Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα οδηγούσε σε υποτίμηση του νέου νομίσματος κατά 65%, σε πτώση 22% του ΑΕΠ, σε ανεργία στο 34% και σε μείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος κατά 55%, τονίζει η Εθνική Τράπεζα σε ειδική έκδοσή της για την ελληνική οικονομία. 

Παράλληλα, προειδοποιεί ότι το κράτος θα εξαναγκαζόταν σε νομισματική χρηματοδότηση των αναγκών του, δημιουργώντας πληθωριστικό φαύλο κύκλο, με πληθωρισμό άνω του 30% αρχικά και ισχυρή ανοδική τάση στη συνέχεια, που θα ακύρωνε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα από την υποτίμηση. 

Εξαιτίας της δυσκολίας πρόσβασης σε συνάλλαγμα, η χώρα θα αθετούσε το μεγαλύτερο τμήμα των υποχρεώσεων προς τους δανειστές της από το εξωτερικό (325 δισ. ευρώ), με πρωτοφανείς δυσμενείς συνέπειες σε διακρατικό επίπεδο και στις συναλλαγές των ελληνικών επιχειρήσεων με το εξωτερικό, με αποτέλεσμα τη σημαντική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου και δυσκολία πρόσβασης σε βασικά αγαθά και ειδικά σε καύσιμα, φάρμακα και αναγκαίες πρώτες ύλες. 

Η Εθνική υπογραμμίζει ότι τα μέτρα του μνημονίου περιλαμβάνουν, από αυτονόητες μεταρρυθμίσεις έως μεταβολές που προκαλούν αυτονόητες αντιδράσεις.

Μεταξύ των αυτονόητων αλλαγών, περιλαμβάνονται η πάταξη της φοροδιαφυγής, η εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος.

Αλλαγές που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την κοινωνική στήριξη στο πρόγραμμα περιλαμβάνουν την επέκταση της χρονικής διάρκειας προσαρμογής και την αυξημένη πρόνοια για τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες, σημειώνει.

Όπως αναφέρει η τράπεζα, για να επιτευχθεί ο μεσοπρόθεσμος στόχος του νέου Προγράμματος για πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ (από έλλειμμα 2,2% το 2011), το Πρόγραμμα προβλέπει τον προσδιορισμό μέτρων ίσων με 11,5 δισ. Ευρώ (5,5% του ΑΕΠ για τα έτη 2013-14).

Με την ύφεση το 2012 να υπερβαίνει πιθανότατα το 5% του ΑΕΠ- δεδομένου του δυσμενέστερου εγχώριου και εξωτερικού περιβάλλοντος – και της υψηλής αβεβαιότητας (π.χ. η διαρκής αγωνία για την εκταμίευση ή μη κάθε δόσης του Προγράμματος), το εύλογο ερώτημα είναι κατά πόσο μπορεί να συμφωνηθεί με τους εταίρους μας μια πιο σταδιακή στρατηγική για τη δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία προφανώς θα απαιτήσει και αυξημένη χρηματοδότηση από την πλευρά τους.

Εάν η Ελλάδα υιοθετήσει και εφαρμόσει αξιόπιστο τρόπο τα υπόλοιπα σημεία του Μνημονίου και κυρίως τα διαρθρωτικά μέτρα που περιλαμβάνει, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα έδειχναν πιθανότατα μεγαλύτερη ευελιξία σε μια επιμήκυνση του χρόνου προσαρμογής και της χρηματοδότησης που απαιτείται. Εκτιμάται ότι μια ρεαλιστική επιμήκυνση της περιόδου προσαρμογής θα δημιουργούσε την ανάγκη για 5-10 δισ. ευρώ επιπλέον χρηματοδότησης και θα απαιτούσε σχετική απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής της ΕΕ καθώς και εγκρίσεις ενός σημαντικού αριθμού κοινοβουλίων χωρών μελών της Ευρωζώνης.

Επίσης δεδομένων των εξαιρετικά δυσμενών τάσεων στην αγορά εργασίας, θα ήταν εύλογη η προσαρμογή της στοχοθεσίας του Μνημονίου, ώστε να δοθεί πιο αποτελεσματική στήριξη και ανακούφιση στις κοινωνικά αδύναμες ομάδες και ειδικά στους ανέργους, με εξασφάλιση αντίστοιχων πόρων από το Πρόγραμμα.

Οι εταίροι της Ελλάδας είναι πιθανόν να αντιμετώπιζαν με μεγαλύτερη ευελιξία τις προσαρμογές και την επιπρόσθετη χρηματοδότηση που απαιτείται, στο βαθμό που θα εξασφαλιζόταν μια αξιόπιστη πολιτική δέσμευση για αποφασιστική εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και επίτευξη των αναπροσαρμοσμένων δημοσιονομικών στόχων, υπογραμμίζει η Εθνική. 

* Το πλήρες κείμενο της έκθεσης της Εθνικής Τράπεζας δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".