Διαπραγματεύσεις σε… slow motion

Η γραμμή των ελεγκτών παραμένει το ίδιο σκληρή, όπως και κάθε φορά άλλωστε: ούτε ένα βήμα πίσω από τα συμφωνηθέντα, ούτε μία απόκλιση από τους στόχους και τα χρονοδιαγράμματα.

Μόνο που τώρα όλα τα ακανθώδη θέματα που τον τελευταίο χρόνο σπρώχνονταν εντέχνως προς τα πίσω πρέπει να μπουν στο τραπέζι και να ξεκαθαριστούν.

Όπως μαθαίνει το Εuro2day.gr, εκτός από τα προαπαιτούμενα, τις καθυστερήσεις, τις διαφωνίες στις προβλέψεις εσόδων-δαπανών αλλά και τη θέσπιση δέσμης διαρθρωτικών αλλαγών, οι δανειστές θα διερευνήσουν:

1. Το δημοσιονομικό κενό του 2014 και της περιόδου 2015-2016. Η διάσταση απόψεων είναι εμφανής πλέον και το ζήτημα είναι πόσο θα κρατήσει η διαπραγμάτευση μέχρι να καταλήξουν σε συμφωνία οι δύο πλευρές.

2. Το «χρηματοδοτικό κενό». Εκτός από το πού θα βρεθούν τα χρήματα για να αντικατασταθεί το πρόγραμμα των ANFAs (σ.σ. τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα τα οποία δεν επιστράφηκαν στο σύνολό τους, όπως είχε σχεδιαστεί, στην Αθήνα εξαιτίας της άρνησης ορισμένων κεντρικών τραπεζών που εκτιμούν ότι αυτό συνιστά κρατική χρηματοδότηση), πρέπει να βρεθεί το 1 δισ. ευρώ από τη μεταφορά του στόχου των ιδιωτικοποιήσεων στο 2014. Επιπλέον, πρέπει να αποσαφηνιστεί το χρηματοδοτικό κενό του 2015-2016.

3. Πρέπει να διερευνηθεί εάν η τρόικα και κατ' επέκταση το Eurogroup και το ΔΝΤ θα αποδεχθούν την ελληνική έκθεση για τη βιωσιμότητα του χρέους.

Αυτά είναι τα πραγματικά αγκάθια σε αυτόν τον γύρο διαπραγμάτευσης με την τρόικα, καθώς όλα έχουν πολιτικές προεκτάσεις όχι μόνο εντός Ελλάδας αλλά και στην Ε.Ε. και την Ουάσιγκτον.

Σίγουρα οι επίσημες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ότι δεν θα δεχθεί νέα μέτρα και οι έμμεσες αναφορές ότι θα ήθελε να μεταφέρει για το 2014 τις διαπραγματεύσεις για την αποσαφήνιση των μέτρων της διετίας 2015-2016 έχουν προκαλέσει αναταράξεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Όπως επίσης και η γραμμή που φαίνεται να έχει διαρρεύσει από το Μαξίμου ότι το χρηματοδοτικό και το δημοσιονομικό κενό της επόμενης τριετίας είναι σαφώς μικρότερο από αυτό που υπολογίζουν οι δανειστές.

Οι εκπρόσωποι της τρόικας είναι αυτοί που ανέλαβαν -μέσα από τις διαπραγματεύσεις- να μεταφέρουν στους προϊσταμένους τους εάν ο Α. Σαμαράς εννοεί αυτά που λέει, ή εάν πρόκειται για πολιτικούς εσωτερικούς ελιγμούς, οι οποίοι είναι αναγκαίοι για να διατηρηθούν οι κοινοβουλευτικές ισορροπίες και να αποφευχθούν εκλογικά ατυχήματα.

Από την αξιολόγηση της κατάστασης στην Αθήνα θα εξαρτηθεί, εν πολλοίς, και η στάση των δανειστών τις επόμενες εβδομάδες.

Εάν παρατηρηθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση θέλει απλώς επικοινωνιακή κάλυψη (π.χ. να βαφτιστούν τα μέτρα «διορθωτικές παρεμβάσεις» κ.λπ.) και επί της ουσίας δεν αποκλίνει από τις επιταγές της τρόικας, τότε η διαπραγμάτευση ενδέχεται να κλείσει μέχρι τις 14 Οκτωβρίου, όπου και συνεδριάζει το Eurogroup στο Λουξεμβούργο.

Εάν η κυβέρνηση δείξει ότι αλλάζει στάση, τότε τα πράγματα περιπλέκονται και σίγουρα η υποδόση του 1 δισ. ευρώ δεν θα έρθει στην ώρα της.

Σίγουρα όσο διαρκούν οι συζητήσεις στο Βερολίνο για τον κυβερνητικό συνασπισμό και δεν ξεκαθαρίσει εάν θα παραμείνει ή όχι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ως υπουργός Οικονομικών, δεν πρόκειται να δούμε ιδιαίτερες εξελίξεις.

Βεβαίως, όπως είχε αναφέρει προ μηνών το Εuro2day, η στάση της Γερμανίας προς την Ελλάδα δεν θα χαλαρώσει. Κάθε άλλο μάλιστα. Τα πάντα (ακόμα και οι πολιτικές δηλώσεις) θα περνούν από σήμερα ξανά από το μικροσκόπιο και οι πιέσεις θα ενταθούν, καθώς η Α. Μέρκελ δεν επιθυμεί να δώσει νέο δάνειο στην Ελλάδα βγαλμένο από τους εθνικούς προϋπολογισμούς.