Η Federal Reserve χάνει την ανεξαρτησία της!

Ο βαθμός ανεξαρτησίας της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ παραδοσιακά μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις πολιτικές της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Το 2018, ο βαθμός ανεξαρτησίας της μειώνεται σημαντικά, καθώς η Ουάσιγκτον επεμβαίνει και περιορίζει τις κρατικές αποδόσεις υπό τον φόβο μιας κατάρρευσης της αγοράς ομολόγων.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, γνωστή ως Fed, αποκατέστησε την εξουσία της με το Σύμφωνο του 1951, αφού πρώτα, την περίοδο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε χάσει μεγάλο μέρος της ανεξαρτησίας της λόγω της ανάγκης της κυβέρνησης να ελέγξει τις αποδόσεις. Ο περιορισμός των αποδόσεων προέκυψε ως ανάγκη μετά την άρση του ελέγχου τιμών που είχε εφαρμοστεί κατά τον πόλεμο, και υπό το πρίσμα των τεράστιων πολεμικών χρεών που είχε επωμιστεί η κυβέρνηση.

Πράγματι, στα 104 χρόνια ιστορίας της, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα έχει βιώσει μικρότερες ή μεγαλύτερες διακυμάνσεις στη δύναμη και την ικανότητά της να ενεργεί ανεξάρτητα.

Το 2018 η ζυγαριά κλίνει πάλι εναντίον της, καθώς το Υπουργείο Οικονομικών αναλαμβάνει εξουσίες έκτακτης ανάγκης και αναγκάζει την κεντρική τράπεζα να περιορίσει τις αποδόσεις των αμερικανικών κρατικών ομολόγων μακροπρόθεσμης διάρκειας στο 2,5%, ώστε να αποτραπεί μια κατάρρευση της αγοράς ομολόγων.

Πλησιάζοντας προς τις ενδιάμεσες εκλογές του 2018, Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί παλεύουν εξίσου να κατακτήσουν μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόρων που πρόσκεινται στον λαϊκισμό, με φόντο ένα περιβάλλον όπου η δημοσιονομική πειθαρχία απουσιάζει εντελώς, με τις περικοπές φορολογίας του Μέγα Παλαιού Κόμματος να προκαλούν μια τεράστια τρύπα στα έσοδα, η οποία διαρκώς επιδεινώνεται όσο οι ΗΠΑ βυθίζονται σε ύφεση.

Το διπλό χτύπημα της αδύναμης οικονομίας και της ανόδου των επιτοκίων και του πληθωρισμού δεν αφήνει καμία λύση νομισματικής πολιτικής στα χέρια της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.

Η άτυχη Fed χρησιμοποιείται ως αποδιοπομπαίος τράγος από τους πολιτικούς για την αδύναμη απόδοση της οικονομίας, τις σκληρές δυσκολίες της αγοράς ομολόγων και την επιδείνωση της ήδη αυξημένης ανισότητας που προκάλεσαν οι πολύχρονες πολιτικές ποσοτικής χαλάρωσης μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Για να συντηρήσει τις ομοσπονδιακές δαπάνες και την ονομαστική ανάπτυξη, να σταθεροποιήσει την αγορά ομολόγων, αλλά και να προστατεύσει την εικόνα του καθώς πλησιάζουν οι ενδιάμεσες εκλογές του 2018, το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών αναλαμβάνει τα ηνία όπως έκανε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και εφαρμόζει το ίδιο ανώτατο όριο απόδοσης 2,5% στα μακροπρόθεσμα ομόλογα, μετά από μια τεράστια άνοδο των αποδόσεων.

*O Steen Jakobsen είναι Επικεφαλής Οικονομολόγος της Saxo Bank