Δεν είναι μυστικό ότι υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών (ΥΠΟΙΚ) και συγκεκριμένα του αρμόδιου υφυπουργού κ. Ζαββού και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) για τον βέλτιστο τρόπο μείωσης των προβληματικών δανείων.
Ο κ. Ζαββός προκρίνει το σχέδιο τιτλοποιήσεων «Ηρακλής» ενώ η ΤτE εμφανίζεται υποστηρικτής μιας εθνικής bad bank που θα συγκεντρώσει τον μεγάλο όγκο των προβληματικών δανείων από τον τραπεζικό κλάδο. Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο μιας ευρωπαϊκής bad bank για τα «κόκκινα» δάνεια που συνδέονται με την πανδημία, αλλά οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δείχνουν να μη θέλουν να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση αυτή τη στιγμή. Προφανώς, γιατί δεν ξέρουν ούτε τον όγκο των προβληματικών δανείων που θα προκύψουν λόγω Covid-19, ούτε επιθυμούν να ενθαρρύνουν κάποιους δανειολήπτες να σταματήσουν τις πληρωμές.
Ο κ. Ζαββός επιτέθηκε πρόσφατα στη Βουλή εναντίον του νέου σχεδίου της ΤτE, λέγοντας ότι το βάρος του «Ηρακλή» επωμίζονται οι επενδυτές ενώ το κόστος μιας εθνικής bad bank, οι φορολογούμενοι. Ομως, δεν είναι ακριβώς έτσι, από τη στιγμή που το Δημόσιο καλύπτει την ενδεχόμενη ζημιά των τραπεζών που διακρατούν τους senior τίτλους έστω έναντι μιας αμοιβής που δεν είναι πλέον υψηλή, λόγω της μείωσης των ασφαλίστρων στα ελληνικά CDS.
Είναι ασφαλώς σημαντικό θέμα ποιος θα επωμισθεί το βάρος των προτεινόμενων λύσεων. Όμως, είναι επίσης σημαντικό να υπάρξουν λύσεις. Γι' αυτό οι δύο πλευρές θα πρέπει να έχουν διαύλους επικοινωνίας.
Αν διαφωνούν σε κάποια ζητήματα, π.χ. κρατική βοήθεια, ο ρόλος των DTCs, η λογική υπαγορεύει να παραπέμψουν τα θέματα και να δοθεί η απάντηση απευθείας και επισήμως από τις αρμόδιες κοινοτικές αρχές, π.χ. DG Comp.