Lex: Αγορές

Η προοπτική αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων μοιάζει αρκετά με μια επίσκεψη στον οδοντίατρο. Όσο πλησιάζει η ημέρα, γίνεται πιο ανησυχητική. Με την είσοδο του 2004, οι επενδυτές είχαν προγραμματίσει ραντεβού με τον Alan Greenspan, όχι νωρίτερα από το τέλος του έτους. Ωστόσο, κάτι αλλάζει. Αναδρομή στη σχέση επιτοκίων-αποδόσεων.

Δημοσιεύθηκε: 11 Μαΐου 2004 - 12:17

Η προοπτική αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων μοιάζει αρκετά με μια επίσκεψη στον οδοντίατρο. Οσο πλησιάζει η ημέρα, γίνεται πιο ανησυχητική. Με την είσοδο του 2004, οι επενδυτές είχαν προγραμματίσει ραντεβού με τον Alan Greenspan, τον πρόεδρο της Federal Reserve, όχι νωρίτερα από το τέλος του έτους.

Ωστόσο, μετά από δυο μήνες ισχυρών δεδομένων στην αγορά εργασίας, οι φόβοι για αύξηση της ανεργίας έχουν αντικατασταθεί από ανησυχία πως μέσα στο καλοκαίρι ο κ. Greenspan θα ασκήσει το νομισματικό αντίστοιχο μίας εξαγωγής δοντιού.

Οι επενδυτές μπορούν να πάρουν δυνάμεις, καθώς, ιστορικά, οι μετοχικές αξίες έχουν θετικές αποδόσεις, αν και κάτω του μέσου όρου, στις περιόδους των αυξανόμενων αμερικανικών επιτοκίων. Στην ανάλυσή της για τους μετοχικούς τίτλους κατά τη διάρκεια οκτώ κύκλων ”σφιξίματος” της Fed από το 1970, η JP Morgan καταλήγει πως οι μετοχές του S&P 500 απέφεραν κατά μέσο όρο 5,6%.

Οι μέσοι όροι, ωστόσο, μπορούν να καλύπτουν επίπονες ρευστοποιήσεις. Οι επενδυτές φοβούνται μια επανάληψη του 1994, όταν, ξεκινώντας από τον Φεβρουάριο, η Fed αύξησε τα επιτόκια από 3% σε 6% μέσα σε περίοδο 12 μηνών. Ο S&P 500 είχε ”γλιστρήσει” κατά 8,5% μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 1994, ξαναφθάνοντας στο αρχικό σημείο μόλις τον Φεβρουάριο του 1995, με την τελευταία αύξηση των επιτοκίων.

Η ιδέα του κ. Greenspan για μια ”μετρημένη” αλλαγή πολιτικής, μπορεί να είναι λιγότερο δρακόντεια από τους φόβους των επενδυτών. Η γενική τάση –από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μέχρι την Τράπεζα της Αγγλίας– είναι η σταδιακή μεταβολή στις πολιτικές.

Ωστόσο, η αύξηση των επιτοκίων δεν αποτελεί τη μόνη ανησυχία: η απειλή της επιβράδυνσης της κινέζικης οικονομίας, οι υψηλές τιμές του πετρελαίου και η λήξη των επενδυτικών κινήτρων στην αμερικανική δημοσιονομική πολιτική επιβαρύνουν τους επενδυτές. Εν τω μεταξύ, έχοντας αυξηθεί κατά 25% σε ετήσια βάση στο πρώτο τρίμηνο, τα εταιρικά κέρδη στις ΗΠΑ κατά πάσα πιθανότητα έχουν φθάσει στο ανώτατο σημείο ανάκαμψης.

Σε γενικές γραμμές, ίσως το καλύτερο στο οποίο μπορούν να ελπίζουν οι επενδυτές είναι η συνέχιση της ασταθούς συναλλακτικής δραστηριότητας που υπήρχε μέχρι τώρα. Εάν ο κ. Greenspan ακολουθήσει πολιτική αντίστοιχη της εξαγωγής ”τραπεζίτη”, τα αποτελέσματα ενδέχεται να είναι ακόμη χειρότερα.

Σε κλαδικό επίπεδο, ωστόσο, οι επενδυτές δεν περιμένουν να δουν πόσο ”σφιχτή” θα είναι η παρέμβαση της Fed. Οι μετοχές του χρηματοοικονομικού κλάδου ήταν μεταξύ των χειρότερων αποδόσεων του 1994. Κατά τις τελευταίες πέντε εβδομάδες, από τη στιγμή που η έκθεση μισθολογίων του Μαρτίου άλλαξε τις προσδοκίες για τα επιτόκια, οι αμερικανικές τράπεζες έχουν κινηθεί χειρότερα από τον –πτωτικό- S&P 500 σε ποσοστό υψηλότερο του 3%, παρά τις ανακοινώσεις υψηλής κερδοφορίας. Τα υψηλότερα βραχυπρόθεσμα επιτόκια φαίνεται να υπονομεύουν τα κέρδη από επενδυτικά προϊόντα σταθερού επιτοκίου που υποστήριξαν την κερδοφορία των εταιριών.

Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, η τράπεζα State Street αναφέρει πως κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα παρατηρείται η μεγαλύτερη αύξηση επενδυτικών κεφαλαίων της τελευταίας οκταετίας στους αμυντικούς κλάδους των ΗΠΑ.

© The Financial Times Limited 2004. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation