Ο Κιμ Γιονγκ Ουν δίνει μάθημα διπλωματίας στον Τραμπ!

Είναι τρελός, ένας τρελαμένος δικτάτορας που δεν μπορεί να του επιτραπεί να μπορεί να απλώσει το δάχτυλό του σε κουμπί με πυρηνικά. Η συζήτηση για συγκράτηση και εκφοβισμό δεν έχει νόημα. Τέτοιες στρατηγικές λειτουργούν μόνο όταν ο αντίπαλος είναι λογικός παίκτης. Ποιος θα μπορούσε να το πει αυτό για τον Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας;

Ετσι έχει η ιστορία στην Ουάσιγκτον. Λίγοι θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν ότι ο κ. Κιμ κυβερνάει ένα από τα πιο καταπιεστικά και απάνθρωπα καθεστώτα στη γη. Μακράν είναι πιθανότατα το χειρότερο -εκατομμύρια αφέθηκαν στην πείνα προς όφελος της εμμονής για τα πυρηνικά και τη βάναυση καταπίεση ακόμη και της πιο μικρής υπόνοιας διαφωνίας.

Για όλα αυτά, οι ΗΠΑ έχουν κάνει ένα λάθος. Έχουν μπερδέψει τη σκληρότητα με την ψυχική αστάθεια. Ο κ. Κιμ ξέρει τι κάνει. Το ίδιο και αυτοί που είναι γύρω του.

Το προηγούμενο φθινόπωρο μια αντιπροσωπεία αξιωματούχων της Βόρειας Κορέας συναντήθηκε με εμπειρογνώμονες εξωτερικής πολιτικής και άμυνας σε κλειστή συνάντηση στην Ελβετία -στην τελευταία προσπάθεια από αρκετές μυστικές, και γι' αυτό διαψεύσιμες, των τελευταίων ετών για να ερευνηθεί η προοπτική τερματισμού της κόντρας ανάμεσα στη Πιονγιάνγκ και τη διεθνή κοινότητα στο θέμα των πυρηνικών.

Οι Βορειοκορεάτες ήταν αδιάλλακτοι. Ο κ. Κιμ επρόκειτο να βάλει πυρηνική κεφαλή σε διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος για απόκρουση της αμερικανικής «επιθετικότητας». Η Πιονγιάνγκ δεν θα υπέκυπτε σε διεθνείς κυρώσεις, ένα θέμα επί του οποίου οι διπλωμάτες είχαν να πουν κάποιες «κουβέντες» για τη Ρωσία και την Κίνα καθώς και για τις ΗΠΑ. Αυτή η τελευταία συνάντηση έφτασε σε ζοφερό αδιέξοδο, αλλά όχι πριν οι δυτικοί παρατηρήσουν ότι η στάση των συνομιλητών τους αψηφούσε γνωστά στερεότυπα. Αυτοί ήταν έξυπνοι άνθρωποι.

Δυστυχώς, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πιο άνετος με καρικατούρες κινούμενων σχεδίων των αντιπάλων του. Ο Αμερικανός πρόεδρος αποφεύγει τη διπλωματία και κάνει χτυπήματα μέσω twitter. Περιγράφει τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας ως τον «μικρό πυραυλάνθρωπο». «Το κουμπί μου είναι μεγαλύτερο από το δικό σου κουμπί», περηφανεύεται ως να είναι σε παιδική χαρά, όταν αναφέρεται στα πυρηνικά όπλα των δύο χωρών.

Πιο πρόσφατα, ο κ. Τραμπ έχει αποκαλέσει τον κ. Κιμ «άρρωστο κουτάβι». Η Πιονγιάνγκ εκτοξεύει τις δικές της ρουκέτες -ο Αμερικανός πρόεδρος είναι ένας «ξεμωραμένος». Αφήνοντας όλο τον «θόρυβο», ο κ. Κιμ έχει κερδίσει τον αντίπαλό του σε κάθε στροφή.

Όσο πιο δυνατά φωνάζει ο κ. Τραμπ τόσο πιο λογικό γίνεται το αίτημα της Βόρειας Κορέας ότι το πυρηνικό πρόγραμμα είναι αναγκαία πολιτική ασφάλειας έναντι ενός αμερικανικού σχεδίου για αλλαγή του καθεστώτος.
Ακόμη και πριν μπει στον Λευκό Οίκο ο κ. Τραμπ, η Αμερική -και ο κόσμος- πλήρωναν ακόμη για την ομιλία του «άξονα του κακού» από τον Τζορτζ Μπους.

Η απόφαση του ηγεμόνα της Βόρειας Κορέας να στείλει υψηλού επιπέδου αποστολή, ολοκληρωμένη, με μαζορέτες, στους Χειμερινούς Αγώνες στην Πιονγιάνγκ της Νότιας Κορέας έχει ευρέως αναγνωριστεί ως «σπουδαία». Ήταν κάτι περισσότερο από αυτό. Ήταν αριστούργημα της διεθνούς διπλωματίας, που με τη μία έκανε τις ΗΠΑ να φαίνονται αδύναμες και, αγοράζοντας χρόνο, προώθησε την έρευνα του κ. Κιμ για πυρηνικούς πυραύλους μεγάλης εμβέλειας.

Ο σκοπός ήταν ξεκάθαρος -να προκαλέσει ένταση ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Σεούλ και να παρουσιάσει μια πιο ανθρώπινη εικόνα της Βόρειας Κορέας στον ευρύτερο κόσμο. Με το να στείλει την αδελφή του Κιμ Γιο Γιονγκ μαζί με τον επικεφαλής του κράτους Κιμ Γιονγκ Ναμ, ο Βορειοκορεάτης ηγέτης εξασφάλισε πλήρη κάλυψη στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Η κυρία Κιμ δεν είπε τίποτα δημοσίως, αλλά χαμογελούσε τη σωστή στιγμή -σε εντυπωσιακή αντίθεση με τη μουτρωμένη παρουσία του Μάικ Πενς, του Αμερικανού αντιπροέδρου.

Ο Λευκός Οίκος προσέφερε ένα εύκολο γκολ. Ο κ. Πενς έφτασε στη Σεούλ επιμένοντας ότι η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις μόνο αν η Πιονγιάνγκ σταματούσε το πυρηνικό της πρόγραμμα. Εφυγε λέγοντας ότι οι ΗΠΑ θα καθόντουσαν στο τραπέζι των συνομιλιών χωρίς προϋποθέσεις. Δεν είναι πολύς καιρός πριν, που ο κ. Τραμπ υποσχόταν να ρίξει «φωτιά και οργή» στην Πιονγιάνγκ. Σήμερα, ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας, ο Μουν Τζάε-ιν, σκέφτεται σοβαρά αν θα δεχθεί πρόσκληση σε σύνοδο με τον κ. Κιμ στη Βόρεια Κορέα.

Η Σεούλ δεν έχει αυταπάτες για τη φύση του καθεστώτος στη Βόρεια Κορέα. Οι Νοτιοκορεάτες δεν ξεγελιούνται από την κίνηση στην ολυμπιακή σκακιέρα. Ωστόσο ξέρουν ότι ο κ. Κιμ έχει τη δυνατότητα, σύμφωνα με τις λέξεις του κ. Τραμπ, να ρίξει «φωτιά και οργή» στη Νότια Κορέα.

Η διπλωματία της Πιονγιάνγκ, όσο κυνική μπορεί να φαίνεται, έχει θολώσει λίγο τα νερά. Όσο οι δύο πλευρές συνομιλούν, ο κ. Τραμπ αντιμετωπίζει έντονη περιφερειακή και διεθνή πίεση να μην πατήσει το κουμπί.

Η Βόρεια Κορέα μόλις που έχει φίλους ανάμεσα στους συμμάχους των Αμερικανών αλλά ο Τραμπ έχει σπαταλήσει την όποια μικρή διεθνή υποστήριξη θα μπορούσε να έχει για ένα στρατιωτικό χτύπημα. Η Βόρεια Κορέα, από την πλευρά της, δημιουργεί τετελεσμένα. Ο κ. Κιμ θέλει αναγνώριση ως κράτος πυρηνικών όπλων, πριν καθίσει σοβαρά να διαπραγματευτεί. Λίγοι μήνες, στη διάρκεια των οποίων η Νότια Κορέα και η Ουάσιγκτον είναι σε διαφωνία, μπορούν να του δώσουν τον χρόνο που χρειάζεται.

Ο κ. Τραμπ θα μπορούσε ακόμη να κάνει μια προληπτική επίθεση και ο κ. Κιμ μπορεί να υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις του και να το παρακάνει. Ωστόσο δεν υπάρχουν καλές στρατιωτικές επιλογές. Οι ειδικοί με πρόσβαση στον σχεδιασμό του Πενταγώνου λένε ότι ο μόνος σίγουρος τρόπος για να αποφύγουν τα αντίποινα της Βόρειας Κορέας εναντίον της Νότιας θα ήταν μία τεράστια πρώτη αμερικανική πυρηνική επίθεση. 

Αυτό είναι αδιανόητο. Οτιδήποτε λιγότερο είναι επικίνδυνο.

Δεν υπάρχει καλό τέλος σε αυτή την ιστορία. Η Κίνα δεν επιθυμεί να διακινδυνεύσει την κατάρρευση του καθεστώτος μέσω κυρώσεων. Οπότε οι πιθανότητες πρέπει να είναι ότι η Πιονγιάνγκ θα κερδίσει τον πύραυλό της, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται η περαιτέρω ανάπτυξη. Οι ΗΠΑ θα μείνουν με τις πολιτικές της ανάσχεσης και την αποτροπής.

Ότι ο κ. Κιμ δεν είναι ένας τρελός θα είναι «παρηγοριά στον άρρωστο».

© The Financial Times Limited 2018. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation