Μεγάλες ζημίες από το PSI θα γράψουν στα βιβλία τους οι ελληνικές τράπεζες καθώς οι έξι μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες προκρίνουν καθαρές λύσεις στο χειρισμό της λογιστικής ζημίας, ενώ την ίδια στιγμή η Βασιλεία βάζει φρένο στη μείωση των κεφαλαιακών αναγκών από τον αναβαλλόμενο φόρο.

Από τις συνεχείς συσκέψεις που διενεργούνται για το θέμα της λογιστικής ζημίας,
τις τελευταίες ημέρες, προκύπτει ότι οι μητρικές των PriceWaterhouseCoopers, Grant Thornton, Deloitte, KPMG και Ernst & Young καθώς και ο ΣΟΛ συγκλίνουν στην άποψη ότι οι τράπεζες πρέπει να κάνουν χρήση συντηρητικών εκτιμήσεων για την αξία των νέων ομολόγων και ως εκ τούτου να εγγράψουν υψηλές ζημίες.

Το μήνυμα που στέλνεται από τους ορκωτούς ελεγκτές είναι ότι η λογιστική ζημία πρέπει να προσεγγίζει την οικονομική, δηλαδή την απώλεια σε επίπεδο καθαρής παρούσας αξίας. Αυτό πρακτικά μεταφράζεται σε εγγραφή ζημίας που να κυμαίνεται στο 68% - 74% επί της αξίας των παλαιών ομολόγων.

Κάποιοι, μάλιστα, επισημαίνουν ότι καλό θα είναι η λογιστική ζημία να ξεπεράσει το 70%, οριοθετώντας το εύρος του προεξοφλητικού επιτοκίου στο 9,5% - 11,5%. Με το παραπάνω εύρος, η ζημία σε επίπεδο καθαρής παρούσας αξίας θα διαμορφωθεί για τις τράπεζες στο 70,8% - 73,6%. Υπενθυμίζεται ότι το σύνολο σχεδόν των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών σχημάτισε σωρευτική απομείωση για τα ελληνικά κρατικά ομόλογα της τάξης του 74% - 75%.

Οι ελεγκτικές εταιρείες θα επιδιώξουν να διαμορφώσουν κοινή στάση αντιμετώπισης της λογιστικής ζημίας. Αν αυτό επιτευχθεί, τότε θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι οι τράπεζες θα ακολουθήσουν τη φόρμουλα, αποτυπώνοντας με ενιαίο λογιστικό τρόπο τη ζημία από το PSI.

Παρότι τυπικά οι οριστικές αποφάσεις θα ληφθούν από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, μετά τις 23 Μαρτίου και πριν από τα τέλη του μήνα, το κλίμα, που διαμορφώνεται μεταξύ των ελεγκτικών εταιρειών φαίνεται να έχει και τη διακριτική υποστήριξη των εποπτικών αρχών.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε πρόσφατη σύσκεψη στέλεχος της εποπτικής αρχής δήλωσε πως «απομείωση της τάξης του 60% - 63% δεν είναι αποδεκτή».

Με την ολοκλήρωση της ανταλλαγής, οι τράπεζες θα βρεθούν με νέα ελληνικά κρατικά ομόλογα διάρκειας 11 έως 30 ετών και μεσοσταθμικού επιτοκίου 3,65%, που θα αντιστοιχούν στο 31,5% της αξίας των παλαιών. Ταυτόχρονα, θα λάβουν και διετή ομόλογα του EFSF, που θα αντιστοιχούν στο 15% της ονομαστικής αξίας των παλαιών ομολόγων.

Για κάθε 100 ευρώ ονομαστικής αξίας παλαιού ομολόγου, επομένως, θα βρεθούν με νέο ομόλογο ονομαστικής αξίας 31,5 ευρώ καθώς και με διετή ομόλογα του EFSF, που θα ισοδυναμούν με μετρητά αξίας 15 ευρώ περίπου.

Με βαθύ discount αποτιμά η αγορά τα νέα ομόλογα

Η μοναδική παράμετρος που παραμένει ακόμη σε γκρίζα ζώνη είναι το πού θα αποτιμήσει η αγορά τα νέα ομόλογα. Προς το παρόν, αποτιμώνται με βαθύ discount σε σχέση με την ονομαστική τους αξία, παρά την υψηλή οικειοθελή συμμετοχή στο πρώτο σκέλος του PSI, που αφορά χρέος 177,5 δισ. ευρώ, το οποίο διέπεται από το ελληνικό δίκαιο.

Την Παρασκευή, τα νέα ομόλογα λήξης από το 2023 έως το 2042 ήταν διαπραγματεύσιμα αρχικά σε τιμές 21 - 26,5 σεντς στο ευρώ κι αργότερα υποχώρησαν σε χαμηλότερα επίπεδα.

Ξένοι, δε, brokers όπως η UBS εκτιμούν την αξία των νέων τίτλων στη δευτερογενή αγορά στο εύρος των 15 - 22 σεντς. Ειδικότερα, τα λήξης 2023 αποτιμώνται από τη UBS στα 20 - 22 σεντς και τα λήξης 2042 στα 15 - 17 σεντς.

Παρά το γεγονός ότι με τις παραπάνω αποτιμήσεις η ζημία σε επίπεδο καθαρής παρούσας αξίας ανεβαίνει στο 79%, οι ορκωτοί εκτιμούν ότι τα discounts μπορούν να μειωθούν σταδιακά.

Στο τεχνικό κομμάτι, εκτιμάται ότι τις πρώτες ημέρες της διαπραγμάτευσης θα υπάρξει αυξημένη προσφορά από όσους επιδιώκουν να ξεφορτωθούν ελληνικό χρέος. Το κομβικό σημείο όμως θα είναι η Ελλάδα να επιτυγχάνει τους στόχους του νέου μνημονίου, αποκαθιστώντας σταδιακά την εμπιστοσύνη των αγορών.

Φρένο από τη Βασιλεία για τον αναβαλλόμενο φόρο

Τα άσχημα μαντάτα για τις τράπεζες δεν σταματούν στην άρνηση που εισέπραξαν για την αναγνώριση της αρχής της συνέχειας. Πρόβλημα προκύπτει και στο αν θα αναγνωριστεί από την Τράπεζα της Ελλάδος στα εποπτικά κεφάλαια το όφελος από το φορολογικό χειρισμό της ζημίας.

Όπως έχει γράψει το Euro2day, η κυβέρνηση νομοθέτησε τη δυνατότητα συμψηφισμού ζημιών από την ανταλλαγή ομολόγων με μελλοντικά κέρδη σε διάρκεια αντίστοιχη αυτής των νέων τίτλων που θα λάβουν οι τράπεζες. Δηλαδή στην 20ετία. Με την παραπάνω ρύθμιση η λογιστική ζημία για τις τράπεζες μπορεί να μειωθεί ως και 20% και η μετά φόρων ζημία κατά 14%.

Το πρόβλημα όμως έγκειται στο ότι η Βασιλεία ΙΙΙ επιβάλλει να μην προσμετράται το φορολογικό ενεργητικό (στην προκειμένη περίπτωση, το όφελος από τον αναβαλλόμενο φόρο) στα εποπτικά κεφάλαια.

Επομένως, η διάταξη δεν θα μειώσει τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών. Το υπουργείο Οικονομικών, η Τράπεζα της Ελλάδος, η τρόικα και οι τράπεζες αναζητούν κατάλληλη φορολογική φόρμουλα ώστε να προσμετρηθεί τελικώς μέρος του φορολογικού οφέλους σε συνδυασμό με τα ίδια κεφάλαια κάθε τράπεζας.

Ζημίες μεταξύ 33 και 36 δισ. ευρώ για τις τράπεζες

Οι καθαρές λύσεις που προκρίνονται ως προς το λογιστικό και φορολογικό χειρισμό της ζημίας από την ανταλλαγή θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερες ζημίες και επομένως στην ανάγκη υψηλότερων κεφαλαίων για την ανακεφαλαιοποίηση.

Οι ελληνικές τράπεζες συμμετείχαν στο PSI με ελληνικά κρατικά ομόλογα 43 δισ. ευρώ και ομολογιακά δάνεια σε ΟΣΕ, ΟΑΣΑ, ΕΑΣ 6,5 δισ. ευρώ. Η οικονομική ζημία από τη σωρευτική απομείωση θα ανέλθει επομένως στα 33,6 - 36,6 δισ. ευρώ, δηλαδή στο 68% - 74% της καθαρής παρούσας αξίας. Οι τράπεζες έχουν ήδη σχηματίσει προβλέψεις της τάξης των 5 δισ. ευρώ και έτσι ο πραγματικός λογαριασμός μειώνεται αντίστοιχα.

Αφού αποφασιστεί η λογιστική ζημία και αποσαφηνιστεί ο φορολογικός χειρισμός της, η Τ.τ.Ε. θα υπολογίσει τα κεφάλαια που χρειάζεται η κάθε τράπεζα ώστε το Core Tier I να ανέλθει τουλάχιστον στο 9%, αφού συνυπολογίσει τα επιχειρησιακά σχέδια που θα καταθέσουν οι διοικήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Σημειώνεται ότι ενδέχεται να υπάρξουν περιπτώσεις όπου η ζημία θα είναι αρκετά μεγάλη ώστε να μην υπάρχουν προϋποθέσεις βιώσιμης επένδυσης από την πλευρά του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ενώ δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη αν οι κρατικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν από το Τ.Χ.Σ. με τρόπο αντίστοιχο των ιδιωτικών.

Εφόσον μια τράπεζα θεωρηθεί μη βιώσιμη από την Τ.τ.Ε., τότε θα ενεργοποιηθεί ο νόμος περί Bad Bank και θα διαχωριστεί σε υγιή και σε προβληματικά στοιχεία ενεργητικού. Η νέα, καλή τράπεζα θα ανακεφαλαιοποιηθεί από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ενώ η παλαιά, «κακή» τράπεζα θα τεθεί σε εκκαθάριση.


* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.