Να φύγει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα

Αν συνεχίσει ο διεθνής οργανισμός να συμπορεύεται με την ευρωζώνη στην προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας, κινδυνεύει να καταστρέψει τη φήμη του και εν τέλει την ίδια την ύπαρξή του, γράφει το Editorial.

Δημοσιεύθηκε: 30 Ιουλίου 2012 - 16:53

Editorial

Να φύγει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αγωνίστηκε σκληρά και επιτυχώς για να συνεργαστεί με τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης και την ΕΚΤ, όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας πριν από δύο χρόνια και πλέον. Δεν ήταν ευχάριστη εμπειρία. Η ελληνική οικονομία δεν έχει επιτύχει στους στόχους ανάπτυξης και μείωσης χρεών και είναι σήμερα εγκλωβισμένη σε μετεκλογικά μπερδέματα. Αν δεν εκδηλωθεί κάποια θεαματική μείωση της διαμάχης και της άρνησης μεταξύ των συνεργατών του ταμείου, το ΔΝΤ έχει έρθει η ώρα να εγκαταλείψει όλη την προσπάθεια στους ώμους τους.

Το ΔΝΤ νιώθει άβολα με την Ελλάδα και το εκδηλώνει εδώ και έναν χρόνο. Τότε, άρχισε να αναγνωρίζει την πραγματικότητα. Έπρεπε να έχει επιδιώξει από την αρχή την αναδιοργάνωση του ιδιωτικού ελληνικού χρέους και να έχει επιμείνει σε πιο ρεαλιστική άποψη για το πόση οικονομική ανάπτυξη μπορεί να παράγει μια καταπονημένη και αρτηριοσκληρωτική οικονομία.

Όταν αποδείχθηκε ανεπαρκές το πρώτο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, το ταμείο πείστηκε να συμμετάσχει και στο δεύτερο, τον Μάρτιο, αν και εξέφρασε έντονες επιφυλάξεις. Δεν θα πρέπει να συρθεί να συμμετάσχει και σε τρίτο πακέτο -ούτε καν να συνεχίσει να εκταμιεύει δόσεις από το τρέχον πρόγραμμα- πάνω σε μια βάση με όλο και λιγότερο βιώσιμες προβλέψεις προσαρμογής και όλο και πιο ανεπαρκή σχέδια επίσης χρηματοδότησης για να κλείσουν οι τρύπες.

Αν οι αρχές της ευρωζώνης θέλουν να βγει από το χρέος της η Ελλάδα με ανάπτυξη, χωρίς να υποστούν αναδιοργάνωση στα δικά τους επίσημα δάνεια προς την Αθήνα, το ΔΝΤ θα πρέπει να τους ζητήσει να αναλάβουν το άνοιγμά του και να περιορίσει τον ρόλο του στην προσφορά ανοιχτών και ειλικρινών εκτιμήσεων για την προσπάθεια διάσωσης. Μπορεί να το κάνει προσφέροντας διαβεβαιώσεις για την εμπιστοσύνη του σε άλλα προγράμματα της ευρωζώνης.

Αντίθετα, όσο περισσότερο το ΔΝΤ συμμετέχει σε μια διάσωση στην οποία δεν πιστεύει ούτε το ίδιο, τόσο μεγαλύτερο είναι το κόστος για τη φήμη και την υποστήριξή του εκτός της ευρωζώνης. Αν τυχόν προταθεί κάποια απομείωση στα δάνειά του, θα γίνουν έξαλλοι κάποιοι άλλοι μέτοχοί του, όπως οι ΗΠΑ και οι μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες. Η εφαρμογή της θα είναι καταστροφική, καθώς θα αυξήσει το κόστος δανεισμού για άλλους δανειολήπτες και εν τέλει θα καταστρέψει το ίδιο το ίδρυμα.

Μετρώντας όλους τους παράγοντες, το ΔΝΤ είχε δίκιο όταν ανέλαβε τον κίνδυνο να εμπλακεί στη διάσωση της Ελλάδας. Πρόσφερε την απαράμιλλη τεχνική ειδίκευσή του και προσπάθησε να δώσει μια αίσθηση ρεαλισμού στις διαδικασίες. Όμως, οι κίνδυνοι για τη φήμη του έχουν αρχίσει να υπερκαλύπτουν το περιορισμένο καλό που κάνει. Η ευρωζώνη έχει λεφτά. Χρειάζεται έναν αμερόληπτο και ειλικρινή σύμβουλο, όχι έναν συνέταιρο στον δανεισμό. Το ΔΝΤ θα πρέπει να ψάξει πώς θα απαγκιστρωθεί από μεγαλύτερη μετακύλιση της ελληνικής διάσωσης.

© The Financial Times Limited 2012. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation