Ο Mario Monti, ο Paul Krugman και η λιτότητα

Αν και ο Paul Krugman νιώθει δικαιωμένος με τον πολιτικό θάνατο του Mario Monti, ο Gideon Rachman θεωρεί ότι ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Ιταλίας εκτέλεσε το πιο σημαντικό κομμάτι της αποστολής του.

Δημοσιεύθηκε: 26 Φεβρουαρίου 2013 - 10:02

Gideon Rachman

Ο Mario Monti, ο Paul Krugman και η λιτότητα

O Paul Krugman έσπευσε να σχολιάσει τον πολιτικό θάνατο του Mario Monti - που ήρθε τέταρτος στις ιταλικές εκλογές. Σύμφωνα με τον ίδιο, η φήμη που απολαμβάνει για τη σωφροσύνη του ο Μ. Monti είναι παραφουσκωμένη. Αντιθέτως, λίγο-πολύ του άξιζε η μοίρα του, «γιατί στην ουσία ήταν ο αποικιακός διοικητής που είχε επιβάλει η Γερμανία».

Ακόμη χειρότερο, κατά τον Ρ. Krugman, είναι ότι οι στρατηγικές του Μ. Monti δεν απέδωσαν καν. Όπως και στην υπόλοιπη Νότια Ευρώπη, η οικονομία έχει συρρικνωθεί και τα χρέη έχουν αυξηθεί ως ποσοστά του ΑΕΠ. Μόνο «μία καλή είδηση» προέκυψε από τη διοίκηση του Μ. Monti: ηρέμησαν οι αγορές ομολόγων. Ωστόσο, ο Μ. Monti δεν λαμβάνει τα εύσημα ούτε καν γι' αυτό, γιατί οφειλόταν «κυρίως στη δηλωμένη πρόθεση της ΕΚΤ να παρέμβει και να αγοράσει κρατικά ομόλογα, όποτε χρειαστεί».

Όπως πάντα, ο Ρ. Krugman προβάλλει με μεγάλο πάθος τις απόψεις του. Εν προκειμένω, πάντως, χάνει ένα πολύ κρίσιμο στοιχείο στη συζήτηση και ως εκ τούτου αδίκως δυσφημεί τον ρόλο του Μ. Monti στη σταθεροποίηση της ιταλικής οικονομίας. Να θυμόμαστε ότι όταν ανέλαβε την ηγεσία ο Μ. Monti τα σταθερά αυξανόμενα επιτόκια που υποχρεωνόταν να πληρώνει η Ιταλία για να χρηματοδοτήσει το χρέος της αποστράγγιζαν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του ιταλικού προϋπολογισμού. Υπήρχε ρεαλιστική προοπτική να μην μπορέσει η Ιταλία απλώς να χρηματοδοτηθεί μέσα από τις αγορές ομολόγων - αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει την τελική κρίση στο ευρώ.

Οπότε ο καθησυχασμός των αγορών ομολόγων δεν ήταν μόνο «μια καλή είδηση» -ήταν απολύτως κρίσιμης σημασίας. Ακόμη κι αν κάποιος αποδεχτεί τον ισχυρισμό του Ρ. Krugman ότι όλα τα καλά οφείλονταν στις κινήσεις του Mario Draghi της ΕΚΤ, θα πρέπει να αναρωτηθεί γιατί εκείνος μπόρεσε να δράσει. Η απάντηση είναι ο Mario Monti.

Αν ήταν ο S. Berlusconi -ή και κάποια γενναιόδωρη αριστερή κυβέρνηση- στην εξουσία της Ρώμης, θα υπήρχαν ελάχιστες προοπτικές να μπορέσει να πείσει ο Μ. Draghi την ΕΚΤ να υποσχεθεί να αγοράσει ιταλικά ομόλογα όποτε χρειαστεί. Ακόμη κι αν η ΕΚΤ ήθελε να το κάνει, η πολιτική κατακραυγή στη Γερμανία πιθανότατα θα έσβηνε κάθε τέτοια ιδέα. Επειδή ο Μ. Monti ενέπνευσε εμπιστοσύνη στο Βερολίνο και μόνο (ή όπως το θέτει προσβλητικά ο Ρ. Krugman ήταν ο «εντεταλμένος» της Γερμανίας) μπόρεσε η ΕΚΤ να δράσει.

Άρα είναι πιθανό ο Mario Monti να εκτέλεσε το πιο σημαντικό κομμάτι της αποστολής του. Η ΕΚΤ σεβάστηκε την υπόσχεσή της - και δύσκολα θα την πάρει πίσω, εκτός κι αν η νέα ιταλική κυβέρνηση αρχίσει να συμπεριφέρεται με τρομερή ανευθυνότητα. Πάντως, αν και βολεύει τις θέσεις αντιλιτότητας του Ρ. Krugman να δυσφημεί τον Mario Monti, στην πραγματικότητα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επαναφορά της Ιταλίας, και του ευρώ, από το χείλος του γκρεμού.

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

© The Financial Times Limited 2013. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation