Πώς μετριέται η ρευστότητα;

Η ταυτόχρονη ισχύς του συνόλου σχεδόν των επενδυτικών κατηγοριών, από τα εμπορεύματα και τις μετοχές έως τα ομόλογα των αναδυόμενων αγορών, έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η ”υπερβολική ρευστότητα” οδηγεί τις τιμές σε υψηλότερα επίπεδα. Όμως, πώς μετριέται η ρευστότητα και πότε αναμένεται να ”στεγνώσει” στην παρούσα φάση;

Δημοσιεύθηκε: 13 Φεβρουαρίου 2006 - 11:13

του Philip Coggan

Η ταυτόχρονη ισχύς του συνόλου σχεδόν των επενδυτικών κατηγοριών, από τα εμπορεύματα και τις μετοχές έως τα ομόλογα των αναδυόμενων αγορών, έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η ”υπερβολική ρευστότητα” οδηγεί τις τιμές σε υψηλότερα επίπεδα. Όμως, πώς μετριέται η ρευστότητα;

Ο Mike Buchanan και ο Binit Patel της Goldman Sachs έχουν εξετάσει διάφορες μεθόδους μέτρησης και τη συσχέτισή τους με τις τιμές των επενδυτικών κατηγοριών.

Η πρώτη, την οποία περιγράφουν ως παγκόσμια δολαριακή ρευστότητα, αποτελείται από την αμερικανική νομισματική βάση (τη μέτρηση προσφοράς χρήματος Μ0) συν τα παγκόσμια αποθέματα συναλλάγματος, σε δολάρια. Σύμφωνα με αυτή τη μέτρηση, η ρευστότητα ενισχύθηκε δραστικά μετά το 2000, φθάνοντας σε έναν ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης του 26% στις αρχές του 2004. Οι αυξήσεις στα αμερικανικά επιτόκια έχουν οδηγήσει σε επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης στο 15%.

Μια δεύτερη μέτρηση είναι η υπερβάλλουσα ανάπτυξη της προσφοράς χρήματος, η οποία συγκρίνει την αύξηση στην προσφορά χρήματος με την ανάπτυξη του ΑΕΠ. Αυτή η μέτρηση ενισχύεται τους τελευταίους 18 μήνες λόγω της ευρωπαϊκής ενίσχυσης στην προσφορά χρήματος, και σε αυτά τα επίπεδα υπερβαίνει πλέον τον ρυθμό της παγκόσμιας ανάπτυξης κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πληθώρα χρήματος στο σύστημα, επιτρέποντας στους επενδυτές να τοποθετούνται σε επενδύσεις. Οι Buchanan και Patel επισημαίνουν ότι οι προηγούμενες μειώσεις στην παγκόσμια ρευστότητα συνέπεσαν με αναταράξεις στις αγορές, όπως η κρίση της Λατινικής Αμερικής στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ή οι κρίσεις στις ασιατικές αγορές και στη Ρωσία τη διετία 1997-8.

Ωστόσο, οι στατιστικές συσχετίσεις δεν είναι ξεκάθαρες. Δεν υφίσταται κάποια σχέση μεταξύ της παγκόσμιας δολαριακής ρευστότητας και της ετήσιας μεταβολής στο αμερικανικό χρηματιστήριο.

Ωστόσο, φαίνεται να υπάρχει μια σχέση μεταξύ της ρευστότητας και των τιμών των εμπορευμάτων (κάτι που εξηγεί το πρόσφατο ράλι στα εμπορεύματα), αλλά και μια σχέση μεταξύ της ρευστότητας και των spread των ομολόγων. Η ισχυρή ρευστότητα συνδέεται με χαμηλή μεταβλητότητα στις χρηματιστηριακές αγορές.

Όλα τα ανωτέρω οδηγούν στο κρίσιμο ερώτημα πότε θα ”στεγνώσει” η ρευστότητα στην παρούσα φάση. Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε φάση σύσφιγξης της νομισματικής πολιτικής, η ευρωζώνη μόλις ξεκίνησε και η Ιαπωνία κρατά τα επιτόκιά της σε μηδενικά επίπεδα. Αυτό ίσως εξηγεί γιατί τα σενάρια για αύξηση επιτοκίων στην Ιαπωνία προκάλεσαν τόσο έντονη αντίδραση στις αγορές εμπορευμάτων.

© The Financial Times Limited 2006. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation