Η επικίνδυνη προσέγγιση Τραμπ για ειρήνη στην Ουκρανία

Ο νέος υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Πητ Χέγκσεθ, αρνήθηκε την Πέμπτη πως η πίεση της κυβέρνησης Τραμπ για συνομιλίες με τον Βλαντίμιρ Πούτιν της Ρωσίας αντιστοιχούν σε «προδοσία» της Ουκρανίας. Αλλά και μόνο το γεγονός πως τίθεται τέτοιο ερώτημα, λέει πολλά.

Η τηλεφωνική επικοινωνία του Ντόναλντ Τραμπ με τον Ρώσο ηγέτη αυτήν την εβδομάδα αιφνιδίασε τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, τον Ουκρανό ηγέτη και σύμμαχο των ΗΠΑ.

Η προσέγγιση του προέδρου μοιάζει ανησυχητικά με έναν δρόμο προς το ξεπούλημα, εκείνο που φοβούνταν οι εταίροι τους. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που μπορούν προκειμένου να προσπαθήσουν να πείσουν τον Τραμπ να τηρήσει μια πιο αυστηρή στάση. Αλλά πρέπει επίσης να συμμαζευτούν και να αναλάβουν τον έλεγχο της δικής τους άμυνας και της άμυνας της Ουκρανίας.

Το 90λεπτο τηλεφώνημα του Τραμπ στον Ρώσο ομόλογό του ήταν ένα δώρο για το Κρεμλίνο. Διέρρηξε μια τριετή προσπάθεια να απομονωθεί ένας άνθρωπος που πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες, και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, έχουν αποκαλέσει εγκληματία πολέμου.

Ομοίως καλοδεχούμενα για τη Μόσχα, αναμφίβολα, ήταν και τα σχόλια του Χέγκσεθ πως η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ή η αποκατάσταση των συνόρων της χώρας εκεί που ήταν το 2014 είναι μη ρεαλιστικά.

Αυτά μπορεί να αντανακλούν υποκείμενες αλήθειες. Αλλά η παραχώρηση δυο διαπραγματευτικών χαρτιών πριν καν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις είναι ένα περίεργο βήμα για έναν Αμερικάνο πρόεδρο που θεωρεί τον εαυτόν του αυθεντία στις διαπραγματεύσεις.

Εγείρει το φάσμα μιας «κακής» ειρήνης που θα δίνει στη Μόσχα πολλά από αυτά που θέλει. Οι κίνδυνοι είναι οξείς. Κάτι τέτοιο θα διακινδύνευε την αποσταθεροποίηση της Ουκρανίας αν οι πολίτες και οι στρατιώτες της χώρας νοιώσουν πως αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν. Θα ενθάρρυνε τον Πούτιν, και άλλους, αφήνοντας να εννοηθεί πως η στρατιωτική επιθετικότητα φέρνει ανταμοιβές.

Αν οι ΗΠΑ επέβαλαν μια τέτοια ειρήνη, αγνοώντας το Κίεβο και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και στη συνέχεια έφευγαν, η διατλαντική συμμαχία θα υπονομεύονταν σοβαρά -κάνοντας τον Πούτιν ακόμα πιο επικίνδυνο.

Το να επιδιωχθεί να πειστεί ο ισχυρογνώμων Τραμπ να τροποποιήσει την προσέγγισή του μπορεί να μοιάζει με άδικο κόπο. Όμως εξακολουθεί να υπάρχει χρόνος πριν από μια συνάντηση με τον Πούτιν για να μπορέσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να χρησιμοποιήσουν ό,τι μοχλούς πίεσης διαθέτουν.

Θα πρέπει να επικαλεστούν την επιθυμία του Τραμπ να αποφύγει οτιδήποτε παρόμοιο με τη χαοτική απόσυρση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν υπό τον Μπάιντεν και να απευθύνουν έκκληση ώστε το οποιοδήποτε ειρηνευτικό σχέδιο για την Ουκρανία να ακολουθεί αρκετές βασικές αρχές.

Πρώτον, η Ουκρανία και οι Ευρωπαίοι αντιπρόσωποι πρέπει να είναι μέρος των διαπραγματεύσεων εξ’ αρχής. Ο στόχος πρέπει να είναι ένα βιώσιμο, κυρίαρχο, ουκρανικό κράτος· το Κίεβο δεν πρέπει να ωθηθεί σε συμβιβασμούς που θα έθεταν σε κίνδυνο την επιβίωσή του.

Οποιαδήποτε πίεση για ανακωχή, επιπλέον, θα πρέπει να υποστηρίζεται από την προσέγγιση «ειρήνη δια της ισχύος», με την οποία έκανε προεκλογική εκστρατεία ο Τραμπ –με τις ΗΠΑ και την ΕΕ να ξεκαθαρίζουν πως είναι έτοιμες να ενισχύσουν τη στρατιωτική υποστήριξη του Κιέβου αν ο Πούτιν δεν είναι πρόθυμος να συμφωνήσει σε μια δίκαιη ειρήνη.

Οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας θα πρέπει επίσης να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα διαπραγματευτικά χαρτιά που εξακολουθούν να έχουν -κυρίως τις κυρώσεις που ο Πούτιν καίγεται να αρθούν. Η Ευρώπη έχει πλεονέκτημα εδώ αφού κατέχει το μεγαλύτερο μέρος των «παγωμένων» ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και είναι βασική ρωσική αγορά.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Οι ηγέτες της Ευρώπης πρέπει να ξεκαθαρίσουν πως δεν θα δεσμεύονται από οποιαδήποτε υπόσχεση για χαλάρωση των κυρώσεων η οποία θα δοθεί σε διαπραγματεύσεις στις οποίες δεν συμμετέχουν –και να συνδέσουν την οποιαδήποτε άρση με παραχωρήσεις από τη Μόσχα.

Όσον αφορά τα αποτελέσματα, το τελικό status οποιουδήποτε ουκρανικού εδάφους που θα παραμείνει υπό ρωσική κατοχή θα πρέπει να παραμείνει ανοικτό. Και αν η ένταξη του Κιέβου στο ΝΑΤΟ δεν είναι δυνατή, τότε οι ισοδύναμες εγγυήσεις ασφαλείας, με δυτικούς στρατιώτες στο έδαφός της, θα πρέπει να υποστηρίζουν οποιαδήποτε συμφωνία.

Ωστόσο, στην πραγματικότητα ήταν ήδη προφανές πως η Ευρώπη θα έπρεπε να παράσχει το μεγαλύτερο μέρος των ρυθμίσεων ασφαλείας για την Ουκρανία. Τα σχόλια του Τραμπ αυτή την εβδομάδα ισοδυναμούν σε χτύπημα στα πλευρά για τους Ευρωπαίους ηγέτες ·μια προειδοποίηση πως δεν μπορούν πλέον να αμφιταλαντεύονται στις προσπάθειες να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες και την παραγωγή και να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους.

Η αμερικανική ομπρέλα ασφαλείας υπό την οποίαν έβρισκαν καταφύγιο για δεκαετίες, δεν είναι πλέον στεγανή. Τώρα πρέπει επειγόντως να αρχίσουν να φτιάχνουν τη δική τους.

© The Financial Times Limited 2025. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation