Κατεξοχήν πολιτική χαρακτήρισε την κρίση που βιώνει τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Μυτιληναίος Α.Ε. κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος.

Η χώρα έγινε στόχος κερδοσκόπων, ως ο πιο «αδύναμος κρίκος» του ευρωπαϊκού Νότου.

Με αφορμή ερώτηση μετόχου κατά τη χθεσινή γενική συνέλευση, ο κ. Μυτιληναίος περιέγραψε πώς ανέβαιναν τεχνητά τα spreads, συμπαρασύροντας και τις αγορές.

Κερδοσκόποι κατάφερναν στην αρχή της ημέρας, είπε, να διαμορφώνουν υψηλότατα πλασματικά spreads με ελάχιστα κομμάτια. Η υψηλή τιμή καταγραφόταν, τα διεθνή οικονομικά πρακτορεία έβγαζαν έκτακτα reports για «νέο ρεκόρ spread στα ελληνικά ομόλογα» και οι αγορές έπαιρναν τη σκυτάλη. Οι μεγάλες χτυπούσαν το ευρώ, οι μικρές τα χρηματιστήρια.

Όταν το δεκαετές ελληνικό ομόλογο έφτασε στις 1.047 μονάδες βάσης, ζήτημα ήταν αν άλλαξαν χέρια 10 ομόλογα στην τιμή αυτή. Η συνέπεια ήταν φυσικά να βγουν δισεκατομμύρια από το σορτάρισμα της αγοράς. «Όλα ξεκινούσαν από το παιχνίδι στο spread με ελάχιστο κόστος μερικών χιλιάδων ευρώ», υπογράμμισε ο κ. Μυτιληναίος.

Επόμενος στόχος μετά την Ελλάδα ήταν η Πορτογαλία, αλλά ο μεγάλος στόχος που θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στην ευρωζώνη ήταν η Ισπανία. «Γι' αυτό και ελήφθησαν τα μέτρα άμεσα μέσα στο σαββατοκύριακο», είπε ο κ. Μυτιληναίος. «Διαφορετικά το spread για τα πορτογαλικά ομόλογα θα έφτανε τις 700 και τις 800 μονάδες βάσης».

Ωστόσο, εκείνο που ένοιαζε τους Ευρωπαίους ηγέτες ήταν να μην εξαπλωθεί η κερδοσκοπία στην Ισπανία, γιατί τότε αυτό θα ήταν κυριολεκτικά καταστροφή για την ευρωζώνη, επισήμανε ο κ. Μυτιληναίος.

Για τον ίδιο, από τη στιγμή που αγνοήθηκε η πολιτική και οικονομική ένωση και έμενε μόνον η νομισματική, ήταν θέμα χρόνου να φανούν οι μεγάλες οικονομικές αποκλίσεις ανάμεσα στον πλούσιο Βορρά και στον φτωχό Νότο. Και η διεθνής οικονομική κρίση ήρθε να εντείνει ακόμη περισσότερο την ανισότητα αυτή.

Ο κ. Μυτιληναίος συμφωνεί με την άποψη παράγοντα της ΕΚΤ που μειοψήφησε κατά την ψήφιση του μηχανισμού, με το σκεπτικό ότι «τα μέτρα είναι μορφίνη στον ασθενή, δεν είναι η θεραπεία». Η μόνη «θεραπεία» που ενδείκνυται, κατά τον κ. Μυτιληναίο, είναι η οικονομική ένωση, με κοινή οικονομική πολιτική, που θα καθορίζεται κεντρικά, από ένα κοινό υπουργείο Οικονομικών.