Ηρθε η ώρα να αποσυρθεί η ταμπέλα «αναδυόμενες αγορές»

Οι άνθρωποι έχουν μια έμφυτη επιθυμία να ταξινομούν και να κατηγοριοποιούν τον κόσμο γύρω τους. Ο οικονομολόγος Antoine van Agtmael δεν αποτελεί εξαίρεση. Το 1981, στην Παγκόσμια Τράπεζα, επινόησε τη φράση «αναδυόμενες αγορές» ως μια πιο φιλόδοξη εναλλακτική λύση στον όρο «τρίτος κόσμος». Από τότε η ταμπέλα έχει γίνει συνώνυμη με ένα συνονθύλευμα ταχέως αναπτυσσόμενων κρατών που θεωρούνται πιο επικίνδυνες επενδυτικές προοπτικές από τις «ανεπτυγμένες αγορές». Παρόλο που μπορεί να ήταν μια επιτυχημένη αλλαγή του ονόματος, για τους οικονομολόγους και τους επενδυτές ο γενικός όρος έχει γίνει άχρηστος.

Οι αναδυόμενες αγορές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν είναι μια ομοιογενής ομάδα. Αντίθετα, αποτελούνται από δυναμικές και εξαιρετικά διαφορετικές χώρες σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης - και η σύνθεσή τους έχει αλλάξει σημαντικά από τότε που ο όρος έγινε δημοφιλής. Για παράδειγμα, η ιλιγγιώδης ανάπτυξη της Κίνας και της Ινδίας - η συμβολή των οποίων στην παγκόσμια ανάπτυξη αυξήθηκε κατά περίπου 20 ποσοστιαίες μονάδες τη δεκαετία του 2000 σε σχέση με τη δεκαετία του 1980 - τις καθιστά ιδιαίτερα εκτός πλαισίου σε σύγκριση με τις υπόλοιπες αναδυόμενες αγορές.

Τα πρόσφατα σοκ υπογράμμισαν επίσης την οικονομική ποικιλομορφία μεταξύ των αναδυόμενων αγορών. Στο μέτωπο της πολιτικής, οι κεντρικές τράπεζες στις αναδυόμενες χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής ήταν ιδιαίτερα επιθετικές στην αύξηση των επιτοκίων για να προλάβουν τον πληθωρισμό μετά την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Εν τω μεταξύ, ορισμένες αναδυόμενες αγορές δημιούργησαν με σύνεση συναλλαγματικά αποθέματα και εξέδωσαν περισσότερο χρέος σε εγχώριο νόμισμα, καθιστώντας τις λιγότερο ευάλωτες στη δυναμική της κρίσης.

Οι ευμετάβλητες αγορές εμπορευμάτων έχουν επίσης διακρίνει τους καθαρούς εξαγωγείς ενέργειας από τους εισαγωγείς και εκείνους που διαθέτουν κρίσιμα αποθέματα. Και οι εντάσεις μεταξύ της Δύσης και της Κίνας έχουν επίσης διαφορετικές οικονομικές επιπτώσεις, ανάλογα με τη γεωγραφία και τις διπλωματικές σχέσεις. Πράγματι, αν και η απελευθέρωση του εμπορίου από τη δεκαετία του 1990 βοήθησε τις περισσότερες αναδυόμενες αγορές να απογειωθούν, ωστόσο η επόμενη φάση της παγκοσμιοποίησης, η οποία φαίνεται ότι θα διανθιστεί από αυξανόμενο προστατευτισμό και friend-shoring, θα έχει πιο διαφοροποιημένες επιπτώσεις.

Αυτή η διαφοροποίηση καθιστά την ονομασία «αναδυόμενες αγορές» όλο και πιο ακατάλληλη για μακροοικονομική και επενδυτική ανάλυση. Η ευρύτερη «ταμπέλα» μπορεί να αποκρύψει κινδύνους και ευκαιρίες. Για παράδειγμα, το αφήγημα γύρω από την οικονομική ανθεκτικότητα των αναδυόμενων αγορών - με λιγότερες από τις αναμενόμενες χρεοκοπίες μετά την πανδημία - κινδυνεύει να υποβαθμίσει τους θύλακες ευπάθειας που εξακολουθούν να υπάρχουν. Η Τουρκία έχει έλλειψη συναλλαγματικών διαθεσίμων, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους του ιδιωτικού τομέα στη Βραζιλία και την Κίνα είναι ανησυχητικό και η Τυνησία και το Πακιστάν βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού.

Οι χρηματοπιστωτικές αγορές εξακολουθούν επίσης να βασίζονται στη διχοτόμηση αναδυόμενων αγορών-αναπτυγμένων αγορών ή άλλων περιφερειακών ομαδοποιήσεων. Όμως οι επενδυτές θα θελήσουν να εκτεθούν σε χώρες που είναι πιθανό να επωφεληθούν από τις νέες τάσεις, συμπεριλαμβανομένης της πάλης για κρίσιμα ορυκτά και των στρατηγικών εφοδιαστικής αλυσίδας «Κίνα συν ένα». Πράγματι, ο διαχωρισμός των ομολόγων, των μετοχών και των εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων των αναδυόμενων αγορών, όπως τα έργα υποδομής, σε εθνική ή θεματική βάση θα μπορούσε να βοηθήσει τους επενδυτές να «ξεκλειδώσουν» υψηλότερες αποδόσεις και να δώσουν τη δυνατότητα στις αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν περισσότερα κεφάλαια. Για το σκοπό αυτό, η πρόσβαση σε αξιόπιστα δεδομένα σε επίπεδο χώρας θα είναι σημαντική.

Έχουν γίνει πολυάριθμες προσπάθειες για την εκλαΐκευση άλλων ομαδοποιήσεων. Οι χώρες Brics - Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική - είναι ίσως οι πιο γνωστές. Στη συνέχεια, υπάρχουν οι «αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες ηγετικές οικονομίες», ή Eagles (emerging and growing leading economies). Λίγες αποδείχθηκαν χρήσιμες, δεδομένων των μεγάλων οικονομικών διαφορών όσον αφορά το εμπόριο, την ανάπτυξη και το οικονομικό άνοιγμα.

Οι ορισμοί επίσης ποικίλλουν. Οι επενδυτικοί δείκτες επικεντρώνονται σε μετρήσεις πρόσβασης στην αγορά, ενώ οι οικονομικοί φορείς προτιμούν μακροοικονομικά κατώτατα όρια. Αυτός είναι εν μέρει ο λόγος για τον οποίο η Νότια Κορέα, για παράδειγμα, θεωρείται προηγμένη οικονομία από το ΔΝΤ, αλλά εμπίπτει στην ομάδα αναδυόμενων αγορών του δείκτη MSCI.

Ο αναπτυσσόμενος κόσμος δεν μπορεί να ενταχθεί σε μία μόνο κατηγορία. Και, σε μια παγκόσμια οικονομία που πλήττεται από πολλαπλές κρίσεις και γεωπολιτικές αναταραχές, υπάρχουν ακόμη μεγαλύτερα πλεονεκτήματα για τους οικονομολόγους και τους επενδυτές που μπορούν να τις διαφοροποιήσουν. Ίσως ήρθε η ώρα να αποσυρθεί εντελώς η ταμπέλα «αναδυόμενες αγορές».

© The Financial Times Limited 2023. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation