Ο ΣΥΡΙΖΑ στερεύει από ρευστό και καλές ιδέες

Για μια κυβέρνηση που αγωνίζεται να αποπληρώσει αυτήν την εβδομάδα δόση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει με εξαιρετική χαλαρότητα την διαπραγμάτευση με τους πιστωτές.

Την περασμένη εβδομάδα, η Αθήνα έστειλε την τελευταία, βασανιστικά καθυστερημένη, επανάληψη του μεταρρυθμιστικού προγράμματος στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ζητώντας να συνεχιστεί η διάσωση της.

Η επιστολή ήταν τουλάχιστον πιο ολοκληρωμένη και λογική από τις προηγούμενες απόπειρες. Αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετή για μια περιεκτική συμφωνία που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να καταστρώσει μακροπρόθεσμα σχέδια και να λάβει μια ελάφρυνση χρέους, χωρίς την μόνιμη απειλή της χρεοκοπίας να κρέμεται από πάνω της.

Η πρόταση βασιζόταν στον συνηθισμένο συνδυασμό χρήσιμων, δονκιχοτικών και αντιπαραγωγικών μέτρων. Στην κατηγορία των χρήσιμων μέτρων περιλαμβάνεται η διαβεβαίωση ότι οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν δρομολογηθεί θα λάβουν την άδεια να ολοκληρωθούν. Στα δονκιχοτικά, η ιδέα πως η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θα αποφέρει μεταξύ 725 εκατ. και 875 εκατ. ευρώ φέτος. Ενώ στα αντιπαραγωγικά η ανακοίνωση πως η κυβέρνηση θα υποχωρήσει σε κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά απασχόλησης, για παράδειγμα περιορίζοντας την ρύθμιση για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε εταιρικό αντί για κλαδικό επίπεδο.

Το πρόβλημα με τον τρόπο που έχει συγκροτηθεί μέχρι στιγμής το πρόγραμμα – και αυτό αποτελεί ευθύνη των πιστωτών όσο και της Ελλάδας – είναι πως ορισμένες ρυθμίσεις, όσο καλοπροαίρετες και αν είναι, θα πλήξουν βραχυπρόθεσμα την ζήτηση σε μια περίοδο που η ελληνική οικονομία παλεύει να επιστρέψει σε ρυθμούς ανάπτυξης.

Η πάταξη της φοροδιαφυγής στον ΦΠΑ, για παράδειγμα, είναι ένας αξιέπαινος στόχος, δεδομένου της έκτασης της φοροδιαφυγής. Αλλά αν δεν αντισταθμιστεί με δαπάνες ή άλλες περικοπές φόρων, η μείωση της ρευστότητας των μικρών επιχειρήσεων και των αυτοαπασχολούμενων είναι το τελευταίο πράγματα που χρειάζεται η ελληνική οικονομία αυτήν την στιγμή.

Η έμφαση πρέπει να δοθεί στην δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και όχι σε βραχυπρόθεσμα τρικ για την εύρεση εσόδων. Η Αθήνα θα μπορούσε για παράδειγμα να απελευθερώσει τις αγορές απασχόλησης κα να περιορίσει την πρόωρη συνταξιοδότηση, η οποία πλήττει τα οικονομικά των συνταξιοδοτικών ταμείων και των προγραμμάτων κοινωνικής ασφάλισης. Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει προκαλέσει τόσο μεγάλη καχυποψία μεταξύ των κυβερνήσεων της ευρωζώνης που δεν υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη ότι τα μέτρα δεν θα ακυρωθούν μόλις προσφερθεί η ανακούφιση χρέους.

Η τελευταία παράσταση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, δεν βοήθησε να περιοριστεί αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης. Ο κ. Τσίπρας διαμήνυσε την περασμένη εβδομάδα πως θεωρεί την Ρωσία ένα αντίβαρο στην Ευρωπαϊκή Ένωης. Αυτήν την εβδομάδα ταξιδεύει στην Μόσχα. Η Αθήνα έχει ιστορικούς δεσμούς με την Ρωσία, αλλά οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα για την Ελλάδα ως μια γέφυρα ανάμεσα στην Μόσχα και στην Ε.Ε. και η κριτική στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αποτελούν μια άσκοπη πρόκληση.

Η απειλή ότι η Ελλάδα θα ξεφύγει από τις υποχρεώσεις απέναντι στην Ε.Ε. μέσω ρωσικής βοήθειας δεν έχει αντίκρισμα. Η Μόσχα έχει αρκετά συναλλαγματικά αποθέματα για να προκαλέσει διχόνοιες αν το θέλει, αλλά η ιδέα ότι θα αναλάβει το χρέος μιας οικονομίας σε κρίση δεν έχει καμία βάση.

Την ώρα που οι διαπραγματεύσεις συναντούν εμπόδια, οι διορίες για την αποπληρωμή του ΔΝΤ (9 Απριλίου) και την μετακύλιση των εντόκων (14 Απριλίου) πλησιάζουν, με τον κίνδυνο η Αθήνα να στερέψει από χρήματα και να καταφύγει στους κεφαλαιακούς ελέγχους ή σε παράλληλο νόμισμα.

Η οριστική διορία θα καθοριστεί από μια αιμορραγία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος που θα οδηγήσει την οικονομία σε κόμμα. Το ενδεχόμενο αυτό γίνεται πιο πιθανό κάθε εβδομάδα που περνάει χωρίς συμφωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει πως θέλει η χώρα να μείνει στο ευρώ. Οι πράξεις του δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Πρέπει να αφήσει τα επικοινωνιακά παιχνίδια και να επικεντρωθεί στην ουσία.

© The Financial Times Limited 2015. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation