Σε ορίζοντα τετραετίας και όχι αμέσως θα επιδιώξει η κυβέρνηση να επαναδιαπραγματευθεί τη δανειακή σύμβαση και το παρεπόμενο μνημόνιο, με βάση τη σχετική ατζέντα που όρισε η προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων.

Την ώρα που στην Ευρώπη και στην Αθήνα εντείνονται οι διεργασίες εν όψει άλλης μιας κρίσιμης για το μέλλον της ευρωζώνης συνόδου κορυφής, η κυβέρνηση έσπευσε αθόρυβα να προσγειώσει τις προσδοκίες για το εύρος και την έκταση της επαναδιαπραγμάτευσης, που πυροδότησε το κείμενο της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου διευκρίνισε ότι η προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων αφορά στόχους τετραετίας και ότι δεν πρόκειται να τεθούν εξαρχής όλα τα ζητήματα που περιλαμβάνονται στο σχετικό κείμενο.

Όρισε, μάλιστα, ως άμεσες προτεραιότητες της ελληνικής πλευράς την παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια καθώς και την επάνοδο των συντελεστών ΦΠΑ στην προηγούμενη κλίμακα για την εστίαση και τα αγροεφόδια καθώς και τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης για επανεπενδυόμενα κέρδη.

Τον καθορισμό προτεραιοτήτων ως προς την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου επιβεβαίωσε, από την πλευρά της, και η Δημοκρατική Αριστερά, μέσω του κ. Δ. Χατζησωκράτη, ο οποίος συμμετείχε στην κατάρτιση της προγραμματικής συμφωνίας.

Το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΔΗΜΑΡ επιβεβαίωσε ότι στις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης περιλαμβάνεται η επιμήκυνση κατά δύο τουλάχιστον έτη της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής, προσθέτοντας ως αναγκαία και την άμεση αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Εκτίμησε, δε, ότι η πρώτη φάση της επαναδιαπραγμάτευσης, που θα αφορά τα δύο παραπάνω καυτά ζητήματα, θα πρέπει να ολοκληρωθεί ως τον Σεπτέμβριο. Μέχρι τότε η κυβέρνηση θεωρεί δεδομένο ότι το μνημόνιο παγώνει ως προς την επιβολή πρόσθετων μέτρων, όπως οι περικοπές μισθών και συντάξεων.

Τα τρικ των μαξιμαλιστικών απαιτήσεων και των εφικτών λύσεων

Σύμφωνα με την αγορά, η ατζέντα της επαναδιαπραγμάτευσης που έχει θέσει η κυβέρνηση, αν και εμφανίζεται μαξιμαλιστική, είναι ιδιαίτερα προσεκτική στις διατυπώσεις, αφήνοντας περιθώρια για εφικτές λύσεις μέσω πολιτικών… τρικ.

Όπως έγραφε χθες το Euro2day , η παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής είναι μονόδρομος λόγω της μεγαλύτερης της προβλεπομένης ύφεσης. Σημειώνεται ότι το ΔΝΤ πίεζε ήδη από την κατάρτιση του μνημονίου ΙΙ να υπάρξει παράταση της προσαρμογής κατά 1 έτος, ενώ υπέρ της παράτασης έχουν ταχθεί το τελευταίο διάστημα και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, μέλη κυβερνήσεων αλλά και το IIF.

Η πραγματική ταμπακέρα της διετούς παράτασης έχει να κάνει με την πρόσθετη χρηματοδότηση 16 ως 20 δισ. ευρώ που θα χρειαστεί η Ελλάδα. Η κυβέρνηση θα προτιμούσε τα παραπάνω κεφάλαια να βρεθούν από τις εφεδρείες τις οποίες προβλέπει η υφιστάμενη δανειακή σύμβαση, προκειμένου να αποφευχθεί η χρονοβόρος και επικίνδυνη διαδικασία της κατάρτισης και επικύρωσης από 16 κοινοβούλια νέου δανείου.

Για τον λόγο αυτόν, παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις διεργασίες για μια κοινή ευρωπαϊκή λύση στο μέτωπο της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Αν οι ελληνικές τράπεζες κεφαλαιοποιηθούν απευθείας από τον EFSF ή από άλλον μηχανισμό χωρίς να επιβαρυνθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος, τότε προκύπτει «μαξιλάρι» κεφαλαίων από την υφιστάμενη δανειακή σύμβαση.

Μονόδρομος θεωρείται επίσης η παροχή περισσότερων διευκολύνσεων στη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών φορολογουμένων.

Ακόμη πιο εύκολο θεωρεί η αγορά το καυτό θέμα της αποκατάστασης των Συλλογικών Συμβάσεων. Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα η κυβέρνηση δεν ζητά την ακύρωση της υπουργικής πράξης, που επέφερε τη μείωση στον κατώτατο μισθό, αλλά την παροχή και πάλι στους κοινωνικούς εταίρους της δυνατότητας να υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις που θα ορίζουν και τον κατώτατο μισθό.

Αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται ότι ο κατώτατος μισθός θα επανέλθει στα επίπεδα προ της υπουργικής πράξης, ενώ η επάνοδος της μετενέργειας στο 6μηνο θεωρείται ότι δεν είναι μέτρο στο οποίο θα αντιταχθεί σθεναρά η τρόικα, ιδιαίτερα αν η Ελλάδα δεσμευθεί και πάλι, και κυρίως υλοποιήσει το άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων.

Αντίστοιχα, η προγραμματική συμφωνία προβλέπει ότι η επέκταση του επιδόματος ανεργίας σε 2 έτη θα χρηματοδοτηθεί από κοινοτικά κονδύλια και όχι από εθνικούς πόρους, γεγονός που καθιστά ευκολότερο το πεδίο της διαπραγμάτευσης με την τρόικα.

Μετατίθεται η ταμπακέρα για μετά τον Σεπτέμβριο

Το αν θα δοθεί ή όχι παράταση της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής και το πώς θα χρηματοδοτηθεί είναι και η προϋπόθεση για να συζητηθούν τα υπόλοιπα -δημοσιονομικά- ζητήματα επαναδιαπραγμάτευσης που θέτει η προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων τα οποία στηρίζουν την κυβέρνηση.

Μέχρι τον Σεπτέμβριο η κυβέρνηση πρέπει να έχει ολοκληρώσει το σχέδιο για την περιστολή της φοροδιαφυγής, της παραοικονομίας και της διαφθοράς και τους αναγκαίους διαγωνισμούς για εγκαθίδρυση νέων δομών στο κράτος, ώστε να είναι σε θέση να προτείνει εν συνεχεία αξιόπιστα μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος στην τρόικα.

Πρακτικά, επομένως, θέματα όπως οι μη απολύσεις στο Δημόσιο, η σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στον κοινοτικό μέσο όρο, η αντικατάσταση του ειδικού τέλους ακινήτων και των ΕΤΑΚ και ΦΑΠ με ενιαίο προοδευτικό φόρο και η γενική επιδίωξη να μην υπάρξουν άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις θα κριθούν από τη δυνατότητα της χώρας να παρουσιάσει μετά τον Σεπτέμβριο αξιόπιστα μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος.

Το ίδιο ισχύει εν πολλοίς και για την επάνοδο των συντελεστών ΦΠΑ σε εστίαση και αγροεφόδια στα προ μνημονίου επίπεδα, που ζητά άμεσα η κυβέρνηση. Πρόταση που στηρίζεται σε μελέτη του ΚΕΠΕ, η οποία τεκμηριώνει σύμφωνα με την κυβέρνηση ότι η μείωση του ΦΠΑ στα παραπάνω προϊόντα θα οδηγούσε σε αύξηση της κατανάλωσης και των εσόδων.

Το αν θα την αποδεχθεί η τρόικα όπως και το αν θα συναινέσει να μην υπάρξουν οι προγραμματισμένες περικοπές στα ειδικά μισθολόγια ή να γίνουν διορθωτικές αυξήσεις στους χαμηλοσυνταξιούχους και στα πολυτεκνικά επιδόματα θα κριθεί από την αξιοπιστία των μέτρων που θα αντιπροτείνει η κυβέρνηση, σε συνδυασμό πάντα με την πορεία νοικοκυρέματος των ταμείων και των δημοσιονομικών στοιχείων.

Αυτό που φοβίζει, πάντως, την αγορά είναι μήπως η Ευρώπη, συνεπικουρούμενη για άλλη μία φορά από τον εγχώριο πολιτικαντισμό, επιλέξει να... κλοτσήσει παραπέρα το ελληνικό πρόβλημα, μεταθέτοντας τις οριστικές αποφάσεις της για την Ελλάδα όταν θα κληθεί να λύσει αποφασιστικά το φλέγον θέμα της Ισπανίας και ακολούθως της Ιταλίας.


***To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.