Το πρόβλημα των ”στρογγυλών” αριθμών

Η επιρροή των ”στρογγυλών” αριθμών στις κεφαλαιαγορές δεν θα πρέπει ποτέ να υποτιμάται. Ενώ μια τιμή πετρελαίου στα 59 δολάρια το βαρέλι δεν αντιμετωπιζόταν τόσο πολύ ως πρόβλημα, τα 60 δολάρια έκαναν ξαφνικά τους επενδυτές να ανησυχούν για την παγκόσμια ζήτηση.

του Philip Coggan, συντάκτη επενδύσεων των FT

Η επιρροή των ”στρογγυλών” αριθμών στις κεφαλαιαγορές δεν θα πρέπει ποτέ να υποτιμάται. Ενώ μια τιμή πετρελαίου στα 59 δολάρια το βαρέλι δεν αντιμετωπιζόταν τόσο πολύ ως πρόβλημα, τα 60 δολάρια έκαναν ξαφνικά τους επενδυτές να ανησυχούν για την παγκόσμια ζήτηση.

Ωστόσο, φαίνεται πως είναι όντως η ισχύς της παγκόσμιας ζήτησης και όχι οι ελλείψεις στην προσφορά ο παράγοντας που ωθεί τις πετρελαϊκές τιμές σε υψηλότερα επίπεδα. Σύμφωνα με τον Graham Turner της GFC Economics, η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας έχει αναθεωρήσει τις προβλέψεις της για τον ρυθμό αύξησης της παγκόσμιας ζήτησης το 2005, σε 2,2% από 1,8%. Αυτό αντανακλά τις υψηλότερες εκτιμήσεις σε ΗΠΑ και Κίνα αλλά και σημαντική μείωση της ζήτησης στην Ευρώπη. Οπότε, μας λέει ότι οι ευρωπαϊκές οικονομίες αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά αυτό δεν είναι είδηση.

Ίσως αυτό που έκανε τους επενδυτές να αντιδράσουν ήταν μόνο η έκπληξη. Όταν το πετρέλαιο υποχώρησε κάτω από τα 50 δολάρια το βαρέλι το Μάιο, πολλοί πίστεψαν ότι το πρόβλημα αποτελούσε πλέον παρελθόν. Το να βλέπουν το πετρέλαιο να επιστρέφει στο προσκήνιο είναι σαν να επιστρέφουν τα τρωκτικά αμέσως μετά την απολύμανση.

Πίσω στη δεκαετία του ’70, οι υψηλές πετρελαϊκές τιμές αντιμετωπίζονταν σαν αιτία ενίσχυσης του πληθωρισμού και αποτελούσαν άσχημα νέα για τα ομόλογα. Όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβη αυτή τη φορά. Οι αποδόσεις των ομολόγων της ευρωζώνης υποχώρησαν σε ιστορικά χαμηλά, με το 10ετές γερμανικό bund να υποχωρεί κάτω από το 3,1% και τη δεκαετή έκδοση της Ιαπωνίας να βυθίζεται στο 1,18%, τα χαμηλότερα επίπεδα από τον Αύγουστο του 2003.

Οι χρηματιστηριακές αγορές αντέδρασαν αρνητικά, αλλά μέχρι στιγμής η επίπτωση ήταν απλώς η επιστροφή των τιμών των μετοχών στα μέσα του πρόσφατου εύρους διακύμανσης. Ως εκ τούτου, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι οι επενδυτές μετοχών εξετάζουν το ενδεχόμενο οικονομικής ύφεσης.

Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή οι χρηματιστηριακές αγορές περιμένουν ότι οι κεντρικές τράπεζες θα σπεύσουν σε διάσωση. Την περασμένη εβδομάδα, η μείωση των σουηδικών επιτοκίων αντιμετωπίστηκε ως προάγγελος αντίστοιχων κινήσεων από την Τράπεζα της Αγγλίας και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Εν κατακλείδι, όλα δείχνουν σαν μια μάχη μεταξύ δυο δυνάμεων αυτόματης επαναφοράς της ισορροπίας. Οι πετρελαϊκές τιμές μπορεί να πλήξουν τις τσέπες των καταναλωτών, αλλά οι χαμηλές αποδόσεις των ομολόγων, μειώνοντας τα επιτόκια των υποθηκών, λογικά θα ενισχύσουν την καταναλωτική εμπιστοσύνη. Οι επενδυτές σε μετοχές θα πρέπει να ελπίζουν ότι το τελευταίο θα επηρεάσει περισσότερο το κλίμα.

© The Financial Times Limited 2005. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v