Ράχμαν: Η προδοτική στάση του Τραμπ στην Ουκρανία

Έχουμε μπροστά μας πολλούς μήνες πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ ήδη επηρεάζει βαθύτατα αρνητικά την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Κατ’ εντολή του Τραμπ, οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο μπλοκάρουν τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία.

Αν και η Γερουσία των ΗΠΑ μπορεί να συμφωνήσει επί ενός πακέτου βοήθειας αυτήν την εβδομάδα, οι Ρεπουμπλικάνοι στη Βουλή των Αντιπροσώπων παραμένουν εντελώς αδιάλλακτοι. Ως αποτέλεσμα, φαίνεται όλο και πιο απίθανο πως θα περάσει από το Κογκρέσο η στρατιωτική βοήθεια για την Ουκρανία τους επόμενους μήνες –ή ακόμα και φέτος.

Οι επιπτώσεις αυτής της απόφασης θα ήταν καταστροφικές. Η Ουκρανία ήδη υποφέρει από έλλειψη πυρομαχικών –ιδιαίτερα βλήματα πυροβολικού. Η έλλειψη αυτή θα γίνει ακόμα εντονότερη φέτος, με αυξανόμενα επικίνδυνα αποτελέσματα.

Ο Τζακ Ουάλτινγκ του Royal United Services Institute, συχνός επισκέπτης στην πρώτη γραμμή του μετώπου στην Ουκρανία, λέει πως η κατάσταση εκεί τώρα είναι «εξαιρετικά σοβαρή». Η έλλειψη πυρομαχικών έχει ήδη οδηγήσει σε αύξηση των απωλειών από την πλευρά της Ουκρανίας. Χωρίς βεβαιότητα για το πότε θα φτάσουν οι νέες προμήθειες υλικών, ο ουκρανικός στρατός αδυνατεί να σχεδιάσει μελλοντικές επιχειρήσεις.

Η έλλειψη όπλων έχει επίσης επίπτωση στην προθυμία των Ουκρανών να υπηρετήσουν εθελοντικά στον στρατό. Η αυξανόμενη πίεση στην κυβέρνηση του Κιέβου είναι μέρος της εξήγησης γιατί «τα έσπασαν» δημοσίως ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι και ο αρχιστράτηγός του Βαλέρι Ζαλούζνι.

Ένα θετικό νέο για την Ουκρανία ήταν η συμφωνία της ΕΕ θα δώσει νέα οικονομική στήριξη ύψους 50 δισ. ευρώ στην κυβέρνηση της Ουκρανίας. Σε κοινή επιστολή στους FT, ο καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς και τέσσερις άλλοι ηγέτες της ΕΕ ζήτησαν επίσης αύξηση της ευρωπαϊκής στρατιωτικής βοήθειας.

Αλλά οι ευρωπαϊκές γραμμές παραγωγής δεν είναι ακόμα έτοιμες να καλύψουν το κενό των πυρομαχικών που αφήνουν οι Αμερικάνοι. Αυτό δεν θα γίνει πριν το 2025 τουλάχιστον, καθιστώντας το δεύτερο μισό αυτού του έτους δυνητικά πολύ επικίνδυνο για την Ουκρανία.

Ο Ουάτλινγκ πιστεύει πως οι επιπτώσεις της έλλειψης πυρομαχικών «θα γίνει αρχικά αισθητές αργά και μετά γρήγορα». Προειδοποιεί πως «όταν φτάσει το σημείο που οι επιπτώσεις είναι πολύ προφανείς, θα είναι ήδη πολύ αργά».

Ο Τραμπ και οι υποστηρικτές του στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα δεν φαίνεται να νοιάζονται. Φαίνεται να είναι έτοιμοι να ρισκάρουν μια νίκη της Ρωσίας –ακόμα και αν αυξάνει ελαφρώς τις πιθανότητες του Τραμπ να νικήσει τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν τον Νοέμβριο.

Μέρος τις απροθυμίας των Ρεπουμπλικάνων να εγκρίνουν τη νέα βοήθεια για την Ουκρανία καθοδηγείται από έναν γνήσιο σκεπτικισμό αναφορικά με τον πόλεμο. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος της κωλυσιεργίας έχει απλά να κάνει με την άρνηση του Τραμπ να δώσει στον Μπάιντεν οτιδήποτε μοιάζει με «νίκη» εν όψει των προεδρικών εκλογών.

Πέρυσι οι Ρεπουμπλικάνοι απαίτησαν η στρατιωτική βοήθεια για την Ουκρανία να συνδέεται με νέα μέτρα και χρήματα για τη συνοριακή ασφάλεια στις ΗΠΑ. Οι Δημοκρατικοί συμφώνησαν. Αλλά ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικάνοι αρνούνται να δεχθούν το «ναι» ως απάντηση. Ο Τραμπ προφανώς θέλει να κάνει προεκλογική καμπάνια με την ιδέα πως ο Μπάιντεν ήταν ο πρόεδρος του χάους και της αποτυχίας –καλύπτοντας από τα νότια σύνορα μέχρι την Καμπούλ και το Κίεβο.

Αν η ελευθερία της Ουκρανίας και η ασφάλεια της Ευρώπης είναι παράπλευρες απώλειες στην προσπάθεια του Τραμπ να ξανακερδίσει τον Λευκό Οίκο, ο πρώην πρόεδρος φαίνεται να θεωρεί πως είναι ένα τίμημα που αξίζει να πληρωθεί.

Είναι πιθανό ακόμα και να καλωσορίσει μια ουκρανική ήττα –αν έρθει εν όψει των προεδρικών εκλογών και του επιτρέψει να ισχυριστεί στο εσωτερικό της χώρας τα αγαπημένα του περί αδυναμίας και αποτυχίας της κυβέρνησης Μπάιντεν.  

Φυσικά, ο Τραμπ δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα τέτοιο από μόνος του. Η συνέργεια των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο είναι κρίσιμης σημασίας. Οι νίκες του Τραμπ στις προκριματικές εκλογές έχουν πείσει τους περισσότερους Ρεπουμπλικάνους –που πάντα προβάλλουν ισχνή αντίσταση- πως χρειάζεται να συμμορφωθούν με ακόμα μεγαλύτερη δουλικότητα. Αν συνεχίσει να απαιτεί να μην περάσει από το Κογκρέσο οποιαδήποτε βοήθεια προς την Ουκρανία, τότε οι Ρεπουμπλικάνοι στη Βουλή των Αντιπροσώπων είναι σχεδόν βέβαιο πως θα τον ικανοποιήσουν.

Όσοι στην Ουάσινγκτον παίρνουν στα σοβαρά την αμερικανική παγκόσμια ηγεσία είναι κατανοητό ότι πως έχουν μείνει κατάπληκτοι. Ο γερουσιαστής Μαρκ Γουόρνερ, επικεφαλής της Επιτροπής Πληροφοριών της Γερουσίας, έγραψε στο X ότι «αν δεν τιμήσουμε τη δέσμευσή μας στην Ουκρανία, δεν υπάρχει ούτε ένα έθνος -φίλος ή εχθρός- που θα μας εμπιστευτεί ξανά απόλυτα». Ο Μπιλ Μπερνς, διευθυντής της CIA, δήλωσε ότι το να εγκαταλείψουν οι ΗΠΑ την Ουκρανία τώρα θα ήταν λάθος «ιστορικών διαστάσεων». Η απόφαση θα ήταν ακόμη πιο ακατανόητη επειδή -σε αντίθεση με τους πολέμους στο Βιετνάμ ή στο Αφγανιστάν- ο αμερικανικός στρατός δεν πολεμά και δεν πεθαίνει.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν θα πρέπει να μην πιστεύει την τύχη του. Μόνο που, κατά κάποιο τρόπο, δεν είναι τύχη, αλλά η ανταμοιβή για μια μακροπρόθεσμη ρωσική επένδυση. Ο Τραμπ αποκαλεί τους ισχυρισμούς ότι το Κρεμλίνο εργάστηκε για να τον εκλέξει το 2016 ως «το hoax της Ρωσίας». Αλλά υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την παρέμβαση της Μόσχας που σχεδιάστηκε για να ευνοήσει τον Τραμπ - όπως η πειρατεία και η δημοσιοποίηση εσωτερικών email του Δημοκρατικού Κόμματος στα μέσα της προεκλογικής εκστρατείας του 2016.

Ακόμη και τώρα, ο Πούτιν εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία που μπορεί για να τονώσει τον εκτός ελέγχου εγωισμό του Τραμπ. Τα ρωσικά σχολικά εγχειρίδια έχουν υποστηρίξει την αγαπημένη θεωρία συνωμοσίας του Τραμπ για κλοπή στις προεδρικές εκλογές του 2020 στις ΗΠΑ.

Ο Πούτιν έχει βάλει ένα μακροπρόθεσμο στοίχημα στον Τραμπ. Αν δεν υπάρξει αλλαγή στάσης στο Κογκρέσο την τελευταία στιγμή, αυτό το στοίχημα μπορεί τελικά να αποδώσει, στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας.

© The Financial Times Limited 2024. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation