O Πάουελ της Fed είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος

Σε πρόσφατη ακρόαση, η Γερουσιαστής Ελίζαμπεθ Γουόρεν δήλωσε για τον πρόεδρο της Fed, Τζερόμ Πάουελ, ότι είναι ένας «επικίνδυνος άνθρωπος» και ότι δεν θα στηρίξει την επανεκλογή του ως επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας. H Γουόρεν είπε ότι τα μέτρα απορρύθμισης που έχει στηρίξει τα τέσσερα τελευταία χρόνια ο Πάουελ έχουν υπονομεύσει την χρηματοοικονομική σταθερότητα στο τραπεζικό σύστημα.

Πιστεύω ότι είναι μια ακριβής περιγραφή. Οι ενέργειες του Πάουελ έχουν φέρει τις ΗΠΑ πιο κοντά σε μελλοντικές χρηματοοικονομικές κρίσεις και σε διασώσεις με χρήματα φορολογουμένων, όπως συνέβη το 2008.

Οι ενέργειες αυτές είχαν στόχο τις πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις μετά το 2008 σε πέντε κύριους τομείς: τις κεφαλαιακές απαιτήσεις, την εποπτεία, τις συναλλαγές για ίδιο λογαριασμό (proprietary trading), τις διαθήκες προθανάτιας εφαρμογής (living wills) που επιτρέπουν στις πληγείσες τράπεζες να εκκαθαριστούν με ασφάλεια και το επίπεδο των στοιχείων ενεργητικού που πρέπει να έχουν στη διάθεση τους οι τράπεζες τα οποία είναι «ρευστοποιήσιμα» και εύκολο να πουληθούν.

Κάθε ένας από αυτούς τους κανόνες χρηματοοικονομικής προστασίας αποδυναμώθηκε σημαντικά από τη Fed κατά τη θητεία του Πάουελ, προξενώντας προβλήματα στο ρυθμιστικό πλαίσιο και μειώνοντας την ανθεκτικότητα των τραπεζών. Η απορρύθμιση κάνει δυσκολότερο για τις ρυθμιστικές αρχές και το κοινό να έχουν γνώση της πραγματικής κατάστασης των τραπεζών, καθιστώντας πιο δύσκολή τη διαχείριση και τον περιορισμό των κρίσεων.

Η επιβολή λιγότερο αυστηρών όρων στα τεστ αντοχής που πρέπει να περάσουν οι τράπεζες μείωσε τις κεφαλαιακές απαιτήσεις οι οποίες επιτρέπουν στα τραπεζικά ιδρύματα να απορροφούν τις ζημιές τους χωρίς να χρεοκοπούν και να έχουν ανάγκη διάσωσης με χρήματα φορολογουμένων. Τα νέα τεστ δεν περιλαμβάνουν την υπόθεση ότι οι τράπεζες θα συνεχίσουν να δανείζουν κατά τη διάρκεια δύσκολων περιόδων και να μεγαλώνουν τον ισολογισμό τους. Με βάση τα παλιά τεστ, οι τράπεζες θα ήταν αναγκασμένες να αυξήσουν τα κεφάλαια τους.

Τα προηγούμενα τεστ λάμβαναν επίσης ως υπόθεση ότι οι τράπεζες θα συνεχίσουν να καταβάλουν μερίσματα κατά τα επόμενα δύο χρόνια, απομειώνοντας έτσι το κεφάλαιό τους. Η απομάκρυνση αυτής της υπόθεσης εξαλείφει την απαίτηση να έχουν οι τράπεζες αρκετό κεφάλαιο για να καλύψουν τις πληρωμές αυτές.

Ενάντια στην κυρίαρχη άποψη που επικρατεί στη Fed, η αξιωματούχος της κεντρικής τράπεζας Λάελ Μπρέιναρντ δήλωσε ότι οι αλλαγές στους κανονισμούς δίνουν το «πράσινο φως» στις μεγάλες τράπεζες να μειώσουν σημαντικά τα κεφαλαιακά τους μαξιλάρια. Υποστήριξε ότι οι αλλαγές στους κανονισμούς θα οδηγούσαν σε μια μείωση των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τα υψηλότερης ποιότητας κεφάλαια στις μεγάλες τράπεζες κατά 60 δισ. δολάρια ή 5% και ότι η πραγματική ποσότητα των κεφαλαίων μπορεί να μειωθεί δύο φορές περισσότερο.

Ο αντίκτυπος στις τράπεζες με ενεργητικό από 250 δισ. ως 700 δισ. δολάρια θα είναι ακόμα μεγαλύτερος επειδή η επιπρόσθετη κεφαλαιακή επιβάρυνση για τις μεγαλύτερες και συστημικά σημαντικές τράπεζες δεν ισχύει για αυτές, παρόλο που κάποιες είναι αρκετά μεγάλες για να δημιουργήσουν συστημικά προβλήματα και μετάσταση. Πλέον έχουμε πολύ μικρότερη εμπιστοσύνη ότι οποιαδήποτε μεγάλη τράπεζα μπορεί να αντέξει μια κρίση.

Οι απαιτήσεις για την κατοχή επιπρόσθετης ποσότητας υψηλής ποιότητας και εύκολα ρευστοποιήσιμων στοιχείων ενεργητικού για τη χρηματοδότηση εκροών μειώθηκαν, ειδικά για τις τράπεζες με ενεργητικό από 250 ως 700 δισ. δολάρια. Η ενέργεια αυτή έχει θέσει σε κίνδυνο τη ρευστότητα μεγάλων τραπεζών, αφήνοντας τις πιο εκτεθειμένες στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας.

Υπό τον Πάουελ, η Fed δεν έκανε χρήση της ικανότητάς της να περιορίζει τα μερίσματα των τραπεζών και τις επαναγορές μετοχών όταν οι αξιολογήσεις από τις εποπτικές αρχές ήταν ιδιαίτερα αδύναμες. Όποτε χρησιμοποιούνταν, ο περιορισμός αυτός επέτρεπε στη Fed να προσελκύσει την προσοχή των μετόχων και να παράσχει κίνητρα στις τράπεζες να διορθώσουν τα προβλήματά τους. Επιπροσθέτως, η Fed διευκόλυνε τις τράπεζες να μειώσουν τα κεφάλαια τους μέσω επαναγορών μετοχών και μερισμάτων, ακόμα και σε περιόδους μεγάλης πίεσης.

Επιπλέον, οι πλήρεις και ολοκληρωμένες living wills (σ.σ. προετοιμασμένα σχέδια σε περίπτωση που η τράπεζα γίνει αφερέγγυα) πρέπει να υποβάλλονται πλέον στη Fed κάθε τέσσερα με έξι χρόνια αντί για δύο. Λαμβάνοντας υπόψη πόσο μπορεί να αλλάξει μια τράπεζα σε αυτό το διάστημα, οι διαθήκες μπορεί να έχουν ξεπεραστεί από τις νέες συνθήκες, υπονομεύοντας τον ίδιο τον σκοπό του εγχειρήματος. Για παράδειγμα, μια διαθήκη του 2004 για τη Lehman Brothers θα ήταν πιθανότατα εντελώς άχρηστη όταν κατέρρευσε το 2008.

Τέλος, οι περιορισμοί που έθετε στις συναλλαγές για ίδιο λογαριασμό ο κανόνας του Βόλκερ εξουδετερώθηκαν από μια σειρά εξαιρέσεων και αλλαγών στους ορισμούς. Το να επιτρέπεται στις τράπεζες να κάνουν συναλλαγές για ίδιο λογαριασμό ενθαρρύνει την ανάληψη ρίσκου και την κερδοσκοπική συμπεριφορά.

Η Fed του Πάουλ δεν επέτρεψε μόνο στις τράπεζες να εμπλακούν πιο άμεσα σε αυτού του τύπου τις δραστηριότητες, αλλά τις βοήθησε να το κάνουν και έμμεσε μέσω επενδύσεων σε venture capital και funds δανείων, κάποια από τα οποία έχουν δείξει ότι δεν είναι σταθερά και ασφαλή.

Η διαφοροποίηση της Μπρέιναρντ και του επικεφαλής της FDIC, Μάρτιν Γρκούνγκμπεργκ, από την επίσημη γραμμή καταδεικνύουν και τους κινδύνους που ενέχουν οι ενέργειες του Πάουελ για τη Fed. Αυτές οι πολιτικές απορρύθμισης έχουν αποδυναμώσει το νόμο για τη χρηματοοικονομική μεταρρύθμιση ο οποίος είχε στόχο να προστατεύσει τις θέσεις εργασίας, τα σπίτια τις αποταμιεύσεις των Αμερικανών και πολλά άλλα ακόμα.

* Ο συγγραφέας είναι πρόεδρος της ομάδας υπεράσπισης της μεταρρύθμισης της αγοράς Better Markets.

© The Financial Times Limited 2021. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation