Η μοίρα του Ανδρέα Γεωργίου έχει σημασία

Κανείς δεν αγαπά τον αγγελιαφόρο που φέρνει κακά νέα. Η διάθεση που εξέφρασε ο Σοφοκλής είναι προφανής στην Αθήνα, όπου ο Ανδρέας Γεωργίου, πρώην επικεφαλής της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας, αντιμετωπίζει ποινικές διώξεις για «υπονόμευση του εθνικού συμφέροντος» -διότι εφάρμοσε τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς για να παράγει έναν ακριβή υπολογισμό του ελλείμματος του προϋπολογισμού της χώρας. Τα νούμερα επιβεβαιώθηκαν από Ευρωπαίους στατιστικολόγους, ωστόσο οι επικριτές του τον κατηγορούν ότι συνωμότησε με τη Eurostat για να παραφουσκώσει το χρέος και υποστηρίζουν ότι, σαν αποτέλεσμα, η Ελλάδα εξαναγκάστηκε να δεχθεί μεγαλύτερα δάνεια και σκληρότερη λιτότητα.

Πολλοί άνθρωποι είναι υπεύθυνοι γι' αυτή την πρόσφατη τροπή της ελληνικής κρίσης χρέους, αλλά ο κ. Γεωργίου δεν είναι ένας από αυτούς.

Πρώτα και κύρια, υπαίτια είναι η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή της περιόδου 2004-2009 –υπεύθυνη για τις μεγαλύτερες υπερβολές στο δανεισμό στη διάρκεια της περιόδου πριν την χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά και για την επιμονή της να μη υποβαθμίζει τα στοιχεία. Η εκστρατεία κατά του κ. Γεωργίου φαίνεται σαν απόπειρα εκδίκησης, για να μετατοπιστεί η ευθύνη για την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας από μια αναξιόπιστη πολιτική τάξη που ακόμη ελπίζει να επανέλθει.

Η σοσιαλιστική κυβέρνηση που διαδέχθηκε εκείνη του κ. Καραμανλή έδειξε παρόμοια καχυποψία απέναντι στο έργο του κ. Γεωργίου. Τον διόρισαν επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, μιας ανεξάρτητης στατιστικής υπηρεσίας που θεσπίστηκε ως προαπαιτούμενο για την πρώτη διάσωση της Ελλάδας, αλλά όρισαν επίσης και δύο πολιτικούς εντεταλμένους στο συμβούλιό της για να τον ελέγχουν –ένας εκ των οποίων σύντομα θα δικαστεί για χάκινγκ στον υπολογιστή του κ. Γεωργίου.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρωθυπουργός, δεσμεύτηκε να μεταρρυθμίσει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας όταν έφερε το ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, αλλά και εκείνος φαίνεται ευχαριστημένος που προχωρά η υπόθεση κατά του κ. Γεωργίου.

Ο στατιστικολόγος, ο οποίος εργάστηκε για περισσότερο από δύο δεκαετίες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι απόλυτα βολικός ως αποδιοπομπαίος τράγος, για ένα κόμμα που αντιτίθεται σε ιδεολογική βάση σε όλα όσα αντιπροσωπεύει το ΔΝΤ. Πάνω απ' όλα, η δίωξη του κ. Γεωργίου αντανακλά μια πολιτική κουλτούρα κατά την οποία γεγονότα και αριθμοί είναι θέμα διαπραγμάτευσης και «βολής» και καθόλου αντικειμενικής πραγματικότητας. Αν τα στατιστικά μπορούν να αλλοιωθούν και να κατασκευαστούν, τότε ένα ανεπιθύμητο νούμερο θα πρέπει να αποτελεί πράξη εχθρότητας –και γίνεται εύκολο να πιστέψει κανείς ότι ένας πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ που εφαρμόζει ευρωπαϊκούς κανόνες εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πιστωτών της Ελλάδας.

Οι Ευρωπαίοι εταίροι θα πρέπει να πάρουν ένα μέρος της ευθύνης για το ότι καλλιεργήθηκε τέτοια κουλτούρα. Εξάλλου, τα μεγαλύτερα κράτη μέλη της ΕΕ συχνά γλιτώνουν κυρώσεις για την παραποίηση των κανόνων του μπλοκ για τον προϋπολογισμό. Και σε πιο καλές εποχές, οι Βρυξέλλες έκαναν τα στραβά μάτια στο «μαγείρεμα» των στατιστικών διότι ήταν πολιτικά επιθυμητό να θεωρηθεί επιτυχία η συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ. Επιπλέον, πολιτικοί όλων των χωρών τείνουν να χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τη στατιστική ως βοήθημα στη ρητορική τους, αντί για μια βάση επάνω στην οποία διαμορφώνουν πολιτική.

Αυτό είναι βαθιά ζημιογόνο. Η Ελλάδα δεν έχει πολλές ελπίδες να ξεπεράσει τις τεράστιες προκλήσεις που αντιμετωπίζει, αν δεν μπορεί να τις αναγνωρίσει και να τις προσδιορίσει. Οι πολιτικοί μπορεί να μη θέλουν να παραδεχθούν το μεγάλο μέγεθος του βάρους χρέους της Ελλάδας. Αλλά σίγουρα θέλουν να προσδιορίσουν -και να διορθώσουν- τα αυξανόμενα επίπεδα δυσκολίας που αποκάλυψε ο κ. Γεωργίου κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Αλλιώς, η Ελλάδα κινδυνεύει να πέσει στο είδος του στατιστικού «κενού» από στο οποίο βρισκόταν μέχρι πρόσφατα η Αργεντινή, όπου, για χρόνια, τα επίσημα στοιχεία για τον πληθωρισμό δεν έδιναν σωστές ενδείξεις και η κυβέρνηση ισχυριζόταν, αντίθετα σε ό,τι προφανώς συνέβαινε, ότι υπήρχαν λιγότεροι φτωχοί άνθρωποι απ' ότι στη Γερμανία.

Οι στατιστικολόγοι, μια ντροπαλή και τεχνοκρατική ράτσα, είναι εύκολος στόχος. Ο κ. Γεωργίου έχει τη στήριξη των διεθνών ομολόγων του, οι οποίοι συγκεντρώνουν χρήματα για να τον βοηθήσουν να πληρώσει για την υπεράσπισή του. Δικαιούται πιο δυναμική υποστήριξη από τους ευρωπαίους ηγέτες, καθώς από την ελληνική πολιτική τάξη.

© The Financial Times Limited 2016. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation