Ο κόσμος αλλάζει. Η διαχείριση χαρτοφυλακίων σταθερού εισοδήματος πρέπει να αλλάξει και αυτή. Το να κοιτάς μπροστά τώρα, από οποιαδήποτε άποψη, είναι πολύ διαφορετικό απ’ ό,τι ήταν στο παρελθόν.
Διαχειριζόμουν επενδύσεις σταθερού εισοδήματος από το 1958 μέχρι νωρίτερα φέτος, εκμεταλλευόμενος μια από τις μεγαλύτερες bull markets στα ομόλογα. Η διαχείριση οποιουδήποτε χαρτοφυλακίου τώρα απαιτεί μια παντελή επανεξέταση. Υπάρχουν μαθήματα από το παρελθόν, όμως η αλληλεπικάλυψή τους με το παρόν και το μέλλον έχει περιορίσει πολλά.
Συγκεκριμένα, το τρέχον επίπεδο ρευστότητας στην αγορά ομολόγων είναι μοναδικό. Η ροή χρήματος που ψάχνει υψηλότερες τρέχουσες αποδόσεις έχει περιορίσει τα spreads με τα οποία διαπραγματεύεται το εταιρικό χρέος έναντι των κρατικών ομολόγων αναφοράς. Αυτό έχει καταστήσει εφικτό για τις εταιρείες με οριακές πιστωτικές αξιολογήσεις και να αναχρηματοδοτηθούν, αλλά και να αντλήσουν νέα κεφάλαια με πολύ ελκυστικούς όρους.
Η Fed ξαναπαίζει μέρος της ιστορίας. Υποστηρίζει το υπουργείο Οικονομικών την «πολεμική χρηματοδότηση» καθώς συνεχίζεται η μάχη κατά της Covid-19. Αυτό, σε συνδυασμό με την κερδοσκοπική συμπεριφορά στις αγορές που είναι αποτέλεσμα των ενεργειών της Fed, τροφοδοτεί τη ρευστότητα, που είναι πιθανό να παραμείνει αρκετά καλή για μια μακρά χρονική περίοδο.
Οποιοδήποτε μεγάλο τράνταγμα πλήξει τις αγορές, όμως, θα μπορούσε να ακυρώσει τη βάση της σημαντικής επενδυτικής μόχλευσης που υπάρχει. Υποτίθεται πως οι κορυφαίες κεντρικές τράπεζες θα σπεύσουν να στηρίξουν τις αγορές και αυτό, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι μια έγκυρη υπόθεση.
Αλλά η μόχλευση εξαρτάται από την εμπιστοσύνη. Αν η εμπιστοσύνη αρχίσει να κλονίζεται, τότε η υπερβολική ρευστότητα γρήγορα θα αποχωρήσει. Οι κεντρικές τράπεζες το παρακολουθούν αυτό προσεκτικά, αλλά ίσως να μην έχουν τη δυνατότητα να το ελέγξουν.
Οι άλλοι σαρωτικοί παράγοντες για το forward-looking portfolio management είναι η κλιματική αλλαγή και οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι.
Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει ισχυρά το πού και πώς επενδύονται τα χρήματα. Επιπλέον, αλλάζει τη βιωσιμότητα των επενδύσεων που γίνονται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, επενδύσεις του παρελθόντος ανατιμώνται σε αξία και αποτελούν αφορμή για περαιτέρω επενδύσεις στους ίδιους τομείς. Σε άλλες, οι επενδύσεις του παρελθόντος υποτιμώνται απότομα. Έτσι, υπάρχει ουσιώδης ανάγκη για επικεντρωμένη πιστωτική έρευνα.
Όλα τα έθνη πρέπει να συνεργαστούν στη μάχη κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτό θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, λόγω των διαφορετικών μεθόδων που ακολουθούν οι κυβερνήσεις και των κλιμακούμενων πιέσεων μεταξύ χωρών. Η πιθανότητα σοβαρής σύγκρουσης κρατών αυξάνεται.
Πολλές οικονομίες πρέπει επίσης να προσαρμοστούν σε σημαντικές αλλαγές στην αλυσίδα προμήθειας. Ορισμένες από αυτές οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Άλλες στην γεωπολιτική αλλαγή και στην Covid-19. Η επίπτωση σε ξεχωριστούς κλάδους και εταιρείες είναι σημαντική και θα γίνει ακόμα σημαντικότερη στο μέλλον. Οι ροές κεφαλαίων προφανώς θα επηρεαστούν.
Επιπλέον, τα κρατικά χρέη αυξάνονται σε όλο τον κόσμο. Θα υπάρξει μεγαλύτερη πίεση προς τις μεγάλες χώρες να βοηθήσουν τις μικρές κυβερνήσεις. Γενικά, θα είναι δυσκολότερο να διατηρηθεί η ισορροπία στους κρατικούς ισολογισμούς. Ο πληθωρισμός πιθανότατα θα γίνει πιο δύσκολο να ελεγχθεί.
Άρα, τι κάνει ο διαχειριστής χαρτοφυλακίου ομολόγων; Θα πρέπει να καταβάλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια για να καθορίσουμε τον πιστωτικό κίνδυνο/ανταμοιβή απ’ ό,τι οποτεδήποτε άλλοτε στο παρελθόν. Το ίδιο ισχύει και για την ισορροπία διαφόρων ωριμάνσεων τίτλων που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να υπολογίσουν τόσο οι δανειολήπτες όσο και οι επενδυτές είναι οι αλλαγές στις εθνικές φορολογικές δομές.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, είναι πολύ πιθανό να αυξηθούν οι ομοσπονδιακοί φορολογικοί συντελεστές για τα έσοδα από επενδύσεις και τα κεφαλαιακά κέρδη. Επίσης στης ΗΠΑ, αρκετές πολιτείες μπορεί να κάνουν το ίδιο. Έτσι, η σύγκριση των προσαρμοσμένων για φόρους αποδόσεων επί του τρέχοντος εισοδήματος και των κεφαλαιακών κερδών ή ζημιών θα επηρεάσει ξεκάθαρα τις σχετικές αποτιμήσεις σε όλο το φάσμα του σταθερού εισοδήματος.
Εκτός και αν οι επενδυτές πρέπει να κάνουν συγκεκριμένες σταθερές πληρωμές στο μέλλον, όπως για παράδειγμα καθορισμένες πληρωμές συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, οι ωριμάνσεις θα πρέπει να είναι μικρότερης διάρκειας απ’ όσο συνήθως. Η επιπλέον ανάλυση των ξεχωριστών πιστωτικών κινδύνων είναι πολύ απαραίτητη και πρέπει να γίνεται με επιφυλάξεις. Η ρευστότητα ξεχωριστών συμμετοχών θα είναι όλο και πιο σημαντική στη συνέχεια.
Η ουσία είναι να κρατηθεί το μεγαλύτερο μέρος ενός χαρτοφυλακίου σταθερού εισοδήματος με ένα spread ωριμάνσεων μεταξύ τριών και δώδεκα ετών και μια προτίμηση προς εταιρείες με βελτιούμενη πιστοληπτική ικανότητα.
Μπορεί να γίνουν κάποιες πιο μακροπρόθεσμες επενδύσεις, όταν παρουσιάζονται καταστάσεις που υπόσχονται βελτιωμένη πίστωση και τιμή σε σχέση με την αγορά. Σε λίγες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν ελκυστικές ευκαιρίες σε ομόλογα που μπορούν να μετατραπούν σε μετοχές και σε άλλους τίτλους σταθερού εισοδήματος με ειδικά χαρακτηριστικά.
* Ο συγγραφέας είναι ανώτερος σύμβουλος και αντιπρόεδρος της Loomis Sayles. Διαχειριζόταν κυρίως funds ομολόγων στην εταιρεία από το 1976 έως τις αρχές του τρέχοντος έτους.
© The Financial Times Limited 2021. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation