Οι δείκτες "μιζέριας" ξεσηκώνονται

Ο αέρας μυρίζει... μπαρούτι. Και ανεβάζει τον Δείκτη Μιζέριας, ένα μέτρο πολιτικοοικονομικής ασφάλειας, που χτυπά καμπανάκι για τη πολιτική σταθερότητα στην Ισπανία αλλά και στην περιφέρεια της ευρωζώνης.

Δημοσιεύθηκε: 18 Φεβρουαρίου 2011 - 07:51

Ο αέρας μυρίζει επανάσταση. Και μας προκαλεί την ανάγκη να ξαναμετρήσουμε τον Δείκτη Μιζέριας.

Αυτό το μέτρο είναι το αποτέλεσμα της απλής πρόσθεσης της ανεργίας και του ρυθμού αύξησης του πληθωρισμού. Έγινε ευρύτερα γνωστός στην περίοδο στασιμοπληθωρισμού της δεκαετίας του ’70.

Βασίζεται στη θεωρία ότι, όταν αυτά τα δύο βασικά σταθμά οικονομικής ευμάρειας επιδεινώνονται ταυτόχρονα, η υπομονή των ανθρώπων εξαντλείται. Δημοκρατικά καθεστώτα χάνουν εκλογές, απολυταρχικά καθεστώτα έρχονται αντιμέτωπα με επαναστάσεις.

Γι’ αυτό είναι και μια χρήσιμη βοήθεια στο να καταλάβουμε γιατί οι υψηλές τιμές των τροφίμων μπορεί να μετατραπούν σε πολιτική αναταραχή.

Υποστηρίζοντας αυτήν τη θεωρία, έρευνα της Societe Generale δείχνει ότι στην Τυνησία και στην Αίγυπτο οι δείκτες μιζέριας ήταν ανεβασμένοι, στο σχεδόν 20%, στα τέλη του 2010. Αντίθετα, στην Ασία - Ειρηνικό βρίσκονται πολλά από τα ευτυχέστερα έθνη στον κόσμο, ενώ ακολουθεί -με κάποιες εξαιρέσεις- η Λατινική Αμερική.

Σε τέσσερις αναπτυσσόμενες χώρες του πλανήτη επικρατεί μεγαλύτερη απογοήτευση απ’ όσο στην Αίγυπτο: Βενεζουέλα, Ν. Αφρική, Ινδία και Πακιστάν. Οι κυβερνήσεις στην τελευταία χώρα, και ίσως και στην πρώτη, εμφανίζονται αποδυναμωμένες.

Η κατάταξη της αρκετά ανεπτυγμένης Ισπανίας, όπου εμφανίστηκε δείκτης μιζέριας υψηλότερος από την Ινδία του Πακιστάν, προκαλεί μεγάλο προβληματισμό. Αλλά η μεγάλη "μαύρη αγορά" στη χώρα ίσως δείχνει ότι το τρομερό ποσοστό 20,3% της ανεργίας είναι υπερβολικό.

Η SocGen σημειώνει ότι η ισπανική μιζέρια ήταν ακόμη μεγαλύτερη στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Φυσικά, οι Ισπανοί ψηφοφόροι έχουν δημοκρατικές απόψεις και δεν χρειάζεται να κατέβουν στους δρόμους. Αλλά ο δείκτης δείχνει ότι η περιφέρεια της ευρωζώνης υποφέρει από το είδος της δυσπραγίας που θα μπορούσε να προκαλέσει πολιτική αστάθεια.

Όσο για τις ΗΠΑ, ο δείκτης έφτασε σε ζενίθ πέρυσι στο 12,6% (όταν το κίνημα του τσαγιού δυνάμωνε) και κινείται σήμερα στο 10,6%, χαμηλότερα από τα προ Lehman επίπεδα.

Παραμένει ένα υψηλό επίπεδο, αλλά ο πληθωρισμός είναι ελεγχόμενος και η ανεργία μάλλον έχει πιάσει το ζενίθ της. Δεδομένου πάντως ότι ο δείκτης μιζέριας παρέμεινε σε μονοψήφια μεγέθη επί 15 χρόνια πριν από το 2008, η κυβέρνηση Obama οπωσδήποτε θα θέλει να πέσει περισσότερο πριν αντιμετωπίσει τις κάλπες.

© The Financial Times Limited 2011. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation