Η μεγάλη ρευστοποίηση στις διεθνείς αγορές

Τα χρέη των αμερικανικών τραπεζών στους ανταγωνιστές τους ανέρχονται στο 112% του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Η ρευστοποίηση της Lehman θα δείξει κατά πόσον ο ενδοτραπεζικός δανεισμός απλώς έχει σκορπίσει τον κίνδυνο.

Δημοσιεύθηκε: 16 Σεπτεμβρίου 2008 - 07:59

Η μεγάλη ρευστοποίηση στις διεθνείς αγορές

"Η αβεβαιότητα είναι η μόνη βεβαιότητα που υπάρχει και το να γνωρίζεις πώς να ζεις με την ανασφάλεια είναι η μόνη ασφάλεια", έγραφε ο μαθηματικός John Allen Paulos. Η Wall Street και το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα κάτι κατάλαβαν.

Με πολύ απλά λόγια, κανείς δεν γνωρίζει πώς μία επενδυτική τράπεζα όπως η Lehman θα μπορούσε ή θα έπρεπε να ρευστοποιηθεί. Τα ιστορικά προηγούμενα, όπως η χρεοκοπία της Drexel Burnham Lambert το 1990, προσφέρουν ένα ατελές σημείο σύγκρισης και σε κάθε περίπτωση δεν αντιστοιχούν στην πρόκληση που υπάρχει εδώ τόσο σε μεγέθη όσο και σε επιπλοκές.

Αυτές προκύπτουν, εν μέρει, από τον πολλαπλασιασμό των συνδέσεων και του δανεισμού μεταξύ των χρηματοοικονομικών οίκων στις ΗΠΑ και διεθνώς. Οι πιστώσεις που χρωστούν οι αμερικανικές τράπεζες στους ανταγωνιστές τους έχουν υπερδιπλασιαστεί από τις αρχές της δεκαετίας του '90 στο 112% του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Το "ξεμπέρδεμα" των επιχειρήσεων της Lehman από ένα τέτοιο δίκτυο θα βοηθήσει να καταδειχτεί κατά πόσον αυτός ο ενδοτραπεζικός δανεισμός απλώς έχει σκορπίσει τον κίνδυνο σε όλο το διαρκώς διευρυνόμενο χρηματοοικονομικό σύστημα.

Καταθέτοντας αίτηση προστασίας από τους πιστωτές υπό το άρθρο 11 σε επίπεδο holding company, η Lehman μπορεί να προωθήσει μια ταχεία πώληση θυγατρικών, ειδικά του βραχίονα διαχείρισης επενδύσεων. Όμως, το ξετύλιγμα του κουβαριού της πολυμερούς έκθεσης μέσω παραγώγων, swaps και repo είναι το μεγάλο άγνωστο ζήτημα. Κρατώντας τον βραχίονα broker-dealer εκτός χρεοκοπίας για την ώρα, μεταθέτει τον κίνδυνο οι ομόλογοι της Lehman να κλείσουν ταυτόχρονα τα συμβόλαια, προκαλώντας πανικόβλητες πωλήσεις εγγυητικών χρεογράφων.

Δεν υπάρχει καθιερωμένη διαδικασία για τον χειρισμό αυτής της ρευστοποίησης. Οι 25.000 εργαζόμενοι της Lehman -που ίσως μείνουν προσωρινά στις δουλειές τους για να πωληθούν τμήματα της επιχείρησης- θα ανησυχούν τώρα περισσότερο για τα δικά τους στεγαστικά δάνεια, παρά για τα προβλήματα που προκάλεσαν τα δάνεια άλλων.

Αυτό που δείχνει σίγουρα η αίτηση πτώχευσης της Lehman είναι ότι κανένας οίκος δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί ότι είναι "πολύ διασυνδεδεμένος για να καταρρεύσει". Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει ο χειρισμός της πτώχευσης θα αποσαφηνίσει τα πράγματα που μέχρι σήμερα θεωρούμε αδιανόητα.

© The Financial Times Limited 2008. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation