Alan Greenspan: «Μην τα ρίχνετε σε μένα»

Ο κ. Alan Greenspan κατηγορείται για τη δημιουργία «φούσκας» στην αμερικανική αγορά ακινήτων. Ο πρώην πρόεδρος της Fed περνά στην «αντεπίθεση», τονίζοντας σε άρθρο του στους «FT» ότι δεν είναι ο υπαίτιος της κρίσης.

Δημοσιεύθηκε: 7 Απριλίου 2008 - 11:26

Τελ. Ενημ.: 7 Απριλίου 2008 - 12:08

Alan Greenspan: «Μην τα ρίχνετε σε μένα»

Στις 17 Μαρτίου, ο κ. Alan Greenspan έγραφε ένα άρθρο για τους «FT» με τον τίτλο «Δεν θα υπάρξει ποτέ τέλειο μοντέλο κινδύνου», όπου ισχυρίζεται ότι «ποτέ δεν θα κατορθώσουμε να προβλέψουμε τα απρόβλεπτα των χρηματοοικονομικών αγορών».

Και καταλήγει: «Είναι πολύ σημαντικό, κρίσιμο για την ακρίβεια, οι όποιες μεταρρυθμίσεις και προσαρμογές στη δομή των αγορών και των ρυθμίσεων να μην εμποδίσουν τους πιο αξιόπιστους και αποτελεσματικούς φύλακές μας κατά της καθολικής οικονομικής αποτυχίας: Την ελαστικότητα των αγορών και τον ανοιχτό ανταγωνισμό».

Εκείνο το άρθρο προκάλεσε μια σειρά από επικριτικές απαντήσεις, μέσα από το forum των «FT». Για παράδειγμα, ο κ. Paul de Grauwe έγραψε: «Το άρθρο του Greenspan είναι παραπέτασμα για να κρύψει τις δικές του ευθύνες που κατέστησε δυνατή τη χρηματοοικονομική κρίση».

Το άρθρο που ακολουθεί είναι η απάντηση του κ. Greenspan στους επικριτές του, γραμμένο αποκλειστικά για το Economists’ Forum:

«Μου προκαλεί προβληματισμό το γεγονός ότι δεν φαίνεται πως οι αξιοπρόσεκτα παρόμοιες φούσκες ακινήτων που προέκυψαν σε περίπου 25 χώρες μεταξύ 2001 και 2006 έχουν κοινή αιτία. Η δραματική πτώση στα πραγματικά μακροχρόνια επιτόκια στατιστικά εξηγεί και ως επί το πλείστον ευθύνεται για τη μείωση και τη σύγκλιση των επιτοκίων κεφαλαιοποίησης real estate σε όλο τον πλανήτη. Μέχρι το 2006, τα μακροπρόθεσμα επιτόκια σε όλες τις ανεπτυγμένες και μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες διολίσθησαν σε μονοψήφια επίπεδα, νομίζω για πρώτη φορά στην Ιστορία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε μεμονωμένη φούσκα ακινήτων έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και την ιδιοσυγκρασία και ορισμένες φούσκες υποδεικνύουν την εμπλοκή της νομισματικής πολιτικής της Fed στην αμερικανική φούσκα. Αλλά η αμερικανική φούσκα ήταν παρόμοια με τον μέσο όρο της παγκόσμιας εμπειρίας και είναι τρωτές οι ενδείξεις ότι η νομισματική πολιτική διόγκωσε αυτήν τη φούσκα.

Ο Paul De Grauwe προσφεύγει στις εξωπραγματικές προσομοιώσεις μοντέλων του John Taylor, που συμπεραίνουν ότι τα χαμηλά επιτόκια ήταν η πηγή της αμερικανικής φούσκας ακινήτων. Ο Taylor (με τον οποίο σπανίως διαφωνώ) και άλλοι δημιουργούν τις προσομοιώσεις τους από δομικά μοντέλα τα οποία μονίμως αποτυγχάνουν να προβλέψουν μια ύφεση ή χρηματοοικονομική κρίση. Αυτό σημαίνει ότι τους λείπουν βασικές παράμετροι. Τα χιμαιρικά αποτελέσματα από τέτοιου είδους ελαττωματικά μοντέλα δεν μπορεί να είναι η βάση της χάραξης στρατηγικής.

Ο De Grauwe εκτιμά ότι "ενδείξεις ανάκαμψης" (υποθέτω ότι εννοεί βιώσιμη ανάκαμψη) υπήρχαν πριν από το 2004 και άρα η Federal Reserve όφειλε να αρχίσει να επιβάλει αυστηρότερη πολιτική νωρίτερα. Με τον πληθωρισμό σε αρκετά χαμηλά επίπεδα δεν το νιώθαμε όμως έτσι στην περίοδο πριν από το 2004. Έως τον Ιούνιο του 2003 η Fed ανακοίνωνε ότι "οι συνθήκες παραμένουν υποτονικές σε πολλές περιφέρειες". Επιπλέον, τα χαμηλά επιτόκια δεν πυροδότησαν "μια μαζική πιστωτική... επέκταση".

Τόσο η νομισματική βάση όσο και ο δείκτης κυκλοφορίας χρήματος Μ2 αυξήθηκαν λιγότερο από 5% στο έτος που ακολούθησε, ποσοστό που δεν δείχνει μαζική πιστωτική επέκταση. Αντιθέτως, η ανάπτυξη στο σύνολο της αγοράς πιστωτικών χρεογράφων που κατέχει ο χρηματοοικονομικός κλάδος των ΗΠΑ διολίσθησε, από αύξηση 13% το 2001 σε αύξηση 8% κατά τη διάρκεια του 2004. Ο μη χρηματοοικονομικός κλάδος αναπτύχθηκε λιγότερο».

© The Financial Times Limited 2008. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation