Προσφυγή φορολογούμενου στο ΣτΕ για ΦΑΠ

Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας με την οποία ζητεί να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική η
επιβολή του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας Φυσικών Προσώπων (ΦΑΠ) που επιβλήθηκε τη διετία 2011-2012, κατέθεσε φορολογούμενος.

Η υπόθεση αυτή θα εκδικαστεί από το ΣτΕ με τη διαδικασία της πρότυπης δίκης και η απόφαση που θα εκδοθεί θα έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα για όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων.

Ο προσφεύγων δηλώνει ότι δεν έχει εισόδημα λόγω «της ραγδαίως πτώσης της επαγγελματικής του δραστηριότητας» και προσέφυγε στην Δικαιοσύνη ζητώντας να κριθούν αντισυνταγματικά, παράνομα και αντίθετα στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τα εκκαθαριστικά σημειώματα ΦΑΠ των ετών 2011 και 2012 με τα οποία υποχρεώνεται να καταβάλει για κάθε ένα έτος το ποσό των 14.887 ευρώ.

Όπως αναφέρεται στην προσφυγή, έχει τρία ακίνητα εκ των οποίων στα δύο έχει την ψιλή κυριότητα και στο τρίτο την πλήρη κυριότητα. Όμως και τα τρία ακίνητα, όπως υποστηρίζει, δεν του αποφέρουν κανένα εισόδημα.

Ακόμη, αναφέρει ότι η επιβολή του ΦΑΠ προσκρούει στο άρθρο 4 του Συντάγματος το οποίο προβλέπει ότι η επιβολή φόρου επιτρέπεται μόνο εάν υπάρχει φοροδοτική ικανότητα και αν υπάρχει αυτή πρέπει να είναι ανάλογη με το βαθμό που υπάρχει.

Διευκρινίζει ο φορολογούμενος, ότι οι διατάξει του φορολογικού νόμου που αφορούν τον ΦΑΠ αντιβαίνει το άρθρο 5 του συνταγματικού χάρτη, καθώς το ύψος του φόρου δεν συναρτάται προς τη φοροδοτική ικανότητα του φορολογούμενου.

Παράλληλα, αναφέρει ότι ο ΦΑΠ είναι αντίθετος στην ΕΣΔΑ, αφού το ύψος του φόρου υπολογίζεται κατά τέτοιο τρόπο που να ισοδυναμεί με στέρηση της ακίνητης περιουσίας, καθώς ο πολίτης καλείται να καταβάλει το σύνολο της αξίας της σε φόρο.

Τέλος, ο φορολογούμενος τονίζει ότι πλέον του ΦΑΠ μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έχει πληρώσει το Ειδικό Τέλος Ακινήτων (ΕΤΑΚ), το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) και το γνωστό χαράτσι μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ (Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών), γεγονός που συνεπάγεται στην καταβολή, μέσα σε λίγα χρόνια, του ισόποσου της αξίας των ακινήτων σε φόρους.