Άρθρο 99 για χώρες υπό το ΔΝΤ

Το ΔΝΤ είχε θέσει την πρόταση επί τάπητος από το 2002. Εγκαταλείφθηκε λόγω αμερικανικών ενστάσεων. Η κρίση χρέους κι η περίπτωση της Ελλάδας και κυρίως της Αργεντινής εντείνουν τις πιέσεις να ανοίξει ξανά το θέμα.

Δημοσιεύθηκε: 7 Ιανουαρίου 2013 - 12:06

Robin Wigglesworth και nd Alan Beattie

Η άτσαλη νομική μάχη της Αργεντινής με τα hedge funds για την κρατική χρεοκοπία του 2001 ενισχύει τα επιχειρήματα όσων ζητούν να τεθεί επί τάπητος ένα διεθνές καθεστώς χρεοκοπιών για τα κράτη, υπό την κηδεμονία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Πολλοί δικηγόροι, διαχειριστές κεφαλαίων και πρώην αξιωματούχοι αναφέρουν ότι η πρόσφατη εμπειρία της Αργεντινής υπογραμμίζει την αδυναμία του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζεται μέχρι τώρα το θέμα και υποστηρίζουν ότι ήρθε η ώρα να τεθεί επί τάπητος ο μηχανισμός αναδιάρθρωσης κρατικών χρεών (SDRM) που είχε προτείνει το ΔΝΤ από το 2002.

Ο μηχανισμός SDRM, που χαρακτηρίζεται εθελοντικό Άρθρο 99 για χώρες, δεν υιοθετήθηκε ποτέ λόγω των αμερικανικών ενστάσεων. Η πρωτοβουλία, όμως, βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, καθώς η κρίση χρέους της ευρωζώνης έφερε στο φως τις αδυναμίες του τρέχοντος συστήματος των κατά περίπτωση συμφωνιών για αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους.

«Με την ύπαρξη ενός καθαρού μηχανισμού θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί όλα τα προβλήματα της ευρωζώνης», υποστηρίζει η Αν Κρούγκερ, πρώην επικεφαλής οικονομικής ανάλυσης της Παγκόσμιας Τράπεζας, αναπληρώτρια γενική διευθύντρια του ΔΝΤ και αρχιτέκτονας της πρωτοβουλίας του ΔΝΤ.

Η συζήτηση έχει ενταθεί με την απροσδόκητη νίκη που πέτυχαν τα hedge funds στη νομική μάχη που έδωσαν εναντίον της Αργεντινής, με την καθοδήγηση των Elliott Associates. Η νομική εταιρεία επιτυχώς υποστήριξε ότι μία ασαφής ρήτρα που υποσχόταν ισότιμη μεταχείριση σε όλους τους πιστωτές της Αργεντινής σήμαινε ότι η χώρα δεν μπορούσε να συνεχίσει να πληρώνει τους ομολογιούχους που είχαν δεχθεί την αναδιάρθρωση του χρέους, ενώ αγνοούσε τους επενδυτές που αρνήθηκαν να υπογράψουν τη συμφωνία.

Ορισμένα σημαντικά μέρη αυτής της απόφασης θα πρέπει να επιβεβαιωθούν κατά την έφεση, ενώ δεν αποκλείεται η υπόθεση να φτάσει και στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Η πρωτόδικη απόφαση, όμως, έχει ήδη θορυβήσει πολλούς δικηγόρους, συμβούλους κυβερνήσεων και διαχειριστές κεφαλαίων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να δυσχεράνει τις αναδιαρθρώσεις κρατικού χρέους στο μέλλον.

«Οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι τεράστιες», αναφέρει η Βίβιαν Τάμπερερ της Investec Asset Management. Ο μηχανισμός SDRM που προτείνει το ΔΝΤ «θα έπρεπε να είχε τεθεί από τότε που προτάθηκε και θα ήταν καλό να το επανεξετάσουμε», δήλωσε.

Η δημιουργία ενός τέτοιου μηχανισμού θα βρεθεί ενώπιον μεγάλων προκλήσεων κυρίως ως προς το να υπάρξει η απαιτούμενη πολιτική βούληση. Μετά την απόρριψη της αρχικής πρότασης, είναι μάλλον απίθανο να περιμένει κανείς ότι το ΔΝΤ θα αναλάβει ξανά πρωτοβουλία, εκτός εάν έχει εξασφαλίσει τη στήριξη των βασικών χρηματοδοτών του και ειδικότερα των ΗΠΑ.

Για να δημιουργηθεί, όμως, αυτός ο μηχανισμός SDRM, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ θα πρέπει να αποσπάσει την έγκριση του Κογκρέσου. Το Καπιτώλιο εκτιμάται ότι θα αντιδράσει με έντονη δυσπιστία σε μία πρόταση που ουσιαστικά φέρει έναν διεθνή οργανισμό υπεράνω των αμερικανικών διαδικασιών χρεοκοπίας.

«Αυτό που μάθαμε από τη συζήτηση που είχε γίνει πριν από μερικά χρόνια είναι ότι ο SDRM θα πρέπει να έχει αρκετά ευρύ φάσμα ώστε να είναι αποτελεσματικός, γεγονός που περιλαμβάνει σημαντικές αλλαγές», δηλώνει η Άννα Γκάλπερν, καθηγήτρια Νομικής στο American University της Ουάσιγκτον. «Είναι αμφίβολο εάν οι ΗΠΑ θα το στηρίξουν με ενθουσιασμό».

Για την Ε.Ε., που έτσι κι αλλιώς έχει διακρατική φύση, θα είναι ευκολότερο να υιοθετηθούν παρόμοιες προτάσεις. Η ευρωζώνη, όμως, επέλεξε πιο μετριοπαθή προσέγγιση στη βάση των κατά περίπτωση συμβάσεων, επιβάλλοντας νομικές ρήτρες που καθιστούν ευκολότερες τις αναδιαρθρώσεις όλων των κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης στο μέλλον.

Ορισμένοι, όμως, δηλώνουν ότι στο μέλλον θα μπορούσε να τεθεί ένας ευρωπαϊκός μηχανισμός SDRM εάν η κρίση της ευρωζώνης εξακολουθήσει να είναι μείζον πρόβλημα.

«Θα πρέπει να επανεξεταστεί», δήλωσε ο Lee Buchheit της Cleary Gottlieb, της δικηγορικής εταιρείας που εκπροσωπεί τις περισσότερες κυβερνήσεις σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης χρέους, συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Αργεντινής, και συμπλήρωσε: «Ακούω όλο και περισσότερες συζητήσεις στην Ευρώπη για κάποιον μηχανισμό αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους και νομίζω ότι η υπόθεση της Αργεντινής ωθεί περισσότερο τα πράγματα».

* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

© The Financial Times Limited 2013. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation