Τρίτη αίτηση αποφυλάκισης από Β. Σταμάτη

Η κ. Σταμάτη στην τρίτη κατά σειρά αίτηση αποφυλάκισης της επικαλείται σοβαρά γυναικολογικά προβλήματα τα όποια χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης καθώς και ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το ανήλικο παιδί της.

Επιπλέον, η κ. Σταμάτη υποστηρίζει ότι από την εξέλιξη της ακροαματικής διαδικασίας έχει αποδομηθεί το κατηγορητήριο σε βάρος της.

Ειδικότερα, η αίτηση αποφυλάκισης έχει ως εξής:

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΦΕΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

(δια του κ. Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών)

ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

Κατ' άρθρο 291 παρ. 1 και 2 Κ.Π.Δ.

Της Βασιλικής Τσοχατζοπούλου του Δημητρίου, νυν προσωρινά κρατουμένης Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού.

Βρίσκεται σε εξέλιξη ενώπιον του Γ΄ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών η υπόθεση, στην οποία φέρομαι κατηγορουμένη για νομιμοποίηση εσόδων από την πράξη της παθητικής δωροδοκίας του συζύγου μου, Άκη Τσοχατζόπουλου, καθώς και για την πράξη της συμμετοχής σε οργάνωση με σκοπό τη νομιμοποίηση εσόδων προερχόμενων από την πράξη της παθητικής δωροδοκίας.

Ήδη όμως έχουν προκύψει νέα πραγματικά περιστατικά που καθιστούν αναγκαία την άμεση αντικατάσταση της προσωρινής μου κράτησης με περιοριστικούς όρους, διότι διαφορετικά τίθεται σε κίνδυνο η προσωπική μου υγεία και η ψυχική υγεία του τέκνου μου.

Από τις πρώτες σειρές της παρούσας τοποθέτησής μου δεν μπορώ παρά να απευθύνω έκκληση να επανεξετάσετε με τη δέουσα προσοχή και με ανθρωπιστική διάθεση την παρούσα κατάσταση και να μην εκδώσετε ένα βούλευμα, το οποίο θα με κρατήσει έγκλειστη των φυλακών, τη στιγμή μάλιστα που έχει ήδη αποδομηθεί το κατηγορητήριο σε βάρος μου, όπως αποτυπώνουν οι εξελίξεις διαρκούσης της δίκης, στις οποίες θα αναφερθώ στη συνέχεια. Ο δε υπολειπόμενος μέχρι την ολοκλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας χρόνος δεν θα πρέπει να βαρύνει αρνητικά στην κρίση Σας, δοθέντος ότι οι λόγοι που επικαλούμαι και που πρέπει να οδηγήσουν στην άμεση απελευθέρωσή μου συντρέχουν στην παρούσα χρονική φάση, είναι βάσιμοι και κανείς δεν μπορεί ευπρόσωπα να αντιτάξει αφενός ότι δεν θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσω το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζω, αφετέρου ότι δεν πρέπει να επέλθει επανένωση μάνας - παιδιού, για μόνο το λόγο ότι είναι σε εξέλιξη η εκδίκαση της υπόθεσης.

Εξάλλου, το γεγονός ότι η εκδίκαση της υπόθεσής μου έχει ξεκινήσει, δεν σημαίνει ότι πρέπει ελαφρά τη καρδία να Σας οδηγήσει σε συνέχιση του εγκλεισμού μου στις φυλακές, διότι είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη δίκη θα διαρκέσει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω του δυσχερούς νομικού και πραγματικού αντικειμένου και του ότι ερευνάται παρεμπιπτόντως η πράξη της παθητικής δωροδοκίας που φέρεται ότι τέλεσε ο πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας και αποτελεί το βασικό αδίκημα, του οποίου εξαρτώμενο και παρεπόμενο αδίκημα είναι η νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, με ογκώδη δικογραφία που αριθμεί δεκάδες φακέλους, πληθώρας μαρτύρων κατηγορίας, ορισμένοι εκ των οποίων είναι προϊστάμενοι και υπάλληλοι του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος και αυτοί που ουσιαστικά διαμόρφωσαν τις κατηγορίες για πράξεις των κατηγορουμένων νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, του αριθμού των κατηγορουμένων (19 στον αριθμό), των μαρτύρων υπεράσπισης (περί τους 10 με 15 για κάθε κατηγορούμενο), των συνηγόρων υπεράσπισης που ως προς όλους σχεδόν τους κατηγορουμένους ανέρχονται σε τρεις για τον καθένα, άρα ομιλούμε για 50 τουλάχιστον δικηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων, και λόγω του ότι παρίσταται ως πολιτική αγωγή το Ελληνικό Δημόσιο, με αίτημα να καταδικαστεί έκαστος των κατηγορουμένων στην καταβολή χρηματικής αποζημίωσης ενός εκατομμυρίου ευρώ (19 εκατομμύρια σύνολο) με τρεις συνηγόρους υπεράσπισης. Οπωσδήποτε, λοιπόν, η δίκη θα διαρκέσει και αναμένεται ότι δεν θα ολοκληρωθεί σύντομα, αλλά μετά την παρέλευση της θερινής περιόδου, χρονικό διάστημα που δεν θα πρέπει να παρέλθει άπρακτο με το να παραμείνω έγκλειστη των φυλακών, αλλά θα πρέπει να μου δώσετε την ευκαιρία να το αξιοποιήσω προκειμένου αφενός να αντιμετωπίσω με τον προσήκοντα τρόπο την κατάσταση της υγείας μου, διότι νοσώ, αφετέρου να επιστρέψω στο παιδί μου που εκδηλώνει σοβαρό ψυχολογικό τραύμα, το οποίο έχει εκδηλώσεις και σωματικής φύσεως, έχοντας φτάσει στο σημείο της παιδικής κατάθλιψης. Δεν πρόκειται για έωλους ισχυρισμούς αλλά για ζοφερή πραγματικότητα και πρέπει εδώ και τώρα να ληφθούν μέτρα αποκατάστασης της υγείας εμού και του τέκνου μου.

Με άλλες λέξεις, η απόφαση που θα λάβετε επί της παρούσας δεν θα ισχύσει μόνο για ένα μικρό διάστημα αλλά για αρκετούς μήνες και συνεπώς, εάν διατυπώσετε αρνητική κρίση, τούτο θα μεγεθύνει τη σοβαρότητα των λόγων, για τους οποίους καθίσταται αναγκαία η άμεση αποφυλάκισή μου.

Ειδικότερα:

Α. Το σοβαρό πρόβλημα υγείας μου.

Ήδη πριν την προφυλάκισή μου είχαν διαγνωσθεί μέσω μαγνητικής τομογραφίας και υπερήχου σοβαρά ευρήματα στους δυο μαστούς μου, τα οποία χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης δια της υποβολής μου σε χειρουργική επέμβαση.

Διαρκούντος του εγκλεισμού μου στη φυλακή, εκδήλωσα και εξακολουθώ να εκδηλώνω συμπτώματα πόνου και στους δύο μαστούς και δυσκαμψίας σε κινήσεις. Με ένα απαλό έστω άγγιγμα είναι αισθητά κάποια από τα πολλαπλά ογκίδια που φέρω σε αμφότερους τους μαστούς.

Δεδομένου του προβλήματος, απευθύνθηκα στον ιατρό της φυλακής, ο οποίος με εξέτασε και έκρινε ότι έπρεπε να παραπεμφθώ οπωσδήποτε για εξειδικευμένες εξετάσεις σε Νοσοκομείο. Ενώ όμως το πρόβλημα εκδηλώθηκε ήδη από ενός έτους, παρήλθαν άπρακτοι πολλοί μήνες, δεν έγιναν άμεσα οι ενδεδειγμένες ειδικές εξετάσεις, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί επί τα χείρω το πρόβλημα της υγείας μου , ενώ όλο αυτό το διάστημα ζούσα και ζω με την αγωνία της σοβαρότητας του προβλήματος και αν τελικά πρόκειται για καρκινώματα που αποτελούν ως γνωστόν επικίνδυνη για την υγεία και τη ζωή του ανθρώπου νόσο, λόγω και της καθυστέρησης στην διάγνωση της φύσεως του προβλήματος, αφού εν τη παρόδω του χρόνου είναι πιθανό ένας καλοήθες μόρφωμα να εξαλλάσσεται σε καρκίνο του μαστού. Σύμφωνα με τις ιατρικές γνωματεύσεις που Σας προσκομίζω του ιατρού των Φυλακών, Ιωάννη Πετρόπουλου, και δη την από 25/4/2013 και την από 2/5/2013, ήδη από την 7/2/2013 εκκρεμούσε η εισαγωγή μου στο νοσοκομείο Μεταξά λόγω παθολογικών ευρημάτων δυνάμει απόφασης του ογκολογικού συμβουλίου του νοσοκομείου, η οποία δεν έγινε ποτέ. Όπως επακριβώς αναγράφει ο ιατρός, λόγω καθυστέρησης της εισαγωγής της κρατουμένης στο Νοσοκομείο Μεταξά (ελλείψει κρεβατιών;) με παρέπεμψε στο Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας». Ο ως άνω ιατρός αναφέρει ακόμα ότι προ μηνός εμφάνισα και κολπική αιμορραγία.

Τούτων δοθέντων και μετά την παρέλευση πολύ σημαντικού για την έγκαιρη διάγνωση αλλά και αντιμετώπιση του προβλήματος της υγείας μου χρόνου, παραπέμφθηκα να εξεταστώ στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ», όπου εξετάστηκα την 10/5/2013. Στο Κέντρο Ακτινοδιαγνωστικών Απεικονίσεων του Νοσοκομείου υποβλήθηκα σε MR1 μαστογραφία, η οποία συνοπτικά αποκάλυψε τα εξής ευρήματα: «Και οι δύο μαστοί παρατηρήθηκαν πυκνοί με παρουσία στοιχείων ίνωσης και ουλωδών αλλοιώσεων σε αμφότερους τους μαστούς, με παρουσία πολλαπλών οζόμορφων αλλοιώσεων σε αμφότερους τους μαστούς που κυμαίνονται από μερικά χιλιοστά έως 1 εκ. Η ομαλή οριοθέτηση των ενισχυόμενων μορφωμάτων καθώς και ο τύπος σκιαγραφικής ενίσχυσης καθιστούν πλέον πιθανή την παρουσία ιναδενωμάτων, χωρίς να μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο κάποια από τα ενισχυόμενα μορφώματα να σχετίζονται και με άλλου ιστολογικού τύπου βλάβη. .Αναδεικνύονται ακόμη μικροί μασχαλιαίοι λεμφαδένες κυρίως δεξιά, με κενοτοποιώδη εκφύλιση ως επί καλοήθους συστάσεως και υφής λεμφαδένων. Σημειούται πάχυνση του δέρματος κατά την έσω επιφάνεια του αριστερού μαστού. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η ως άνω εξέταση ήταν μεταξύ άλλων ότι «Ελέγχεται η πάχυνση του δέρματος και παρουσία φλεγμονωδών ή ουλωδών αλλοιώσεων στον υποδόριο κυτταρολιπώδη ιστό της έσω επιφάνειας του αριστερού μαστού. Μαστοί ως επί ινοκυστικής νόσου με παρουσία πολλαπλών οζωδών αλλοιώσεων μεγέθους από μερικά χιλιοστά ως 1 εκ. σε αμφότερους τους μαστούς.. Η πλειονότητα των αλλοιώσεων περισσότερο θα μπορούσε να συσχετισθεί να παρουσία ιναδενωμάτων πλην όμως είναι ανέφικτο να αποκλεισθεί από την παρούσα εξέταση η πιθανότητα συνύπαρξης αλλοιώσεων άλλου ιστολογικού τύπου. ». Η δε ιατρική γνωμάτευση του ιατρού Γραββάνη καταλήγει «συνίσταται η παραπομπή της ασθενούς σε ογκολογικό Νοσοκομείο και η διαγνωστική προσπέλαση από ειδικό χειρουργό ογκολόγο.»

Μετά τα ως άνω, παραπέμφθηκα να εξεταστώ στο Νοσοκομείο «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ». Ο Διευθυντής χειρουργός του Νοσοκομείου βεβαιώνει στην από 21/5/2013 γνωμάτευσή του ότι εξετάστηκα, παραπονούμενη για ευαισθησία και άλγος αμφοτέρων των μαστών παρουσία ψηλαφητών ογκιδίων, και ότι μετά την κλινική εξέταση και τη μελέτη των παρακλινικών εξετάσεων συστήθηκε η κυτταρολογική εξέταση των μεγαλύτερων εξ αυτών. Επίσης ο ιατρός Γεώργιος Κινόγλου του Νοσοκομείου βεβαίωσε στην από 21/5/2013 ιατρική του γνωμάτευση ότι αφενός βρέθηκαν φλεγμονώδεις αλλοιώσεις στον υποδόριο κυτταρολιπώδη ιστό και οζώδεις αλλοιώσεις για τις οποίες συνιστάται μεταξύ άλλων διαδερμική λήψη βιοψιών.

Από όλα τα παραπάνω συνάγεται ότι έχω όγκο του στήθους, φέροντας ειδικότερα, σύμφωνα με σειρά διαγνωστικών εξετάσεων, πολλαπλούς όγκους και αλλοιώσεις σε αμφότερους τους μαστούς. Αυτό που χρήζει περαιτέρω έρευνας είναι η φύση αυτών, δηλαδή αν πρόκειται για καλοήθεις όγκους στο σύνολό τους, εάν κάποιοι εξ αυτών έχουν κακοήθεια, όπως και αν υφίστανται καλοήθεις όγκοι οριακής κακοήθειας που σημαίνει, όπως μου είπαν, υψηλό ποσοστό υποτροπής τους σε σοβαρής κορφής καρκινική νόσου. Δεν είναι τίποτα ξεκαθαρισμένο ως προς την φυσιολογία των ογκιδίων, δεδομένου μάλιστα ότι πρόκειται για πάρα πολλά σε αριθμό, ωστόσο είναι ανησυχητικό το ότι τα ογκίδια συνοδεύονται από πάχυνση του δέρματος, ενώ στην περίπτωση των καλοήθων όγκων παρατηρείται συνήθως λέπτυνση του δέρματος. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να γίνει χειρουργικός έλεγχος, κυτταρολογική εξέταση και βιοψία.

Ακόμα και στην περίπτωση που διαγνωσθεί ότι φέρω μόνο καλοήθεις όγκους στο στήθος, απαιτείται λεπτή χειρουργική επέμβαση για την προσεχτική αφαίρεσή τους, ανάλογα και με την φυσιολογία του κάθε ογκιδίου, διότι μόνο κατά την διάρκεια της επέμβασης θα διαφανεί επακριβώς το μέγεθος του προβλήματος και σε τι βαθμό θα πρέπει να επεκταθεί η μαστεκτομή.

Όλες οι παραπάνω εξελίξεις με βρίσκουν κυριολεκτικά ανήμπορη και έχουν συμπέσει με την εκδίκαση της υπόθεσής μου από το αρμόδιο δικαστήριο. Δεν πρόκειται για ένα ζήτημα αμελητέο ή ήσσονος σημασίας, διότι αφορά την υγεία μου, έχει πλήξει ζωτικό για τη γυναίκα σημείο του σώματος και μπορεί να αποδειχθεί ότι πάσχω από καρκινική νόσο, σε δε κάθε περίπτωση, η αντιμετώπισή του απαιτεί χειρουργική επέμβαση και περαιτέρω παρακολούθηση, γιατί είτε πρόκειται για καλοήθεις είτε για κακοήθεις όγκους εντάσσομαι στις ομάδες ασθενών υψηλού κινδύνου.

Οι συνθήκες κράτησής μου και η προσέγγιση στο πρόβλημά μου που εμφανίστηκε, επαναλαμβάνω, προς ενός έτους αλλά μόλις τώρα ετέθη υπό διαγνωστική εξέταση, δεν είναι οι δέουσες για την αντιμετώπισή του. Καθυστέρησε η παραπομπή μου σε νοσοκομείο για την διενέργεια εξετάσεων και την περίθαλψη μου, ακολούθησε πολύμηνη καθυστέρηση εισαγωγής μου στο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις που κρίθηκαν πριν από πολύ καιρό αναγκαίες και τώρα είναι βέβαιον ότι, εφόσον εξακολουθήσω να είμαι κρατούμενη, δεν θα ακολουθήσουν με την χρονική ταχύτητα που απαιτείται οι δέουσες ενέργειες. Περαιτέρω, δεν νιώθω ασφαλής για την χειρουργική επέμβαση που θα πρέπει να γίνει, ανεξάρτητα από την φύση των ογκιδίων, διότι αποστερούμαι την δυνατότητα ανάθεσης ιατρικής εντολής σε ιατρό και νοσοκομείο της εμπιστοσύνης μου. Ακόμα, όμως και να χειρουργηθώ ενώ είμαι έγκλειστη των φυλακών, δεν έχω καμία εξασφάλιση ότι θα τεθώ υπό την συχνή μετεγχειρητική παρακολούθηση που απαιτείται και ενδεχομένως σε προληπτική, για κάθε ενδεχόμενο υποτροπής, θεραπεία.

Καθίσταται λοιπόν αναγκαία η άμεση απελευθέρωσή μου προκειμένου να αντιμετωπίσω με τη δέουσα προσοχή το πρόβλημα της υγείας που Σας ανέπτυξα, δεδομένου και ότι βρίσκομαι σε ευαίσθητη ηλικία, καθότι διανύω την περίοδο της εμμηνόπαυσης, εξ ου κατά πάσα πιθανότητα και οι κολπικές αιμορραγίες, οι οποίες εντείνονται από το έντονο στρες που βιώνω λόγω του άδικου εγκλεισμού μου στη φυλακή χωρίς να υφίσταται πραγματική εμπλοκή μου στην υπόθεση.

Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί την ιδιαιτερότητα των γυναικολογικών προβλημάτων και δη μιας μάνας αυτής της ηλικίας, τα οποία δίνουν ακόμα και δείγματα σοβαρής νόσου, και της αντιμετώπισης που χρήζουν. Είναι απάνθρωπο να μην μου δοθεί η ευκαιρία να φροντίσω την υγεία μου σε ένα φυσιολογικό περιβάλλον, κι όχι στο νοσηρό περιβάλλον της φυλακής, όπου εξαναγκαστικά διαβιώ, κριθείσα προφυλακιστέα. Εκτός της ασυμβατότητας των συνθηκών κράτησής μου με τα προβλήματα υγείας που έχω εμφανίσει, εύλογα τίθεται ζήτημα και ανησυχία μη έγκαιρης αντιμετώπισης, χειρουργικής και εν γένει θεραπευτικής, του προβλήματος της υγείας μου, σύμφωνα με τα προηγούμενα αρνητικά γεγονότα, αφού το νοσοκομείο Μεταξά, όπου αρχικά μεταφέρθηκα, με είχε σε πολύμηνη αναμονή και ουδέποτε με κάλεσε για εισαγωγή.

Πρόκειται για πραγματικό, διαγνωσμένο πλέον, πρόβλημα υγείας μου, κι όχι για έωλο ή αναπόδεικτο ισχυρισμό που προβάλλεται καταχρηστικά. Η υγεία μου είναι το πολυτιμότερο αγαθό όχι για μένα την ίδια, αλλά για να έχει το παιδί μου υγιή μητέρα που να μπορεί να το φροντίσει και να το υποστηρίξει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του.

Β. Ο εξάχρονος υιός που βιώνει πολύ άσχημα την απουσία της μάνας

Ο ξαφνικός αποχωρισμός από τον υιό μου, 13 μήνες τώρα, έχει συντρίψει ψυχολογικά και σωματικά και τους δυο. Η μόνη επί 13 μήνες τώρα επαφή μου με το εξάχρονο παιδί μου περιορίζεται σε μία συνάντηση, μιας ώρας, κάθε Κυριακή πρωί στον κήπο των αντρικών φυλακών.

Εδώ και 13 μήνες βιώνουμε δύο παράλληλες τραγικές πραγματικότητες. Εγώ μόνη, έγκλειστη, ανήμπορη, συντετριμμένη σωματικά και ψυχικά, και το παιδί μου επίσης μόνο του, ανήμπορο να διαχειριστεί την σκληρή καθημερινότητα, η οποία δεν περιλαμβάνει αυτό που είναι φυσιολογικό και αυτονόητο για κάθε παιδί, πόσο μάλλον της ηλικίας του, δηλαδή την παρουσία των γονέων του και ιδίως της μητέρας του. Το παιδί ζει μόνο του, χωρίς του γονείς του, στο χωριό με τους ηλικιωμένους γονείς μου, στο επίκεντρο μιας σκληρής και κακής πραγματικότητας, για την οποία το ίδιο δεν έφερε την παραμικρή ευθύνη.

Κι ενώ αρχικά πίστευα ότι το παιδί μου ζούσε σε μια εικονική πραγματικότητα και ότι δεν είχε αντιληφθεί τον λόγο της βίαιης απομάκρυνσής του από τους γονείς του και ποιος είναι στην πραγματικότητα ο τόπος, όπου πλέον κάθε Κυριακή πρωί μας συναντά, αφού του λέγαμε ότι τάχα είναι νοσοκομείο, πλέον με τις ερωτήσεις του και τις απορίες που διατυπώνει συνειδητοποιώ ότι αντιλαμβάνεται πως μας επισκέπτεται στη φυλακή. Το παιδί μου σηκώνει ένα τεράστιο συναισθηματικό φορτίο και προσπαθεί να το διαχειριστεί, αλλά η αντικειμενική αδυναμία για ένα παιδάκι της ηλικίας του υιού μου είναι προφανής. Καταναλώνω ώρες, μιλώντας του από το καρτοτηλέφωνο, στην αγωνιώδη προσπάθειά μου να αναπληρώσω έστω με αυτόν τον τρόπο που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί υποκατάστατο της επαφής γονιού και τέκνου, τον χαμένο χρόνο με το παιδί μου και για να παίρνει δύναμη από τη φωνή μου. Μέχρι και αναφορές σε ήρωες της μυθολογίας κάνουμε και ξετρελαίνεται. Και άλλο τόσο μεγεθύνεται ο πόνος μου και ο οδυρμός μου που λείπω από το πλευρό του μονάκριβου τέκνου μου που τόσο πολύ με χρειάζεται κοντά του. Δεν θέλω να το εκλάβετε ως υπερβολή αυτό που θα Σας πω, ότι μέσα στη φυλακή και ενώ βυθιζόμουν στην απελπισία, αισθανόμενη ότι το παιδί μου είναι εκτεθειμένο σε κινδύνους και εγώ ανήμπορη να το προστατεύσω, μέχρι που επιδόθηκα σε δημιουργίες ζωγραφικής με αφιερώσεις λατρείας της μάνας προς τον μονάκριβο γιο της που του δίνω κάθε Κυριακή, όταν με αποχωρίζεται, μετά την μία ώρα επισκεπτηρίου.

Εάν είχα διαπράξει κάποιο αδίκημα, τότε θα είχα αναλάβει και την ευθύνη της αποκάλυψης της παράνομης δράσης μου και ως εκ τούτου θα αποδεχόμουν έστω ως ενδεχόμενο να βιώσω μια κατάσταση όπως η τωρινή. Όμως, σε ό,τι με αφορά, τα γεγονότα αποτέλεσαν κεραυνό εν αιθρία. Δεν γνώριζα τίποτα απ' αυτά που έμελλαν να συμβούν, διότι το μόνο που ζούσα ήταν μια φυσιολογική χωρίς ψήγμα παρανομίας ή κάποιας αρνητικής συγκυρίας οικογενειακή καθημερινότητα που αφορούσε πρωτίστως την φροντίδα του παιδιού μου και του συζύγου μου. Δεν διανοούμην τον εφιάλτη που ακολούθησε και που εξακολουθεί μέχρι σήμερα.

Οι επιπτώσεις του εγκλεισμού μου στη φυλακή, δεδομένης και της ταυτόχρονης απουσίας, για τον ίδιο λόγο, του συζύγου μου από τη ζωή μου παιδιού μας, είναι εμφανείς και εκτεταμένες στην ψυχική υγεία και ισορροπία του παιδιού.

Ποιος μπορεί, και μάλιστα Υμείς, ως εγνωσμένου κύρους Δικαστές και υπηρέτες του Δικαίου, να αντιπαρέλθετε τις πολύ έντονες εκδηλώσεις στην ψυχοσυνασθηματική του υπόσταση λόγω του ότι ζει χωρίς και τους δυο γονείς του;

Τα παραπάνω βρίσκουν πραγματικό έρεισμα στις ψυχολογικές γνωματεύσεις της κλινικής ψυχολόγου, δρος Αναστασίας Παρασκευοπούλου (η οποία συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των πραγματογνωμόνων του Πρωτοδικείου Αθηνών) και δη στην από 22/5/2012 ψυχολογική γνωμάτευση, σύμφωνα με την οποία ο γιος μου, μετά τη βίαιη απομάκρυνση των γονέων του, διέκοψε το νηπιαγωγείο και διαβιώνει στο χωριό Ζέλι του Δήμου Λοκρών Φθιώτιδος υπό καθεστώς απομόνωσης, προς αποφυγή του ενδεχομένου να γίνει δέκτης πληροφοριών από τα μμε για τους γονείς του, με αποτέλεσμα να εκδηλώνει επιθετικότητα, νευρικότητα, έντονη ανησυχία και ταραχή και ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες, οπότε αναζητά τους γονείς του και αρνείται να κοιμηθεί, ενώ παρουσιάζει και σημαντική απώλεια βάρους. Οι γονείς μου προσπαθούν να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερες αυτές συνθήκες ανατροφής του εγγονού τους, πλην όμως λόγω της ηλικίας τους και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν, ιδίως η μητέρα μου που πάσχει από σαρκοείδωση, εκδηλώνουν και οι ίδιοι συμπτώματα εξάντλησης και κατάθλιψης. Η κατάσταση αυτή δυσχεραίνει την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, το οποίο εκδηλώνει μερική απάθεια και ψυχικό μούδιασμα, ανασφάλεια, φόβο, σύγχυση και δυσπιστία για την τύχη των γονέων του, δυσκολία έκφρασης και διαχείρισης των συναισθημάτων και ιδιαίτερα του θυμού του, καθώς και χαμηλή αυτοεκτίμηση, δηλαδή εκδηλώσεις σοβαρού ψυχολογικού τραύματος που το έχει οδηγήσει στα όρια διάγνωσης παιδικής κατάθλιψης.

Η δρ Παρασκευοπούλου από τότε είχε εισηγηθεί στη γνωμάτευσή της ως πλέον ενδεδειγμένη λύση την αντικατάσταση της προσωρινής μου κράτησης με περιοριστικούς όρους. Τις ίδιες διαπιστώσεις και προτάσεις έκανε και ο και ο παιδοψυχίατρος Γεώργιος Ζώρζος (περιλαμβανόμενος στον κατάλογο των πραγματογνωμόνων του Πρωτοδικείου Αθηνών) στην από 9-8-2012 παιδοψυχιατρική γνωμοδότησή του, προσθέτοντας μάλιστα και την παράμετρο ότι ο γιος μου είναι φιλάσθενο παιδί, αφού σύμφωνα με το ιατρικό ιστορικό του είχε εκδηλώσει ένα επεισόδιο πυρετικών σπασμών, είχε εκτεταμένες υποτροπιάζουσες αλλεργικές δερματολογικές αντιδράσεις, για τις οποίες χρειάστηκε να λάβει αγωγή με κορτικοστεροειδή, και παρουσίασε θυρεοειδοπάθεια, για την οποία έλαβε επί διετία θεραπεία υποκατάστασης.

Μολονότι οι ανωτέρω ιατρικές γνωματεύσεις, απολύτως έγκυρες και μη επιδεχόμενες αμφισβήτησης, έχουν ήδη κατατεθεί στη δικογραφία στο πλαίσιο αιτήσεων που είχα υποβάλει για την αντικατάσταση της προσωρινής μου κράτησης, το παραπεμπτικό βούλευμα δεν τις έλαβε καθόλου υπόψη του και διατήρησε την προσωρινή μου κράτηση.

Θεωρώ πως είναι αδύνατον να μείνει ασυγκίνητο το Συμβούλιό Σας μπροστά στο οικογενειακό μου δράμα και ιδίως στην τύχη αυτού του παιδιού που αποτελεί το μεγαλύτερο θύμα της υπό κρίση υπόθεσης, αποστερούμενο και τους δυο γονείς του, οι οποίοι απομακρύνθηκαν βίαια από κοντά του, χωρίς καν να είναι σε θέση να του εξηγήσουν τους λόγους για τούτο, αλλά και ούτε το ίδιο θα μπορούσε να αντιληφθεί την αιτία που έπρεπε η ζωή του να αποδιοργανωθεί με τόσο σκληρό τρόπο. Μιλάμε για την ευαίσθητη ψυχούλα ενός εξάχρονου αγοριού που στερείται το αυτονόητο, την γονεϊκή και ιδίως την μητρική φροντίδα, αλλά και την φυσιολογική ανάπτυξη της κοινωνικότητάς του. Τα αναπάντητα ερωτήματα στο μυαλό του πληθαίνουν, η σκέψη του και το συναίσθημά του καταπιέζονται, η καθημερινότητά του είναι γεμάτη αρνητικές εκδηλώσεις και εν τέλει αυτό το παιδί είναι δυστυχισμένο χωρίς να έχει φταίξει σε κάτι.

Παρέλκει να σημειώσω την υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη που προσωπικά υφίσταμαι, αφού, ξαφνικά και χωρίς να έχω την οιαδήποτε πραγματική εμπλοκή στις πράξεις του κατηγορητηρίου, βρέθηκα απολογούμενη για κακούργημα, εν συνεχεία έγκλειστη των φυλακών, να αγωνίζομαι επί ένα σχεδόν έτος να αποδείξω αφενός την αθωότητά μου και τον άδικο διασυρμό μου αφετέρου την αναγκαιότητα να επιστρέψω στο πλευρό του παιδιού μου, για την κατάσταση και τύχη του οποίου δεν μπορώ από τη θέση που βρίσκομαι να προσφέρω οτιδήποτε. Ο σύζυγός μου κι εγώ αποκτήσαμε το παιδί μας μετά από σκληρή προσπάθεια λόγω και της προχωρημένης ηλικίας μου, αλλά και δικών μου προβλημάτων τόσο στη σύλληψη όσο και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, με αποτέλεσμα τελικώς ο ερχομός αυτού του παιδιού στη ζωή, παρά τις αντιξοότητες, να αποτελεί για εμένα θείο δώρο, ό,τι πολυτιμότερο έχω στον κόσμο που ως παρεπόμενο έχει την ανάπτυξη υπερβολικού αισθήματος φροντίδας του και διαρκούς προστασίας του από κάθε τι δυνάμενο να βλάψει την ακεραιότητά του σε όλα τα επίπεδα. Μέσα σε αυτή την αγχωτική για εμένα κατάσταση πληροφορούμαι σχεδόν καθημερινά τις δυσμενείς μεταπτώσεις στη συμπεριφορά του υιού μου, με αποτέλεσμα να γίνομαι ψυχικά ράκος και να αδυνατώ να υπομείνω τον εγκλεισμό μου στη φυλακή, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να κάνω αυτοκαταστροφικές σκέψεις και πράξεις, οι οποίες είναι για εμένα πρωτόγνωρες, όπως ακριβώς πρωτόγνωρη είναι η τωρινή μου κατάσταση.

Σας εκλιπαρώ να σκύψετε με τη δέουσα ευαισθησία και τον δέοντα ανθρωπισμό στην έκκλησή μου να μου δώσετε την δυνατότητα, που ούτως ή άλλως είναι επιτρεπτή στο πλαίσιο του νόμου, να επανέλθω στο ρόλο της μάνας και μόνον σε αυτόν.

Γ. Τα νέα δεδομένα στην υπόθεση που με αθωώνουν

Το κατηγορητήριο έχει καταρρεύσει στο σύνολό του μετά και την εξέταση του ουσιωδέστερου μάρτυρα, κ. Μαϊτού ενώπιον του Δικαστηρίου (προϊστάμενος του ΣΔΟΕ).

Ειδικότερα:

1ον Πριν από την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας υπεβλήθησαν πάρα πολλές ενστάσεις από την πλειοψηφία των κατηγορουμένων. Όλες απορρίφθηκαν ως αβάσιμες, πλην δύο, δηλ. αυτής που υπέβαλε ένας συγκατηγορούμενος για τη λήψη υπόψη μαρτυρικής κατάθεσής του, και της δικής μου που αφορούσε το απαράδεκτο της ασκηθείσας ποινικής δίωξης αναφορικά με την κατηγορία της απόκτησης περιουσίας με τη μορφή καταθέσεων σε λογαριασμό μου στην τράπεζα UBS ύψους 120.000 ελβετικών φράγκων.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 6 Π.Κ. οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και σε κάθε πράξη που χαρακτηρίζεται από αυτούς ως κακούργημα ή πλημμέλημα και που τελέστηκε στην αλλοδαπή από ημεδαπό, αν η πράξη αυτή είναι αξιόποινη και κατά τους νόμους της χώρας, στην οποία τελέστηκε, ή αν διαπράχθηκε σε πολιτειακά ασύντακτη χώρα (ενεργητική αρχή της προσωπικότητας, Μυλωνόπουλου, Διεθνές Ποινικό Δίκαιο, σελ. 264 επ.).

Επομένως, όταν το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος τελέστηκε εξ ολοκλήρου στην αλλοδαπή, για να πληρωθεί ο όρος του διττού αξιοποίνου και να μπορεί να διωχθεί στην Ελλάδα ο υπαίτιος σύμφωνα με την αρχή της ενεργητικής προσωπικότητας, θα πρέπει κατά το αλλοδαπό δίκαιο να προβλέπεται ως αξιόποινη όχι μόνο η πράξη της νομιμοποίησης, αλλά και το ίδιο το βασικό έγκλημα, από το οποίο φέρεται ότι προήλθε η προς νομιμοποίηση περιουσία, διότι η πράξη της νομιμοποίησης έχει παρεπόμενο χαρακτήρα και προϋποθέτει προέλευση της περιουσίας από αξιόποινη πράξη. Αν λοιπόν η νομιμοποίηση κατά το αλλοδαπό δίκαιο δεν μπορεί να τιμωρηθεί επειδή το βασικό έγκλημα δεν προβλεπόταν ως αξιόποινο, τότε δεν πληρούται η προϋπόθεση του διπλού αξιοποίνου κατ' ά. 6 ΠΚ (Καμπέρου - Ντάλτα,ό.π., σελ. 205-207 και υποσημείωση 436).

Εν προκειμένω, η συγκεκριμένη πράξη του κατηγορητηρίου φέρεται τελεσθείσα στην Ελβετία την 1/4/2000, 1/12/2000 και την 1/12/2001 με απόκτηση των επίμαχων χρηματικών ποσών σε τραπεζικό λογαριασμό στην τράπεζα UBS Ελβετίας. Επίσης, σύμφωνα με το κατηγορητήριο τα ανωτέρω χρηματικά ποσά φέρονται να προήλθαν από την πράξη της παθητικής δωροδοκίας του Απόστολου - Αθανάσιου Τσοχατζόπουλου ως Υπουργού Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Σύμφωνα με το άρθρο 305Β του ελβετικού ποινικού κώδικα, το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος προβλέφθηκε ως αξιόποινη πράξη από το 1990, τιμωρούμενη στη βασική μορφή της με ποινή στερητική της ελευθερίας μέχρι τριών ετών ή με χρηματική ποινή και σε περίπτωση συνδρομής επιβαρυντικών περιστάσεων με ποινή στερητική της ελευθερίας μέχρι πέντε έτη και χρηματική ποινή ή μόνο χρηματική ποινή. Προϋπόθεση για το αξιόποινο της πράξης είναι να προέρχεται η νομιμοποιούμενη περιουσία από αξιόποινη πράξη, τιμωρούμενη με ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των τριών ετών. Σε περίπτωση μάλιστα που η κύρια πράξη τελέστηκε εκτός Ελβετίας, θα πρέπει να είναι αξιόποινη τόσο κατά το ελβετικό όσο και κατά το μη ελβετικό δίκαιο.

Πλην όμως η πράξη της παθητικής δωροδοκίας υπαλλήλου τιμωρείτο κατά τον κρίσιμο χρόνο (2000-2001) μόνο εάν αφορούσε υπάλληλο της ελβετικής ομοσπονδίας, η δε παθητική δωροδοκία υπαλλήλου άλλου κράτους, δηλαδή πλην του ελβετικού, δεν ήταν αξιόποινη και κατέστη για πρώτη φορά τέτοια με ομοσπονδιακό διάταγμα του 2005 και τέθηκε σε ισχύ το 2006 με προσθήκη σχετικής παραγράφου στο άρθρο 322ζ του ελβετικού ποινικού κώδικα.

Βάσει αυτών τα έτη 2000 και 2001 ήταν αδύνατο να στοιχειοθετηθεί κατά τον ελβετικό ποινικό κώδικα ξέπλυμα χρήματος προερχόμενου από παθητική δωροδοκία υπαλλήλου άλλου κράτους, πλην δηλαδή του ελβετικού, διότι η τελευταία αυτή πράξη δεν προβλεπόταν ως αξιόποινη, το δε ξέπλυμα αποτελεί εξ ορισμού παρεπόμενη πράξη και προϋποθέτει το αξιόποινο της συμπεριφοράς, από το οποίο προέρχεται η νομιμοποιούμενη περιουσία. Συνεπώς, ακόμα και εάν οδηγείτο η συγκεκριμένη κατηγορία προς κρίση ενώπιον ελβετικού δικαστηρίου, το τελευταίο δεν θα μπορούσε να κρίνει την πράξη αξιόποινη, διότι δεν ήταν τέτοια κατά τον χρόνο που φέρεται τελεσθείσα.

Κατ' επέκταση η υπό κρίση κατηγορία σε βάρος μου δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας, στην οποία φέρεται τελεσθείσα (Ελβετία), και συνεπώς δεν στοιχειοθετείται το διττό αξιόποινο που προϋποθέτει το άρθρο 6 του Ποινικού Κώδικα.

Περαιτέρω, στο πλαίσιο του νομικού διαλόγου που έλαβε χώρα με την παριστάμενη εισαγγελική αρχή και το Δικαστήριο αποδείχτηκε ανεπιφύλακτα ότι δεν έγινε καμία περαιτέρω διακίνηση των επίμαχων χρηματικών ποσών, τα οποία ήταν ασφάλιστρα και δεσμεύτηκαν με την κατάθεσή τους για την εκπλήρωση των όρων του ασφαλιστηρίου συμβολαίου ζωής που εκτελούνταν στην Ελβετία, αλλά δεν θα μπορούσε και να γίνει διακίνηση από την Ελλάδα, διότι η Τράπεζα UBS δεν εκτελεί τραπεζικές εργασίες στην Ελλάδα, διότι δεν έχει άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας υποκαταστημάτων στην Ελλάδα και τούτο αποδεικνύεται από τους αναρτημένους πίνακες στην επίσημη ιστοσελίδα της Τράπεζας της Ελλάδος, όπου καταγράφονται τα ελληνικά και αλλοδαπά πιστωτικά ιδρύματα που έχουν άδεια λειτουργίας στην επικράτεια υπό την εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος.

Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τον πίνακα με τα υποκαταστήματα πιστωτικών ιδρυμάτων με έδρα σε χώρα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ελβετική τράπεζα UBS δεν διαθέτει άδεια λειτουργίας υποκαταστήματος στην Ελλάδα.

Για την πληρότητα της παρούσης επισήμανσης δέον να διευκρινιστεί ότι με απόφαση της Επιτροπής Τραπεζικών και Πιστωτικών Θεμάτων εγκρίθηκε η ίδρυση και λειτουργία στην Αθήνα γραφείου αντιπροσωπείας από την τράπεζα UBS A.G. (οράτε σχετικά το υπ' αριθμ. 239/17-10-2001 Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης), πλην όμως με την ρητή απαγόρευση διενέργειας τραπεζικών εργασιών οποιασδήποτε μορφής, συμπεριλαμβανομένης της σύναψης δανειακών συμβάσεων για λογαριασμό του κεντρικού της.

Ως εκ τούτου, είναι αναμφισβήτητο ότι την εξουσία διαθέσεως η κατηγορουμένη μπορούσε να την ασκήσει αποκλειστικά και μόνο στην Ελβετία, στην έδρα δηλαδή της τράπεζας UBS. Το γεγονός αυτό είναι αξεπέραστο.

Προκαλεί μάλιστα εντύπωση το γεγονός ότι κανένας στο στάδιο της ανακρίσεως δεν έκανε αυτή την έρευνα που έκανε το γραφείο του νυν συνηγόρου μου, οπότε θα κατέρρεε η κατ' επάγγελμα νομιμοποίηση και θα γινόταν απλή, που δεν επιτρέπει προφυλάκιση.

2ον Με δεδομένο ότι τίθεται εκποδών του κατηγορητηρίου η ανωτέρω πράξη σύμφωνα με όσα αναπτύχθηκαν στην αμέσως παραπάνω ενότητα απομένει ουσιαστικά η κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων λόγω της απόκτησης του ακινήτου επί της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου, αρ. 33, τον Απρίλιο του 2010.

Η εξέταση του Προϊστάμενου του ΣΔΟΕ, κ. Μαϊτού, ανέδειξε τις πραγματικές πτυχές της υπόθεσης και απέκλεισε την δική μου δόλια συμμετοχή σε πράξεις νομιμοποίησης εσόδων από την παθητική δωροδοκία που φέρεται ότι τέλεσε ο σύζυγός μου.

Ειδικότερα:

1. Ο μάρτυρας, που είναι ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας, ερωτηθείς για τυχόν στοιχεία που συνδέουν εμένα με τους υπόλοιπους συγκατηγορουμένους μου, απέρριψε την οιαδήποτε σύνδεσή μου με αυτούς, πλην της συζυγικής μου σχέσης με τον πρώτο κατηγορούμενο και της συγγενικής μου σχέσης με τον αδελφό μου Παναγιώτη Σταμάτη, για τους οποίους όμως δεν έχει να αναφέρει κάτι περισσότερο από τη συζυγική και τη συγγενική σχέση αντίστοιχα. Ομοίως, με τα εμπλεκόμενα νομικά πρόσωπα, ήτοι τις εταιρίες Torcaso, Nobilis, Buebell, απέρριψε την οιαδήποτε σχέση και εμπλοκή μου.

2. Επιβεβαίωσε ότι το ακίνητο της Δ. Αρεοπαγίτου αγοράστηκε με δάνειο της Eurobank, το οποίο χορηγήθηκε με εγγραφή προσημείωσης υποθήκης επί του ακινήτου και εγγυητή τον σύζυγο μου κατά το ποσό των 650.000 ευρώ, ενώ το υπόλοιπο του τιμήματος αγοράς των 450.000 ευρώ συμψηφίστηκε με εργασίες που είχαν γίνει επί του ακινήτου. Δηλαδή ότι εάν δεν ήταν ο σύζυγός μου που διέθετε κύρος ως γνωστό πολιτικό πρόσωπο, δεν θα μου είχε χορηγηθεί το δάνειο επειδή στερούμην προσωπικού εισοδήματος. Επιβεβαίωσε ακόμα κατηγορηματικά ότι ούτε ένα ευρώ από τα 650.000 ευρώ δεν κατέληξε εις εμέ, αφού το ποσό τοποθετήθηκε στον τραπεζικό λογαριασμό της Nobilis, από τον οποίο η λογίστρια Ευφροσύνη Λαμπροπούλου ανέλαβε διάφορα ποσά για αμοιβές και φορολογικές υποχρεώσεις της εταιρείας, αφήνοντας στο λογαριασμό ένα υπόλοιπο 200.000 ευρώ περίπου, το οποίο δεσμεύθηκε. Από το σύνολο του δανείου (800.000 ευρώ), το υπόλοιπο ποσό των 150.000 ευρώ δεν εκταμιεύθηκε.

3. Κατέθεσε ακόμα ότι δεν υπήρξα δικαιούχος ή συνδικαιούχος κανενός τραπεζικού λογαριασμού η λογαριασμού συγκατηγορουμένου μου ή κάποιας από τις εμπλεκόμενες εταιρίες και ότι δεν προέκυψε η εμπλοκή σε καμία συναλλαγή μέσω των επίμαχων τραπεζικών λογαριασμών που αναφέρει το παραπεμπτικό βούλευμα.

4. Ερωτηθείς ακόμα από τον δικηγόρο μου εάν αντέχει στην κοινή λογική το σενάριο να είναι πραγματικός ιδιοκτήτης ο Άκης Τσοχατζόπουλος και εγώ να ξεπλένω μαύρο χρήμα, ταυτοχρόνως δε ο Παναγιώτης Σταμάτης να δικαιολογεί και το τελευταίο ευρώ που καταβάλει σε εργολάβους και προμηθευτές υλικών, κρατώντας όλα τα παραστατικά από τις εργασίες στο σπίτι, δηλαδή να υπάρχει λογοδοσία του τελευταίου, απάντησε «Δεν γνωρίζω αν γινόταν ξέπλυμα».

6. Ο μάρτυρας διευκρίνισε ακόμα ότι οι φορολογικές δηλώσεις του συζύγου μου δικαιολογούσαν την αγορά ακινήτου για την οικογένεια, αφού το 1997 είχε αγοράσει στο όνομα της συζύγου του, Γκούντρουν Τσοχατζοπούλου, ακίνητο στο Παλαιό Ψυχικό, οδός Άγγελου Σικελιανού, αρ. 2, στο ακριβότερο προάστιο των Αθηνών (κατηγορία από την οποία η εν λόγω κατηγορουμένη απηλλάγη), και αφού δικαιολογούνταν η τότε σύζυγος να πιστεύει ότι ο σύζυγός της είχε την δυνατότητα να της αγοράσει ακίνητο, γιατί να μην ισχύει το ίδιο και για εμένα τη στιγμή μάλιστα που στη δική μου περίπτωση το ακίνητο αγοράστηκε μέσω τραπεζικής χρηματοδότησης και εγγυητή τον σύζυγό μου.

7. Ήταν ακόμα κατηγορηματικός ο μάρτυρας ότι η συνολική δαπάνη για το σπίτι στην Δ. Αρεοπαγίτου, δηλαδή τα έξοδα της περιόδου που εγώ και ο σύζυγός μου ήμαστε μισθωτές, και το τίμημα αγοράς του σπιτιού, καλύπτονταν από τις φορολογικές δηλώσεις του συζύγου μου και ότι δεν ζούσαμε υπό συνθήκες οικονομικής ανέχειας, αλλά οικονομικής άνεσης, ώστε να μη συντρέχει λόγος στο πρόσωπό μου να προβληματίζομαι και να αναζητώ την πηγή των δαπανώμενων χρημάτων, παραδοχή που προκάλεσε την παρατήρηση του Πρόεδρου του Δικαστηρίου, ο οποίος είπε «Άρα μην αφήνουμε υπονοούμενα, ο άντρας της Σταμάτη είχε τα χρήματα να της αγοράσει την στέγη». Την ίδια άποψη συμμερίστηκε και ο Εισαγγελέας της έδρας, κ. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος είπε «Δεν είναι φυσικό μια γυναίκα όταν ο άντρας της έχει κάποια οικονομική κατάσταση, να μη γνωρίζει τις λεπτομέρειες προέλευσης των χρημάτων; Δεν θα έπρεπε να ρωτήσει μόνο να υπήρχε οικονομική δυσκολία; Γιατί αυτή να το ψάξει;»!

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι έχει ανατραπεί το σε βάρος μου κατηγορητήριο και οι εξελίξεις άγουν προς την αθώωσή μου.

Σύσσωμος ο τύπος συμμερίζεται την αδικία που υφίσταμαι από την πρώτη στιγμή και τάσσεται στο πλευρό μου, παρακολουθώντας και τις εξελίξεις της δίκης που δικαιώνουν τους ισχυρισμούς μου.

Αναφέρω ενδεικτικά το «ΒΗΜΑ» της Κυριακής 21 Απριλίου 2013 όπου μεταφέρει την δεινή κατάσταση του υιού μου που λέει έντονα σ' εμένα και τον πατέρα του «Μη μου λέτε ψέματα, ξέρω που είσαστε..» και ότι πλέον έχει αρχίσει να καταλαβαίνει.

Επίσης η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» της Παρασκευής 10 Μαΐου 2013 αναφέρεται στο πρόβλημα της υγείας μου, εξαιτίας του οποίου απείχα από συνεδριάσεις του Δικαστηρίου.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ της 23/4/2013 μεταφέρει τις παρακλήσεις του συζύγου μου προς το Δικαστήριο να αφεθώ ελεύθερη.

Το «ΕΘΝΟΣ» της 9/5/2013 μεταφέρει την εικόνα μου ως μιας φανερά καταβεβλημένης γυναίκας όταν οδηγούμαι στο Δικαστήριο.

Η εφημερίδα «ΥΓΕΙΑ» αναφέρεται στο ότι τα εμφυτεύματα εμποδίζουν την έγκαιρη διάγνωση καρκίνου και περιγράφουν επιπλοκές όπως αυτές που έχουν εκδηλωθεί στην δική μου περίπτωση.

Η εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» της 9/5/2013 αναφέρεται στο περιεχόμενο της ένστασης που υπεβλήθη στο Δικαστήριο περί απαραδέκτου της ποινικής δίωξης που ασκήθηκε σε βάρος μου για την κατηγορία που αφορά στον λογαριασμό της UBS στην Ελβετία για ασφάλιστρα συμβολαίου ασφάλειας ζωής και την δήλωση του συνηγόρου μου. Αλεξίου Κούγια «Έχει στερηθεί το παιδί της εδώ και ένα χρόνο, το Πάσχα της απαγόρευσαν να έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον σύζυγό της, την κρατούν παρανόμως εδώ και έναν χρόνο στη φυλακή, διότι, κανείς εισαγγελέας, ανακριτής ή το συμβούλιο δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει εάν η δωροδοκία ήταν αξιόποινη πράξη του 2001 στην Ελβετία».

Τέλος αναφέρομαι σε διαδικτυακές αναρτήσεις που μεταφέρουν σημεία της κατάθεσης του μάρτυρα και ιδίως στις συνθήκες απόκτησης του ακινήτου το 2010.

Κατόπιν όλων αυτών, Σας εκλιπαρώ να επανεξετάσετε το ζήτημα της δικονομικής μου μεταχείρισης και να μην επιτρέψετε να παραμείνω άλλο χρόνο έγκλειστη των φυλακών, αφού συντρέχουν στο πρόσωπό μου σοβαροί λόγοι που καθιστούν αναγκαία την αντικατάσταση της προσωρινής μου κράτησης με περιοριστικούς όρους.

Σε κάθε περίπτωση, παρότι άδικα εμπλεκόμενη στην υπόθεση, σέβομαι τη διαδικασία και θα εξακολουθήσω να είμαι στη διάθεση του Δικαστηρίου, τόσο στο στάδιο της απολογίας μου, όσο και στο στάδιο απαγγελίας της οριστικής του απόφασης, πρόθυμη και έτοιμη να υπερασπιστώ την αθωότητά μου με όλα τα νόμιμα υπερασπιστικά μου μέσα. Η βεβαιότητα της παρουσίας μου καθ' όλη τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας μέχρι και την έκδοση της απόφασης, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή, κατοχυρώνεται σήμερα με το νέο άρθρο 182Α Π.Κ., το οποίο προσετέθη με το νόμο 4139/2013 και προβλέπει ότι σε υποθέσεις για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, εφόσον έχει αρχίσει η εκδίκαση της υπόθεσης στο ακροατήριο και δεν έχει αυτή περατωθεί, ο κατηγορούμενος τιμωρείται με φυλάκιση από ένα έως τρία έτη εάν παραβιάσει τους περιοριστικούς όρους που του έχουν επιβληθεί με δικαστική απόφαση ή με βούλευμα ως προς την ελευθερία διαμονής και άλλες υποχρεώσεις του. Η ποινή που επιβάλλεται στον παραβάτη δεν μετατρέπεται ούτε αναστέλλεται και η τυχόν ασκηθείσα έφεση σε κάθε περίπτωση δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Το Συμβούλιό Σας θα πρέπει πλέον να σταθμίσει τα νέα εχέγγυα που παρέχει ο νόμος για τη διασφάλιση της παρουσίας μου στη δίκη με τους πραγματικούς και ανθρωπιστικούς λόγους που υπαγορεύουν την αντικατάσταση της προσωρινής μου κράτησης με περιοριστικούς όρους και να μου δώσει την ευκαιρία να επιστρέψω κοντά στο παιδί μου και να αντιμετωπίσω υπό καθεστώς ελευθερίας την πολύ σοβαρή αυτή δίκη. Να σημειωθεί δε ότι η παραπάνω κατοχύρωση δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί από το Συμβούλιο Εφετών που αποφάσισε την παραπομπή μου δεδομένου ότι η σχετική ρύθμιση θεσπίστηκε μετά το παραπεμπτικό βούλευμα και δη στις 20/3/2013.

Επειδή εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι δεν συντρέχουν λόγοι συνεχίσεως της προσωρινής μου κρατήσεως, αφού δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις σε βάρος μου για τις πράξεις που μου αποδίδονται ούτε στοιχειοθετούνται οι υπόλοιπες αναφερόμενες στο νόμο συνθήκες, ούτε προκύπτει κίνδυνος τελέσεως νέων αξιόποινων πράξεων εκ μέρους μου στο μέλλον.

Επειδή η συνέχιση της προσωρινής κρατήσεώς μου για πράξεις που δεν θεμελιώνονται σε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, προκαλεί δυσανάλογη και υπέρμετρη βλάβη τόσο εις εμέ όσο και στο ανήλικο τέκνο μου, του οποίας η επιβίωση και ψυχοσυναισθηματική ισορροπία εξαρτάται από την ενεργό παρουσία μου κοντά του.

Επειδή εξαρχής υπήρξα έντιμη και ειλικρινής απέναντι στην δικαστική έρευνα και θα πρέπει το ίδιο νόμιμα και δίκαια να με αντιμετωπίσει η δικαιοσύνη.

Επειδή υφίστανται όχι μόνον πραγματικοί, αλλά και νομικοί λόγοι που καταδεικνύουν τη σαθρότητα του κατηγορητηρίου, ώστε να μην δικαιολογείται η μέχρι σήμερα δικονομική μου μεταχείριση.

Επειδή όπως έχει συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις κατηγορουμένων που αντιμετωπίζουν μακράς διάρκειας δίκες, οι σκοποί της δίκης εξυπηρετούνται με την επιβολή των περιοριστικών όρων της υποχρεωτικής διαμονής μου στην ανωτέρω δηλωθείσα κατοικία, της απαγόρευσης εξόδου μου από τα γεωγραφικά όρια του νομού Αττικής και της εμφάνισής μου στο αστυνομικό τμήμα του τόπου της κατοικίας μου με τη συχνότητα που Υμείς θα κρίνετε σκόπιμη.

Επειδή επικαλούμαι και προσκομίζω τα επικαλούμενα στην παρούσα έγγραφα.

Επειδή τα ως άνω είναι νόμιμα, βάσιμα και αληθή.

ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Παρακαλώ να γίνει δεκτή η παρούσα αίτησή μου και να αντικατασταθεί η προσωρινή μου κράτηση με τους περιοριστικούς όρους που Υμείς κρίνετε αναγκαίους.

Αθήνα, 23/5/2013

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος