Το colpo grosso των κεντρικών τραπεζών στην κρίση

Δέκα χρόνια μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers ένα από τα βασικά στοιχεία που σηματοδότησαν την πορεία εξόδου από την κρίση ήταν η απόφαση των κεντρικών τραπεζών να προχωρήσουν στην ποσοτική χαλάρωση, να αγοράζουν δηλαδή τεράστιες ποσότητες ομολόγων, αλλά και μετοχών ώστε να δώσουν ρευστότητα και να πιέσουν χαμηλότερα το κόστος δανεισμού.

Όπως όμως εξηγεί το σχετικό βίντεο δεν κινήθηκαν όλες ταυτόχρονα, ούτε δέσμευσαν ανάλογα ποσά. Η FED κινήθηκε άμεσα με το QE1 και μάλιστα το 2010 ακολούθησε ένας δεύτερος αλλά και ένας τρίτος κύκλος, με τον τελευταίο να είναι ακόμα πιο επιθετικός.

Αντίθετα, η Τράπεζα της Ιαπωνίας για χρόνια αρνήθηκε να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι. Αυτό άλλαξε με την έλευση του Abe και τα «Abenomics». Εκτοτε κινήθηκε πολύ επιθετικά και μάλιστα σήμερα οι αγορές που έχει πραγματοποιηθεί ξεπερνούν αυτές της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας.

Από την πλευρά της η ΕΚΤ μοιάζει «φτωχός συγγενής». Επηρεασμένη προφανώς από τις πιέσεις των Γερμανών κινήθηκε αργά, αλλά και σε πολύ πιο περιορισμένους όγκους. Μάλιστα μετά το 2012 διέκοψε τις αγορές και σύσφιξε τον ισολογισμό της με αποτέλεσμα η οικονομία να πιεστεί και να αναγκαστεί να δράσει από τα μέσα του 2015.

Από τις κινήσεις των κεντρικών τραπεζών οι τιμές ενεργητικού εκτοξεύτηκαν, αλλά ο πληθωρισμός δεν «τσίμπησε» όσο αναμένονταν. Το μεγάλο ερώτημα τώρα είναι τι θα γίνει καθώς οι τρεις μεγάλες κεντρικές τράπεζες κινούνται για μείωση των ισολογισμών τους…

© The Financial Times Limited 2018. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation