Fosun: Ο «Κινέζος Buffett» και το μακρύ χέρι του Πεκίνου

H εξαφάνιση του προέδρου της Fosun έχει αρνητικές συνέπειες για τον ίδιο, την εταιρεία του και την Κίνα. Τα ερωτηματικά γύρω από το περιστατικό και η έλλειψη πληροφόρησης από τις αρχές. Γιατί δεν μπορεί να νιώθει κανένας Κινέζος μεγιστάνας ασφαλής.

  • της Patti Waldmeir (Σανγκάη)
Fosun: Ο «Κινέζος Buffett» και το μακρύ χέρι του Πεκίνου

«Οι άνθρωποι με ρωτούν γιατί δεν ανησυχώ. Πρέπει να πιστεύεις ότι εφόσον δεν έκανες κάποιο λάθος, η κυβέρνηση δεν θα ασχοληθεί μαζί σου. Αν δεν έχω κάνει κάτι κακό, γιατί η κυβέρνηση να θέλει να με στοχοποιήσει;».

Ο Guo Guangchang, πρόεδρος του κολοσσού Fosun International με έδρα την Κίνα -γνωστός ως ο Warren Buffet της Κίνας- έγραψε τις λέξεις αυτές την περασμένη χρονιά σε έναν οδηγό για το πώς θα γίνεις πλούσιος στην Κίνα, χωρίς να καταλήξεις στη φυλακή.

Μόλις χθες αποφυλακίστηκε, μετά από τέσσερις ημέρες στις οποίες πρόσφερε «βοήθεια» στην αστυνομία σε μια έρευνα για την οποία κανείς δεν γνωρίζει κάτι. Κανείς δεν ξέρει πού ήταν ή γιατί του επιτράπηκε να φύγει (ή τι ήταν τελικά όλο αυτό).

Φαίνεται πως τελικά η κυβέρνηση βρήκε έναν τρόπο να «ασχοληθεί» μαζί του.

Όλοι ξέρουμε πως ο πλούτος στην Κίνα έχει ένα ρίσκο. Αλλά ο κ. Guo, ο μετριοπαθής πρόεδρος και συνιδρυτής μιας από τις πιο εξέχουσες εταιρείες της Κίνας, νόμιζε ότι είχε το μυστικό αντίδοτο: τον ενάρετο τρόπο ζωής. Είναι γνωστός για το γεγονός ότι είναι κοντά στην πολιτική, αλλά μακριά από τους πολιτικούς. Εξασκεί την ασιατική πολεμική τέχνη του τάι τσι, ακόμα και κατά τη διάρκεια επιχειρηματικών συναντήσεων. Πιστεύει στις αρετές της ανατολικής φιλοσοφίας. Αλλά φαίνεται πως το ότι ήταν «καλός» δεν ήταν αρκετά καλό.

Είναι αλήθεια ότι η αστυνομία δεν ανακοίνωσε κάποιες κατηγορίες εναντίον του και δεν είναι καν ξεκάθαρο αν ήταν ο στόχος της έρευνας, ή αν απλά πρόσφερε στοιχεία εις βάρος κάποιου άλλου. Στελέχη της Fosun έδωσαν μια ολόκληρη συνέντευξη Τύπου το βράδυ της Κυριακής, χωρίς να πουν ξεκάθαρα για ποιο λόγο, αν και αργότερα η Fosun ανέφερε σε κάποιους ξένους συνεργάτες ότι δεν ήταν ο στόχος και ότι η έρευνα ήταν απλά «πολιτική».

Δεν είναι επίσης ξεκάθαρο αν το περιστατικό της εξαφάνισής του έχει λάβει οριστικά τέλος και αν η αστυνομία της Σανγκάης δεν απαντούσε στα τηλέφωνα για να μην αναγκαστεί να δώσει πληροφορίες. Ορισμένα άρθρα για το περιστατικό εξαφανίστηκαν από τα τοπικά μέσα και τα πρακτικά της συνέντευξης Τύπου της Fosun διαγράφηκαν από κάποιες ιστοσελίδες. Ίσως η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα ξεχάσουμε όλοι ότι ένας από τους πιο πλούσιους Κινέζους και πιο σημαντικούς διεθνώς επιχειρηματίες εξαφανίστηκε για τέσσερις ημέρες και κανείς δεν γνωρίζει τον λόγο. Ίσως θέλουν να εξαφανίσουν όλα τα στοιχεία ότι τον εξαφάνισαν.

Δεν αποκλείεται να είναι ακόμα όλα καλά για τον κ. Guo. Αλλά σίγουρα δεν θέλει να είναι αντιμέτωπος συχνά με τέτοια πρωτοσέλιδα, ειδικά όταν βρίσκεται εν μέσω της εξαγοράς μιας ισραηλινής ασφαλιστικής εταιρείας, μιας γερμανικής τράπεζας και προσπαθεί να αποκτήσει ένα από τα πιο παλιά ονόματα του City του Λονδίνου στην τραπεζική, την BHF Kleinwort Benson. Aν δεν είναι ασφαλής ο άνθρωπος που η εταιρεία του έχει το Club Med και μεγάλες εκτάσεις στο κέντρο της Σανγκάης, για να μην αναφέρουμε ένα από τα πιο διάσημα κτίρια στο Μανχάταν, τότε ποιος Κινέζος μεγιστάνας είναι;

Μπορεί κάποια ημέρα να διαβάσουμε πρωτοσέλιδα για εξαφάνιση του Jack Ma, ακόμα και στην εφημερίδα που μόλις ανακοίνωσε ότι αγόρασε τη South China Morning Post;

«Αν αυτό γινόταν οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, ο κ. Guo θα ήταν μπροστά στις κάμερες καταγγέλλοντας πόσο εξωφρενικό είναι το περιστατικό», λέει ο Fraser Howie, συγγραφέας του Red Capitalism. «Αλλά εδώ είναι Κίνα. Μένει σιωπηλός».

Συνήθως δεν είναι τόσο σιωπηλός. Πριν από ένα χρόνο είχα δειπνήσει με τον κ. Guo και δεν διανοήθηκα ότι μπορεί έναν χρόνο αργότερο να γράφω ιστορίες για το πώς εξαφανίστηκε.

Ήμουν αφελής: ένας ανησυχητικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων που τους έχω πάρει συνέντευξη στην Κίνα δεν είναι πλέον ελεύθεροι να απαντήσουν σε ερωτήσεις. Η πρώτη μου συνέντευξη με Κινέζο μεγιστάνα ήταν το 2008, όταν μια ομάδα δημοσιογράφων των FT μίλησαν με τον Huang Guangyu, o oποίος εκείνη την εποχή ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος της Κίνας. Τον συνέλαβαν λίγο καιρό μετά τη συνέντευξη και από τότε είναι στη φυλακή.

Μετά ήταν ο Wang Zongnan, επικεφαλής της Bright Food, της εταιρείας που αγόρασε τη Weetabic και προσπάθησε να αρπάξει τις Yoplait και United Biscuits. Του πήραμε συνέντευξη το 2011. Τώρα είναι καταδικασμένος σε 18 χρόνια φυλάκισης για δωροδοκία και υπεξαίρεση και ο κ. Guo συνδεόταν μαζί του στα πρακτικά της δίκης.

Η προσαγωγή του κ. Guo μπορεί να σχετίζεται ή να μη σχετίζεται με αυτό. Μπορεί να μην αφορά καν τον κ. Guo. Αλλά το μήνυμα δεν θα μπορούσε να είναι πιο επιβλαβές για αυτόν, την εταιρεία του και την Κίνα.

Η κυβέρνηση μπορεί να «ασχοληθεί» μαζί σου. Όσο καλός και αν είσαι.

© The Financial Times Limited 2015. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v