Editorial FT: Η Ευρώπη και η καταρρέουσα Ατλαντική συμμαχία

Συνεχίζουν οι ΗΠΑ να είναι σύμμαχος; Μήπως έχουν γίνει αντίπαλος; Το γεγονός πως οι Ευρωπαίοι θέτουν αυτά τα ερωτήματα δείχνει πόσο ριζικά έχουν ξαναγράψει τους όρους της διατλαντικής αμυντικής σχέσης ο Ντόναλντ Τραμπ και η νέα του κυβέρνηση.

Ο Τραμπ έχει αρνηθεί να αποκλείσει τη χρήση ισχύος για να πάρει τον έλεγχο της Γροιλανδίας, που αποτελεί επικράτεια της συμμάχου στο ΝΑΤΟ Δανίας. Στη βιασύνη της να καταλήξει σε συμφωνία με τη Ρωσία για να τερματιστεί ο πόλεμος κατά της Ουκρανίας, η ομάδα του Τραμπ έχει κάνει πρώιμες παραχωρήσεις στη Μόσχα ενώ απέκλεισε το Κίεβο και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες από τις συνομιλίες.

Αμερικάνοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν πως θέλουν μια δίκαιη και βιώσιμη ειρήνη στην Ουκρανία, αλλά, την ίδια στιγμή, εποφθαλμιούν του ορυκτό πλούτο της χώρας ως αποζημίωση για προηγούμενη αμερικανική στρατιωτική βοήθεια.

Πάντα ήταν ξεκάθαρο πως οι ΗΠΑ θα ανάγκαζαν τους Ευρωπαίους επωμιστούν μεγαλύτερο βάρος για την ασφάλειά τους. Το ερώτημα ήταν αν η αλλαγή θα είναι συμφωνημένη και ομαλή ή αν χαοτική και επικίνδυνη. Η Ευρώπη έχασε την ευκαιρία να προετοιμαστεί για το πρώτο και τώρα αντιμετωπίζει το δεύτερο.

Μετά την ολοκληρωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πριν από τρία χρόνια, οι Ευρωπαίοι έχουν συλλογικά αποτύχει να επανεξοπλιστούν με την ταχύτητα και στην κλίμακα που απαιτούσε η απρόκλητη επιθετικότητα της Ρωσίας, παρά τις προσπάθειες της Πολωνίας και άλλων κρατών της πρώτης γραμμής και ορισμένων αμυντικών καινοτομιών από την ΕΕ. Η επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία και ο ανταγωνισμός της κυβέρνησής του έχουν καταστρέψει το εφησυχασμό της Ευρώπης.

Μια έκτακτη σύνοδος Ευρωπαίων ηγετών στο Παρίσι τη Δευτέρα ήταν μια αρχική ευκαιρία για να φανεί μια ανανεωμένη αποφασιστικότητα και φιλοδοξία για ανοικοδόμηση της άμυνας της Ευρώπης και για να διασφαλιστεί πως οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία θα είναι δίκαιη και θα έχει διάρκεια.

Αλλά η σύνοδος, δυστυχώς, δεν κατέληξε κάπου. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας σερ Κιρ Στάρμερ δήλωσε με θάρρος πως είναι έτοιμος να στείλει στρατιώτες στην Ουκρανία για να εγγυηθούν την ειρήνη μετά την εκεχειρία, αν οι ΗΠΑ παρέχουν υποστήριξη. Άλλοι ηγέτες βρήκαν το ερώτημα πολύ δύσκολο. Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε ενοχλημένος  ακόμη και επειδή το θέμα τέθηκε  στη συζήτηση.

Η Ευρώπη θα πρέπει να δράσει σύμφωνα με τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά της, ακόμα κι αν σήμερα θα δυσκολευόταν να υπερασπιστεί τον εαυτό της χωρίς αμερικανική υποστήριξη. Η μελλοντική της ασφάλεια θα κριθεί στην Ουκρανία, επομένως το πρώτο της καθήκον είναι να ενισχύσει τη στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο, χρηματοδοτώντας την παραγωγή ουκρανικών όπλων, επενδύοντας σε τεχνολογίες drones και αντιαεροπορικής άμυνας, επιδοτώντας τη διεύρυνση της παραγωγικής ικανότητας και υπογράφοντας μακροπρόθεσμα συμβόλαια για την αντικατάσταση του αμερικανικού εξοπλισμού, όπως τα συστήματα αεράμυνας και οι πύραυλοι μεγάλης εμβέλειας. Θα μπορούσε, επίσης, να αξιοποιήσει το καθεστώς των κυρώσεων για να επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις πρέπει να καταρτίσουν στρατιωτικά σχέδια για να αποτρέψουν τη Ρωσία από το να επιτεθεί και πάλι στην Ουκρανία μετά την εκεχειρία, τα οποία θα κυμαίνονται από την καλύτερη εκπαίδευση των Ουκρανών στρατιωτών μέχρι την επιβολή μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων και την πιθανή αποστολή στρατευμάτων ως «δύναμης αποτροπής».

Η αποστολή στρατευμάτων σε ικανό αριθμό θα ήταν ένα τεράστιο εγχείρημα. Μπορεί να αποδειχθεί αδύνατη χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ. Αλλά οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να αποτρέψουν τη Ρωσία αν παραμένουν αδρανείς.

Τέλος, οι Ευρωπαίοι πρέπει να επενδύσουν. Η ενίσχυση της άμυνας απαιτεί πρωτίστως διαρκείς αυξήσεις στις εθνικές αμυντικές δαπάνες, με τις χώρες να αναθεωρούν τα δημοσιονομικά τους πλαίσια και τις προτεραιότητες δαπανών για να δημιουργήσουν τον απαραίτητο (δημοσιονομικό) χώρο.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Υπάρχει μια ισχυρή επιχειρηματολογία υπέρ του κοινού δανεισμού, είτε σε επίπεδο ΕΕ ή ως συμμαχία προθύμων στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται το Ηνωμένο Βασίλειο, για να χρηματοδοτηθεί μια βραχυπρόθεσμη αύξηση δαπανών και ο κοινός ανεφοδιασμός.

Μια πολυμερής τράπεζα άμυνας θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει τις κυβερνήσεις και τους κατασκευαστές αμυντικών προϊόντων. Η Ευρώπη θα χρειαστεί επίσης να δημιουργήσει αυτόνομες δομές σχεδιασμού και διοίκησης, ιδανικά στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, αλλά δυνητικά και εκτός αυτού.

Δεν είναι απίθανο αυτά τα μέτρα να πείσουν τον Τραμπ να διατηρήσει μια συμμαχία βασισμένη σε νέες ισορροπίες και να συνεχίσει να παρέχει την απόλυτη εγγύηση ασφάλειας για την Ευρώπη.. Αυτό που είναι βέβαιο, είναι πως χωρίς μια τέτοια αναθεώρηση, η Ευρώπη θα είναι επικίνδυνα εκτεθειμένη.

© The Financial Times Limited 2025. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation