιρέσεις σε υποθέσεις καταχραστών Δημοσίου

Αναιρέσεις σε υποθέσεις που αφορούν διασπάθιση δημόσιου χρήματος μπορεί να ασκεί ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου σύμφωνα με απόφαση της Ολομέλειας του ανωτάτου δικαστηρίου.

Οι αναιρέσεις μπορούν να ασκούνται και επι βουλευμάτων που είναι αμετάκλητα για τους διάδικούς αλλά και σε αυτά που οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι δεν έχουν την δικονομική δυνατότητα για άσκηση αναίρεσης.

Η Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου με το υπ αριθμόν 3/2014 βούλευμά της υιοθέτησε την εισήγηση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νίκου Παντελή και απεφάνθη ότι ο εκάστοτε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου «δικαιούται να ασκήσει αίτηση αναίρεσης κατά του βουλεύματος του συμβουλίου Εφετών, παραπεμτικου ή απαλλακτικού, το οποίο «εκδίδεται κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 308 Κώδικά Ποινικής Δικονομίας και αφορά εγκλήματα που περιγράφονται στο άρθρο 1 του νόμου 1608/1950 περί καταχραστών του Δημοσίου.

Επικαλούμενοι το Σύνταγμα οι δικαστές του Αρείου Πάγου σημειώνουν ότι βάσει αυτού ο εισαγγελέας είναι ισόβιος δικαστικός λειτουργός. Με την ιδιότητα αυτή λοιπόν ασκεί εξουσία, δηλαδή, «λειτουργεί ως αμερόληπτο όργανο της Δικαιοσύνης και την απονομή του δικαίου και δεν εξομοιώνεται ούτε ταυτίζεται με το διάδικο, σε κάθε δε περίπτωση δεν θεωρείται αντίδικος του κατηγορούμενου».

Την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου απασχόλησε υπόθεση διεκδίκησης έκτασης περίπου 38.000 στρεμμάτων στην Σκύρο από την Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας του Αγίου Όρους, που τελικά κρίθηκε ότι ανήκει σε εκείνην και όχι στο Ελληνικό Δημόσιο.