«Ελάτε πάρτε το». Οι εφοριακοί ακούνε αυτήν τη φράση καθημερινά από αγανακτισμένους φορολογούμενους οι οποίοι έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη, δεν μπορούν να τα πληρώσουν, αλλά έχουν ακίνητα με τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να πατσίσουν την οφειλή.
Το πρόβλημα -όπως είχε συμβεί πρόσφατα άλλωστε και με τον γνωστό μόδιστρο Λάκη Γαβαλά- είναι ότι δεν υπάρχει νομικό υπόβαθρο. Όσο και να θέλει ο έφορος να... βοηθήσει, δεν προβλέπεται εξόφληση οφειλών σε... είδος.
Αυτό, ως φαίνεται, πάει να ανατραπεί. Με διάταξη νόμου, την οποία έχει στα σκαριά το υπουργείο Οικονομικών και προσανατολίζεται να ενσωματώσει στο νομοσχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, προβλέπεται ότι «με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων μπορεί να επιτραπεί η εξόφληση του συνόλου ή μέρους οφειλόμενου φόρου από οφειλέτη που βρίσκεται σε αδυναμία να τον καταβάλει με μετρητά, μετά από αίτησή του, με μεταβίβαση σε τρίτον της πλήρους κυριότητας του ακινήτου και ταυτόχρονη εκχώρηση της απαίτησης καταβολής του τιμήματος ή μέρους αυτού στο ελληνικό δημόσιο ή με μεταβίβαση σε αυτό της πλήρους κυριότητας του ακινήτου, ίσης τουλάχιστον αξίας με το ποσό του εξοφλούμενου φόρου».
Ακολουθεί μια κρίσιμη διευκρίνιση: «Σε περίπτωση μεταβίβασης της πλήρους κυριότητας του ακινήτου στο Ελληνικό Δημόσιο, η τυχόν διαφορά υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου μεταξύ της αξίας του ακινήτου που μεταβιβάζεται και του οφειλόμενου φόρου δεν επιστρέφεται» ή αλλιώς τα... ρέστα δικά μας.
Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι τι θα κάνει τα ακίνητα που τυχόν περιέλθουν στην κατοχή του το Δημόσιο. «Το Δημόσιο προφανώς δεν ενδιαφέρεται να μαζέψει χωράφια και σπίτια» τονίζεται από αρμόδιους παράγοντες, που σημειώνουν ότι το βασικό μέλημα της διάταξης δεν είναι να πατσίζει χρέη με ακίνητα, αλλά να ανοίξει ο δρόμος ώστε αν υπάρχει ληξιπρόθεσμη οφειλή, η οποία μπλοκάρει τη μεταβίβαση λόγω αδυναμίας έκδοσης φορολογικής ενημερότητας, να μπορεί ο φορολογούμενος να πουλήσει το ακίνητο και από το τίμημα να ξεπληρώσει το χρέος του.
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις κάποια ακίνητα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από δημόσιες υπηρεσίες.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του μόδιστρου Λάκη Γαβαλά. Από τη φυλακή συχνά-πυκνά στις αρχές του έτους καλούσε τις φορολογικές αρχές να πάρουν για την κάλυψη των χρεών του μέρος της ακίνητης περιουσίας του.
Τον περασμένο Μάρτιο μάλιστα ο Περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για τις εγκαταστάσεις της εταιρείας του κ. Γαβαλά στην Κάντζα προτείνοντας στο υπουργείο Οικονομικών ένα παρεμφερές με τις προωθούμενες διατάξεις σχέδιο συμψηφισμού με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του μόδιστρου.
Αν περάσει η σχεδιαζόμενη διάταξη, ο κ. Γαβαλάς θα μπορέσει να σβήσει τα χρέη του. Τώρα πόσοι «Σγουροί» υπάρχουν στον δημόσιο τομέα για να ταιριάζει γάντι το ακίνητο στις ανάγκες τους, παραμένει ερώτημα όπως και άλλωστε και το πώς θα προσδιορίζεται δίκαια η αξία των ακινήτων ή τι θα κάνει το Δημόσιο αν του εκχωρούνται πέντε ρίζες ελιές και τρία στρέμματα τριφύλλι...