Επενδύσεις και ανάπτυξη στα χρόνια της κρίσης

Ένας από τους λόγους που η Ελλάδα, όχι μόνον στάθηκε στα πόδια της, αλλά βελτίωσε τους δείκτες Ανάπτυξης της σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, παρά την τριετία των κρίσεων (Covid-19, ουκρανικό, ενέργεια, παγκόσμιος πληθωρισμός, πρόσφατη διεθνής τραπεζική αναταραχή κ.ά.), φαίνεται ότι ήταν κάποιες πολύ σημαντικές επενδύσεις που έγιναν, κυρίως από το εξωτερικό.

Η ψηφιακή τεχνολογία και τα τουριστικά ακίνητα ήταν οι πρωταγωνιστές αυτής της -αναπάντεχης- εμπιστοσύνης που έδειξαν στη χώρα μας κολοσσοί όπως οι Google, Microsoft, Amazon. Παράλληλα, η επέλαση κεφαλαίων από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, τη Μέση Ανατολή στο Real Estate σε πεντάστερες ξενοδοχειακές μονάδες σε τουριστικά χωριά, οικισμούς κ.ά. ολοκλήρωσε τη μεταμόρφωση της πρόσφατα «πτωχευμένης» Ελλάδας σε μια «μεγάλη επενδυτική ευκαιρία», σύμφωνα με έγκυρους διεθνείς οικονομικούς κύκλους.

Τα οικονομικά στοιχεία είναι χαρακτηριστικά: Οι εισαγόμενες επενδύσεις στη χώρα στο σύνολο του 2022 ανέρχονται, κατ’ εκτίμηση, στα 7,3 δισ. € (όταν το 2021 ήταν 5 δισ.). Η Θεσσαλονίκη, τα Γιάννενα, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, χαρακτηρίζονται, πλέον, «αναδυόμενα κέντρα ανάπτυξης και νέων τεχνολογιών» και ορολογίες όπως techhubs ή μικρές siliconvalleys μπαίνουν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Οι ψηφιακοί νoμάδες ανακαλύπτουν στην Ελλάδα έναν επίγειο παράδεισο με ήλιο, θάλασσα, γαστρονομία, ευ ζην - και τηλεργασία με φόντο τις… Κυκλάδες.

Οι επίδοξοι επενδυτές λαμβάνουν υπ’ όψει τους τη γεωπολιτική θέση της χώρας και τη συμμετοχή της στην ΕΕ, εντοπίζουν ένα ανθρώπινο δυναμικό υψηλής ακαδημαϊκής ποιότητας και αξιολογούν θετικά τις συστηματικές προσπάθειες ψηφιοποίησης του ελληνικού δημοσίου.

Τι άλλαξε, λοιπόν στην Ελλάδα και, από τα μαύρα τάρταρα των μνημονίων, φτάσαμε σήμερα να συζητάμε για «ισχυρούς δείκτες ανάπτυξης», «θωρακισμένες ελληνικές τράπεζες», «αναβάθμιση στην επενδυτική βαθμίδα», κ.λπ., κ.λπ. Ίσως, λέμε ίσως, επιτέλους, να αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τις βασικές αρχές του αποκαλούμενου θετικού επενδυτικού περιβάλλοντος, όπως αυτό ορίζεται από τους αρμόδιους οικονομικούς κύκλους: Συνεπές, διαρκές και δίκαιο φορολογικό καθεστώς, πολιτική σταθερότητα, διαφάνεια, ταχύτητα στην απονομή δικαιοσύνης, εύκολη πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα, λειτουργικό δημόσιο, ευελιξία στην αγορά εργασίας, ψηφιακό κράτος.

Από τα παραπάνω, μεγάλοι ασθενείς στη χώρα είναι σαφώς η απονομή δικαιοσύνης και το λειτουργικό δημόσιο, με τις άλλες προϋποθέσεις να έχουν μια σχετική βελτίωση, αλλά και πολύ δρόμο ακόμη μπροστά τους για να προσεγγίσουν τα επιθυμητά όρια. Έτσι, δειλά και ενοχικά, εφαρμόζοντας μόνον ένα μέρος από τα παραπάνω διεθνή αναπτυξιακά πρότυπα, καταφέραμε να έχουμε αυτά τα αποτελέσματα.

Ωστόσο, εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα συνέβαινε εάν, π.χ., είχαμε βάλει στο τραπέζι μια σύγχρονη και ολοκληρωμένη «Εθνική Στρατηγική Ανάπτυξης», ένα στοχευμένο πρόγραμμα πάταξης της γραφειοκρατίας, μία πλήρη αναμόρφωση στο χώρο τηςδΔικαιοσύνης. Στην πράξη, όχι στα λόγια!

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

• Ο κ. Γιάννης Βοτσαρίδης είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ασφαλιστικής εταιρείας Interlife