Η συνταγή JP Morgan για τη μετα-μνημόνιο εποχή

Τα σημεία στα οποία εστιάζει η JP Morgan στην ανάλυσή της για το ποια μπορεί να είναι η «σωστή» έξοδος της χώρας από τα προγράμματα διάσωσης είναι τα ακόλουθα:

• Η τρίτη αξιολόγηση έχει σχεδόν ολοκληρωθεί.

• Ο κίνδυνος ενός τέταρτου προγράμματος έχει μειωθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα, αλλά μια καθαρή έξοδος δεν φαίνεται εφικτή.

• Ενισχυμένη εποπτεία και προϋποθέσεις ενδέχεται να είναι μέρος της εγχώριας κατάστασης στη μετά προγραμμάτων εποχή.

• Παραμένει θετική για τα ελληνικά ομόλογα και βλέπει «χώρο» για περαιτέρω μείωση των spreads τους επόμενους μήνες.

Κοιτάζοντας την ελληνική αγορά ομολόγων, η αμερικανική τράπεζα εκτιμά ότι η πρόσφατη επιθετική πτώση στα spreads ήταν αποτέλεσμα της μείωσης των ελληνικών κινδύνων, της αυξημένης πιθανότητας εξόδου από το πρόγραμμα διάσωσης και της μεγαλύτερης διάθεσης των επενδυτών για αποδόσεις. Στα σημερινά επίπεδα, η ελληνική αγορά ομολόγων ήδη τιμολογεί την έξοδο από το πρόγραμμα διάσωσης με μεγάλη πιθανότητα.

Κοιτάζοντας τα πορτογαλικά επίπεδα των ομολόγων όταν η χώρα έβγαινε από το πρόγραμμα, το spread του 10ετούς τους με το γερμανικό ήταν στις 250 μονάδες βάσης. Η JP Morgan παραμένει θετική για την Ελλάδα, δεδομένου ότι η προσδοκία για έξοδο από το πρόγραμμα διάσωσης με προληπτική πιστωτική γραμμή θα οδηγήσει και σε αγορές από το QE. Επίσης περιμένει ότι τα ελληνικά spreads θα επιδείξουν υψηλότερη συσχέτιση με άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και θα μειωθούν περαιτέρω. Στο βασικό της σενάριο, βλέπει μείωση του spread με το γερμανικό 10ετές κατά 20-30 μονάδες βάσης και σε όρους αξίας προτιμάει το 5ετές.

Το χρονοδιάγραμμα

Η βασική υπόθεση της JP Morgan παραμένει στο ότι η Ελλάδα θα πετύχει μη καθαρή (dirty) έξοδο από το πρόγραμμα, με την ύπαρξη μιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής. Εάν το βασικό σενάριο γίνει πραγματικότητα, η JP Morgan βλέπει δυνατότητα περαιτέρω σύσφιξης του spread μεταξύ των 10ετών ομολόγων Ελλάδας και Γερμανίας από τα τρέχοντα επίπεδα στις 300 μονάδες βάσης περίπου. Η JP Morgan πλέον τοποθετεί την πιθανότητα για ένα τέταρτο πρόγραμμα σε πολύ χαμηλά επίπεδα, κάτω του 5%. Κατά την άποψή τους, ο ρόλος του ΔΝΤ θα γίνει ολοένα και μικρότερος, όσο το τέλος του προγράμματος πλησιάζει.

Το χρονοδιάγραμμα που προκρίνει ο αμερικανικός επενδυτικός οίκος είναι:

Φεβρουάριος: Επίσημη ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης και εκταμίευση υποδόσης 5,7 δισ. ευρώ.

Μάρτιος - Ιούλιος: Συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους και εκταμίευση υποδόσης 1 δισ. ευρώ. Περαιτέρω ενίσχυση του «μαξιλαριού ασφαλείας» του Ελληνικού Δημοσίου με την έκδοση μερικών νέων ομολόγων για την επίτευξη της πρόσβασης στην αγορά. Ολοκλήρωση των stress tests των τραπεζών τον Μάιο, ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης τον Ιούλιο και ορισμός της παρακολούθησης μετά το πρόγραμμα.

Ιούλιος - Αύγουστος: Πιθανή απόφαση για την ελάφρυνση του χρέους, με πιθανή ύπαρξη μηχανισμού που θα συνδέει τον σχεδιασμό αποπληρωμής με την πορεία του ΑΕΠ.

18 Αυγούστου: Επιτυχής έξοδος από το πρόγραμμα διάσωσης με πιστωτική προληπτική γραμμή.

Αύγουστος - Σεπτέμβριος: Πιθανές αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ στα πλαίσια του QE.

H καθαρή έξοδος φαίνεται λιγότερο πιθανή και αναμφισβήτητα λιγότερο επιθυμητή

Κατά την άποψη της JP Morgan, απαιτούνται συγκεκριμένες ρυθμίσεις στη μετά μνημονίου εποχή και πιο αυστηρά μέτρα εποπτείας από αυτά που εφαρμόστηκαν στις περιπτώσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, όταν αποχώρησαν από τα αντίστοιχα προγράμματα. Πιο συγκεκριμένα, ο επενδυτικός οίκος εκτιμάει ότι η επιλογή μιας «καθαρής» εξόδου είναι όχι μόνο λιγότερο πιθανή αλλά και λιγότερο επιθυμητή. Κατ' αρχάς, η καθαρή έξοδος πρέπει να στηρίζεται σε ένα πιο σημαντικό πακέτο μέτρων ανακούφισης στο χρέος, το οποίο με τη σειρά του θα επέτρεπε πιο ευνοϊκές συνθήκες αναχρηματοδότησης από την αγορά. Ένα trade-off μεταξύ της ελάφρυνσης του χρέους, των ακαθάριστων αναγκών χρηματοδότησης και των συνθηκών αναχρηματοδότησης με τις μελλοντικές προοπτικές ανάπτυξης σε συνδυασμό με την επιθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερη αυτονομία, είναι οι παράγοντες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια καθαρή έξοδο κάτω πολύ ευνοϊκές μακροοικονομικές συνθήκες.

Η JP Morgan υποστηρίζει επίσης ότι μια καθαρή έξοδος χωρίς πιστωτική γραμμή όχι μόνο θα καθιστούσε τα ελληνικά ομόλογα μη επιλέξιμα για το QE αλλά, το πιο σημαντικό, θα υποχρέωνε τις ελληνικές τράπεζες να καταφύγουν εκ νέου στον ELA, στοιχείο που θα αποτελέσει πρόκληση για τα κέρδη των ελληνικών τραπεζών.

Συνολικά, η JP Morgan βλέπει λίγα κέρδη από την καθαρή έξοδο, ειδικά αναλογιζόμενη τα κόστη για τους πιστωτές από την υψηλότερη ελάφρυνση στο χρέος. Θα μπορούσε να είναι αρνητικό για τις οικονομικές προοπτικές αφού θα αύξανε την αβεβαιότητα μεσοπρόθεσμα, όπως από τις εκλογές του 2019 π.χ. ή εξαιτίας κάποιας αύξησης του ρίσκου στις αγορές συνολικά.

Η JP Morgan συμπεραίνει καταληκτικά ότι η ενισχυμένη επιτήρηση θα αποτελεί μέρος οποιουδήποτε μεταγενέστερου προγράμματος. Παρά τη σαφή βελτίωση σε βραχυπρόθεσμους δείκτες, η ελληνική οικονομία παραμένει πολύ ευάλωτη σε σοκ εμπιστοσύνης. Αναμένει συνεπώς οι Ευρωπαίοι εταίροι να διατηρήσουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της φορολογικής και της μεταρρυθμιστικής πορείας τουλάχιστον μέχρι το 2023, δεδομένου ότι οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης είναι διαχειρίσιμες έως τότε, αλλά και μετά το 2023, αν έχει συμφωνηθεί κάποια ελάφρυνση του χρέους.

Κατά τον ίδιο τρόπο, αναμένει πολλούς όρους για την ελάφρυνση του χρέους, η οποία από μόνη της θα μπορούσε να καθησυχάσει τις αγορές για τη μελλοντική ελληνική συμμόρφωση. Συνεχίζει να πιστεύει συνολικά ότι μια προληπτική γραμμή πίστωσης είναι πιθανόν να διευθετηθεί ως δίχτυ ασφαλείας για να διατηρήσει και η ελληνική πλευρά το waiver, αν και είναι πιθανό να μη χρησιμοποιηθεί.