Η γεωπολιτική σύγκρουση της Δύσης με τη Ρωσία και την Κίνα που αναζωπύρωσε η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία και η χρήση του δολαρίου ως χρηματοοικονομικού όπλου επανέφερε στο προσκήνιο το θέμα του αμερικανικού δολαρίου ως το παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.
Στη συνάντηση των BRICS στο Γιοχάνεσμπουργκ της Ν. Αφρικής στα τέλη Αυγούστου, το θέμα της αποδολαριοποίησης τέθηκε επί τάπητος. Μάλιστα, ο πρόεδρος Λούλα της Βραζιλίας ζήτησε το μπλοκ των χωρών που απαρτίζουν τις BRICS να αποκτήσουν κοινό νόμισμα.
Όμως, τα στοιχεία των διεθνών πληρωμών μέσω SWIFT σε δολάρια τον Ιούλιο ανήλθαν στο 46,5% του συνόλου, που συνιστά νέο ιστορικό ρεκόρ και είναι υψηλότερο από το μερίδιο του 33,5% που είχε το δολάριο τον Δεκέμβριο του 2012, σύμφωνα με το Statista.
Ενισχυμένο βγαίνει επίσης το κινεζικό γουάν, αλλά με μερίδιο μόλις 3% των διεθνών πληρωμών.
Εκεί που το δολάριο τα πήγε χειρότερα είναι τα συναλλαγματικά αποθέματα, καθώς έχασε 2,5 ποσοστιαίες μονάδες τα τελευταία 10 χρόνια και 7,5 μονάδες τα τελευταία 20 χρόνια. Αντίθετα, το γουάν κέρδισε έδαφος ανεβαίνοντας στο 2,6% από 1,1% στα τέλη του 2016.
Εκεί που το αμερικανικό δολάριο δεν παίζεται είναι οι συναλλαγές σε νομίσματα, καθώς πάνω από το 88% του συνόλου ήταν στο αμερικανικό νόμισμα.
Συμπέρασμα; Η περιβόητη αποδολαριοποίηση δεν φαίνεται να τραβάει. Το δολάριο παραμένει κυρίαρχο, προσφέροντας μεγάλο οικονομικό και γεωπολιτικό πλεονέκτημα στις ΗΠΑ.