Ενώ το Ισραήλ και η Χεζμπολάχ ενδιαφέρονται τελικά για λύση κατόπιν διαπραγματεύσεων, ωστόσο και οι δυο πλευρές επί του παρόντος ακολουθούν έναν δρόμο κλιμάκωσης που θα μπορούσε να κλιμακώσει τη σύγκρουσή τους σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο που θα μπορούσε στο τέλος να εμπλέξει τις ΗΠΑ και το Ιράν.
Στις 18 Ιουνίου, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) ενέκριναν επιχειρησιακά σχέδια για μια διασυνοριακή επιχείρηση στον νότιο Λίβανο, μια τελευταία ένδειξη της σταθερής ισραηλινής πρόθεσης να πραγματοποιήσει σημαντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις για να απωθήσει από τα ισραηλινά σύνορα την στηριζόμενη από το Ιράν ένοπλη οργάνωση Χεζμπολάχ.
Στις 19 Ιουνίου, σε τηλεοπτικό διάγγελμα, ο επικεφαλής της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, απείλησε το Ισραήλ με πόλεμο χωρίς κόκκινες γραμμές, εάν αυτές «επιβληθούν» στην οργάνωση εν μέσω αυξανόμενων απειλών για μια ισραηλινή στρατιωτική επίθεση κατά του Λιβάνου.
Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ απείλησε επίσης για πρώτη φορά την Κύπρο, χώρα-μέλος της ΕΕ, δηλώνοντας πως αν η Κύπρος επιτρέψει στις IDF να χρησιμοποιήσουν τις βάσεις ή τα εδάφη της για να επιτεθούν στον Λίβανο, θα θεωρηθεί μέρος του πολέμου και νόμιμος στόχος για τους πυραύλους και τα drones της οργάνωσης.
* Το διάγγελμα αυτό ήρθε την ώρα που η Χεζμπολάχ τιμούσε τη μνήμη ενός περιφερειακού διοικητή της που δολοφονήθηκε από το Ισραήλ στο νότιο Λϊβανο στις 11 Ιουνίου, και μετά την επίσκεψη σε Ισραήλ και Λίβανο του ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ Έιμος Χόκσταϊν, ο οποίος στάλθηκε από τον Λευκό Οίκο για να αποκλιμακώσει τις συγκρούσεις Ισραήλ-Λιβάνου. Σύμφωνα με Άραβες διπλωμάτες, ο Χόκσταϊν φέρεται να είπε σε Λιβανέζους αξιωματούχους πως το Ισραήλ θα έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ στην περίπτωση που ξεσπάσει πόλεμος.
* Τις τελευταίες εβδομάδες, η Χεζμπολάχ έχει κλιμακώσει τις επιθέσεις της στα βόρεια του Ισραήλ, χρησιμοποιώντας βαριές ρουκέτες, «περιπλανώμενα πυρομαχικά» (loitering munitions) και ενεργοποιώντας πυραύλους αντιαεροπορικής άμυνας για να αποκρούσει τα ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη και drones πάνω από τον εναέριο χώρο του Λιβάνου. Ταυτόχρονα, το Ισραήλ συνεχίζει την εκστρατεία δολοφονιών ανώτερων μελών της Χεζμπολάχ, πλήττοντας νότιες πόλεις βαθύτερα εντός του λιβανέζικου εδάφους.
* Στις 5 Ιουνίου, η Χεζμπολάχ δημοσιοποίησε βίντεο που την δείχνει να χρησιμοποιεί για πρώτη φορά έναν προηγμένο ιρανικό αντιαρματικό κατευθυνόμενο πύραυλο ακριβείας (ATGM) στοχεύοντας ισραηλινή συστοιχία του Iron Dome, την οποία ισχυρίστηκε ότι κατέστρεψε.
* Αν και οι μάχες παραμένουν κυρίως κατά μήκος των συνόρων από τις 8 Οκτωβρίου, παρά την κατά καιρούς γεωγραφική τους επέκταση, το πρόσφατο κύμα επιθέσεων υποδηλώνει πως και οι δυο πλευρές εντείνουν τις συγκρούσεις τους, καθώς μικραίνει το «παράθυρο» για διπλωματικές ενέργειες.
Η στρατηγική και πολιτική δυναμική των συγκρούσεων
Η Χεζμπολάχ άρχισε να εξαπολύει πλήγματα στο βόρειο Ισραήλ λίγο μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, επιδιώκοντας να επωφεληθεί πολιτικά από το κύμα συμπάθειας προς τους Παλαιστίνιους κατά τη διάρκεια της ισραηλινής αντεπίθεσης.
Αλλά για μήνες, η Χεζμπολάχ κράτησε τις επιθέσεις αυτές γεωγραφικά περιορισμένες, προτιμώντας να επιχειρεί κοντά στα λιβανο-ισραηλινά σύνορα για να αποφύγει την πρόκληση ενός νέου πολέμου με το Ισραήλ αντίστοιχου με αυτόν του 2006, ο οποίος θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικός για την χειμαζόμενη οικονομία του Λιβάνου και την πολιτική θέση και την ασφάλεια της Χεζμπολάχ εκεί.
Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ άρχισε μια σειρά από στοχευμένα χτυπήματα κατά της Χεζμπολάχ ως αντίποινα, κλιμακώνοντας σταθερά τις δολοφονίες και τα πλήγματα βαθύτερα στο εσωτερικό του Λιβάνου, όπως στο προπύργιο της Χεζμπολάχ στην κοιλάδα Μπεκάα.
Αλλά οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες του Ισραήλ έδειξαν να έχουν μεγαλύτερες φιλοδοξίες από απλά αντίποινα, λέγοντας ότι ήθελαν μια νέα νεκρή ζώνη με βάση την απόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που τερμάτισε τον πόλεμο του 2006, που θα ανάγκαζε τη Χεζμπολάχ να αποσυρθεί από τα σύνορα, προκειμένου να αποτραπεί μια νέα μαζική εισβολή μαχητών στο Ισραήλ.
Με τις πιο μάχιμες ταξιαρχίες του Ισραήλ να πολεμούν στη Γάζα, αυτό παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ρητορική. Ωστόσο, καθώς ολοκληρώνονται αργά-αργά οι επιχειρήσεις στην πόλη Ράφα της Γάζας, οι ισραηλινές δυνάμεις απελευθερώνονται όλο και περισσότερο για να αυξήσουν τη στρατιωτική πίεση στη Χεζμπολάχ, καθώς δεν έχει γίνει καμία διπλωματική τομή ούτε με τη Χεζμπολάχ ούτε με τη Χαμάς.
Μοχλός πίεσης
Η πρόσφατη ρητορική και στρατιωτική κλιμάκωση της Χεζμπολάχ έχει στόχο να ενισχύσει τη θέση της Χαμάς στις διαπραγματεύσεις για κατάπαυση πυρός, αλλά και να αποτρέψει το Ισραήλ από το να εξαπολύσει έναν ευρύτερο πόλεμο στον Λίβανο, καθώς οι μεγάλες επιχειρήσεις στη Γάζα βαίνουν προς το τέλος τους.
Δεδομένων των, σε μεγάλο βαθμό, υποβαθμισμένων στρατιωτικών δυνατοτήτων της Χαμάς και της στροφής της σε αντάρτικο, η Χεζμπολάχ λειτουργεί τώρα όλο και περισσότερο ως μοχλός πίεσης για τη Χαμάς στις διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ για μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα, οι οποίες βρίσκονται σε τέλμα.
Η Χεζμπολάχ προσπαθεί επίσης να αποτρέψει μια ισραηλινή επίθεση κατά του Λιβάνου κλιμακώνοντας τις επιθέσεις της κατά ισραηλινών στρατιωτικών στόχων, εισάγοντας πιο νέα και πιο προηγμένα όπλα και δείχνοντας ταυτόχρονα τις ικανότητες της οργάνωσης σε επίπεδο πληροφοριών να εντοπίζει βασικούς ισραηλινούς στόχους, όπως το αεροδρόμιο της Χάιφα.
Αυτή η στρατηγική έχει σχεδιαστεί ώστε να τροφοδοτεί και τις εσωτερικές διαιρέσεις του Ισραήλ, καθώς οι στρατιωτικοί ηγέτες του Ισραήλ τάσσονται υπέρ της κλιμάκωσης περισσότερο απ’ ότι ορισμένοι Ισραηλινοί πολιτικοί ηγέτες όπως ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος ανησυχεί για το μέλλον της κυβέρνησής του σε μια πιθανή δαπανηρή και ανοικτή εκστρατεία στον νότιο Λίβανο.
* Η Χεζμπολάχ διαθέτει χιλιάδες μη καθοδηγούμενους πυραύλους μικρού βεληνεκούς και αντιαρματικούς πυραύλους ακριβείας, επιπλέον του μεγάλου αποθέματος drones και πυραύλων μεγαλύτερου βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένων βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ.
Πιο πρόσφατα, η οργάνωση εισήγαγε επίσης συστήματα αεράμυνας μεσαίου βεληνεκούς, όπως οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι Sayyad-2C, από το Ιράν. Η Χεζμπολάχ έχει πρόσφατα καυχηθεί για το μεγάλο της οπλοστάσιο προηγμένων πυραύλων και drones.
* Εν μέσω της κλιμάκωσης από την Χεζμπολάχ τις τελευταίες εβδομάδες, οι σκληροπυρηνικοί Ισραηλινοί πολιτικοί όπως ο υπουργός Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς και ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, έχουν επικρίνει έντονα τον τρόπο με τον οποίον χειρίζεται η κυβέρνηση την κατάσταση στο βόρειο Ισραήλ, και συχνά έχουν απαιτήσει ισχυρότερες στρατιωτικές επιθέσεις κατά της οργάνωσης στον Λίβανο. Η επιρροή τους στην κυβέρνηση αυξήθηκε μετά την αποχώρηση του κεντρώου πολιτικού Μπένι Γκαντζ από την πολεμική κυβέρνηση ενότητας του Ισραήλ στις 10 Ιουνίου.
* Στις ανακοινώσεις του γενικού γραμματέα της Χεζμπολάχ και άλλων αξιωματούχων έχει επανειλημμένως τονιστεί πως ενώ η οργάνωση δεν επιδιώκει έναν ευρύτερο πόλεμο, ωστόσο είναι έτοιμη και ικανή να τον διεξάγει στην περίπτωση που το Ισραήλ εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση.
Παρά τα πρόσφατα κύματα κλιμάκωσης, η Χεζμπολάχ και το Ισραήλ έχουν περισσότερα κίνητρα να καταλήξουν σε διπλωματικό συμβιβασμό παρά να πάνε σε πόλεμο. Ο στόχος του Ισραήλ είναι να δημιουργήσει μια «νεκρή ζώνη» εντός του νότιου Λιβάνου σε απόσταση που δεν θα επιτρέπει στη Χεζμπολάχ να χρησιμοποιεί αντιαρματικούς κατευθυνόμενους πυραύλους εναντίον ισραηλινών συνοριακών κοινοτήτων, και να απαιτήσει την απόσυρση των επίλεκτων δυνάμεων της Ταξιαρχίας Radwan της Χεζμπολάχ από τον νότιο Λίβανο.
Η προτεραιότητα του Ισράηλ είναι να διασφαλίσει πως οι Ισραηλινοί που έχουν εκτοπιστεί εν μέσω των συνεχιζόμενων συνοριακών συγκρούσεων θα μπορέσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους στον Βορρά –κάτι που ένας ευρύτερος πόλεμος κατά του Λιβάνου θα καθυστερούσε για σημαντικό χρονικό διάστημα, και επίσης θα είχε μεγαλύτερο οικονομικό και πολιτικό κόστος απ’ ότι ο πόλεμος στη Γάζα.
Εν τω μεταξύ, ο στόχος της Χεζμπολάχ είναι να αποτρέψει έναν ισραηλινό πόλεμο κατά του Λιβάνου και να διατηρήσει το status quo ante που η οργάνωση εκτιμά πως μέχρι τώρα έχει αποτρέψει το Ισραήλ από το να εξαπολύσει έναν τέτοιον πόλεμο μετά τη σύγκρουση του 2006. Επιπλέον, οι ΗΠΑ πιέζουν τόσο το Ισραήλ, όσο και τη Χεζμπολάχ να αποφύγουν έναν ευρύτερο πόλεμο που ενδέχεται να συμπαρασύρει στη σύγκρουση τις ΗΠΑ και το Ιράν.
* Ο διχασμός μεταξύ του στρατού του Ισραήλ και της εκλεγμένης κυβέρνησης ως προς το πώς πρέπει να προχωρήσουν στα βόρεια, περιορίζει την πιθανότητα το Τελ Αβιβ να εξαπολύσει επίθεση, καθώς η κυβέρνηση φοβάται πως μια ανοικτή εκστρατεία θα αποδυνάμωνε την γενικότερη υποστήριξη από τον ισραηλινό λαό.
* Η Χεζμπολάχ πρόσφατα δημιούργησε μια «νεκρή ζώνη» εντός του ισραηλινού εδάφους αναγκάζοντας χιλιάδες Ισραηλινών στα βόρεια να εγκαταλείψουν τις πόλεις τους, κάτι που η οργάνωση θα χρησιμοποιήσει ως μοχλό σε οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ και τους διεθνείς εταίρους του όπως οι ΗΠΑ.
* Η Χεζμπολάχ συνεχίζει να έχει εδαφικές απαιτήσεις σε διαμφισβητούμενα εδάφη με το Ισραήλ, όπως οι Φάρμες Σεμπάα στην περιοχή των Υψιπέδων του Γκολάν. Η Χεζμπολάχ ισχυρίζεται πως οι Φάρμες Σεμπάα είναι μέρος του Λιβάνου και πως η ισραηλινή κατοχή της περιοχής δικαιολογεί τη συνεχιζόμενη ένοπλη αντίσταση της Χεζμπολάχ. Ωστόσο, ο ΟΗΕ προσδιορίζει τις φάρμες ως μέρος των Υψιπέδων του Γκολάν.
* Η Χεζμπολάχ απαιτεί επίσης το Ισραήλ να εφαρμόσει αυτά που του αναλογούν στο πλαίσιο της απόφασης 1701 του ΣΑ του ΟΗΕ, καθώς και να σταματήσει τις καθημερινές εισβολές ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών στον λιβανέζικο εναέριο χώρο για τη διεξαγωγή εικονικών επιδρομών.
Παρά το κοινό τους συμφέρον να αποφύγουν τον πόλεμο, βραχυπρόθεσμα το Ισραήλ και η Χεζμπολάχ θα κλιμακώσουν το εύρος των στόχων τους καθώς το Ισραήλ ενισχύει τις χερσαίες δυνάμεις που χρειάζονται για διασυνοριακές επιχειρήσεις.
Ενώ τόσο η Χεζμπολάχ, όσο και το Ισραήλ ενδιαφέρονται να αποφύγουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, θα συνεχίσουν να δοκιμάζουν τα όρια της σύγκρουσής τους, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει ο ένας τον άλλον από το να εξαπολύσει έναν ακόμα μεγάλο πόλεμο, και να μεγιστοποιήσουν τις απαιτήσεις και τους όρους τους σε έναν δυνητικό διπλωματικό διακανονισμό.
Καθώς απελευθερώνονται ισραηλινές δυνάμεις και επανεκπαιδεύονται μετά την εκστρατεία στη Γάζα, το Ισραήλ θα αυξήσει τον ρυθμό των αεροπορικών επιθέσεων σε στρατιωτικούς κυρίως στόχους της Χεζμπολάχ, αλλά επίσης δυνητικά και σε πολιτικές υποδομές και σε θέσεις της Χεζμπολάχ βαθύτερα εντός του Λιβάνου, όπως στην Μπεκάα ή τα προάστεια της Βηρυτού ή τη Σιδώνα.
Το Ισραήλ θα μπορούσε επίσης να εξαπολύσει μια ευρύτερη αεροπορική εκστρατεία κατά στόχων της Χεζμπολάχ στη Συρία, όπως κατά αποθηκών όπλων, κομβόι προμηθειών και μαχητών που μεταφέρονται στον Λίβανο. Ως απάντηση, η Χεζμπολάχ θα στοχεύει βαθύτερα εντός του Ισραήλ, πλήττοντας στρατιωτικά assets μακρύτερα από τα βόρεια σύνορα, προσπαθώντας να καταρρίψει ισραηλινά drones, μαχητικά και άλλα αεροσκάφη, και αυξάνοντας την έκταση των επιθέσεών της κατά θέσεων ισραηλινών στρατιωτών κατά μήκος των συνόρων σε μια προσπάθεια να αυξήσει τις ισραηλινές στρατιωτικές απώλειες.
* Το Ισραήλ έχει καλέσει έως και 360.000 εφέδρους να συμμετέχουν στη συνεχιζόμενη μάχη κατά της Χαμάς στη Γάζα. Αλλά για μια διασυνοριακή επιχείρηση εντός του Λιβάνου, το Ισραήλ θα αξιοποιούσε μικρό μόνο αριθμό ταξιαρχιών τεθωρακισμένων και ειδικών δυνάμεων, πολλές από τις οποίες έχουν ήδη δει μάχες στη Λωρίδα της Γάζας από τον Οκτώβριο του 2023. Αυτές οι δυνάμεις θα έπρεπε να επανεξοπλιστούν και εκπαιδευτούν προτού ξεκινήσουν μια ακόμα χερσαία εκστρατεία, ακόμα και αν είναι περιορισμένη, στο νότιο Λίβανο –μια διαδικασία που μπορεί να χρειαστεί εβδομάδας ανάλογα με το πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα στη Γάζα, όπου τώρα επικρατεί το αντάρτικο του οποίου ηγείται η Χαμάς.
Οι πολεμικές επιλογές
Αν η Χεζμπολάχ δεν αποσυρθεί από τα σύνορα, το Ισραήλ είναι πιθανό να στείλει χερσαίες δυνάμεις για εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά μήκος του νότιου Λιβάνου. Υπάρχουν δυο τρόποι με τους οποίους μπορεί να εκτυλιχθεί μια ισραηλινή χερσαία εκστρατεία εντός του Λιβάνου.
Η λιγότερο ριψοκίνδυνη επιλογή για το Ισραήλ είναι οι τοπικές επιθέσεις, ταξιαρχία προς ταξιαρχία, στον νότιο Λίβανο, σχεδιασμένες για να αποδυναμώσουν τη συνολική θέση της Χεζμπολάχ, να καταστρέψουν υποδομές και να αυξήσουν την πίεση στη Χεζμπολάχ να αποσυρθεί. Αυτό θα μείωνε τον αριθμό των ισραηλινών στρατιωτών στο έδαφος και θα περιόριζε τις απώλειες, ενώ επίσης θα απέφευγε να εμφανιστεί πολιτικά ως μια μεγάλη ισραηλινή εισβολή σαν και αυτή που διενεργήθηκε το 1982, μετριάζοντας κάπως τις αναπόφευκτες διπλωματικές και περιφερειακές αντιδράσεις.
Επιπλέον, τέτοιες εντοπισμένες ισραηλινές επιθέσεις θα αποδυνάμωναν την εθνικιστική αντίδραση του Λιβάνου στην επιχείρηση, καθώς θα ήταν σαφώς στοχευμένες εναντίον της Χεζμπολάχ και θα μείωναν το πολιτικό όφελος της οργάνωσης, καθώς οι Λιβανέζοι θα συσπειρώνονταν για την υπεράσπιση των συνόρων της χώρας. Αυτή η επίγεια πίεση, σε συνδυασμό με μια κλιμακούμενη αεροπορική εκστρατεία και εκστρατεία δολοφονιών, θα μπορούσε να αποδυναμώσει την πολιτική αποφασιστικότητα της Χεζμπολάχ να συνεχίσει να αντιστέκεται και να ανοίξει την πιθανότητα μιας διπλωματικής λύσης στη σύγκρουση.
Ωστόσο, από τη σκοπιά του Ισραήλ, μια τέτοια αντίδραση θα ήταν ταυτόχρονα λιγότερο αποτελεσματική στρατιωτικά λόγω της αποκεντρωμένης αλυσίδας διοίκησης της Χεζμπολάχ και της γνώσης του εδάφους από τους μαχητές της.
Πράγματι, οι διμοιρίες μαχητών της Χεζμπολάχ θα κρύβονταν στα πυκνά δάση και το βραχώδες έδαφος της περιοχής και θα έστηναν ενέδρες χρησιμοποιώντας τα προηγμένα ATGM τους. Αυτό θα επέτρεπε επίσης στη Χεζμπολάχ να επικεντρωθεί σε έναν μικρό αριθμό τοποθεσιών και, εφόσον διατηρήσει την πολιτική βούληση να πολεμήσει, θα επέτρεπε στους μαχητές της να προσπαθήσουν να διαβρώσουν τους περιορισμένους θύλακες των ισραηλινών χερσαίων εισβολών, τροφοδοτώντας την κριτική εντός του Ισραήλ για τις πολιτικές της κυβέρνησης και αποδυναμώνοντας το ηθικό στις τάξεις των πολιτών.
Το Ισραήλ διεξήγαγε παρόμοιες επιχειρήσεις το 2006 για να προσπαθήσει να πιέσει τη Χεζμπολάχ, αλλά δεν σημείωσε μεγάλη πρόοδο έναντι των περιχαρακωμένων ανταρτών και υπέστη αξιοσημείωτα μεγάλες απώλειες. Η εκστρατεία θεωρήθηκε ευρύτερα ως αποτυχία στο Ισραήλ και οδήγησε στην κατάρρευση της κυβέρνησης, αλλά επίσης έδωσε τη δυνατότητα στο Ισραήλ να αποφύγει να πυροδοτήσει μια ευρύτερη περιφερειακή σύρραξη συμπαρασύροντας το Ιράν και τις ΗΠΑ.
Μια πολύ πιο ριψοκίνδυνη επιλογή για το Ισραήλ θα ήταν να εξαπολύσει μια μεγάλη χερσαία επιχείρηση στον Λίβανο, που θα είχε ως αποτέλεσμα έναν μεγάλης κλίμακας πόλεμο που θα μπορούσε να συμπαρασύρει το Ιράν και τις ΗΠΑ.
Υποκινούμενο από την ανασφάλειά του μετά την αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ μπορεί να θεωρήσει μια μαζική πολεμική επιχείρηση τύπου Γάζας, σχεδιασμένη για να απωθήσει τη Χεζμπολάχ από τα σύνορα, ως τη μόνη του επιλογή για να εξασφαλίσει τη βόρεια πλευρά του.
Επιπλέον, οι ακροδεξιές παρατάξεις της χώρας μπορεί να πιέσουν για μια εισβολή στον νότιο Λίβανο που θα έχει στόχο να δημιουργήσει με συνεχείς εκκαθαριστικές επιχειρήσεις έναν φυσικό «νεκρό» χώρο. Για να είναι αποτελεσματική μια τέτοια επιχείρηση, το Ισραήλ θα πρέπει επίσης να πλήξει τις γραμμές ανεφοδιασμού της Χεζμπολάχ προς το Ιράν, να κλιμακώσει την εκστρατεία δολοφονίας των βασικών ηγετών της ομάδας και να πλήξει τις ασφαλείς ζώνες της Χεζμπολάχ σε μεγάλες πόλεις όπως η Βηρυτός, για να αποδυναμώσει τη στρατιωτική αποτελεσματικότητα της Χεζμπολάχ και να αποδυναμώσει την πολιτική βούλησή της να πολεμήσει. Αυτό πιθανότατα θα σήμαινε κλιμάκωση των πληγμάτων κατά της Χεζμπολάχ και στόχων που συνδέονται με το Ιράν στη Συρία.
Θα μπορούσε επίσης να σημάνει την επανάληψη των ριψοκίνδυνων ισραηλινών χτυπημάτων σε assets του Ιράν (όπως προξενεία, πρεσβείες και/ή ηγέτες των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης), που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ιρανικά αντίποινα. Με την υποστήριξη των ιρανικών προμηθειών και άλλων υποστηριζόμενων από το Ιράν πολιτοφυλακών στην περιοχή, η Χεζμπολάχ πιθανότατα θα απαντούσε χτυπώντας βαθύτερα στο Ισραήλ, όπως κατά του Τελ Αβίβ και της Ιερουσαλήμ, με αποτέλεσμα μαζικές απώλειες αμάχων. Αυτό θα αύξανε την πιθανότητα άμεσης επέμβασης των ΗΠΑ για την υπεράσπιση του Ισραήλ μέσω αυξημένων προμηθειών πυρομαχικών, ανταλλαγής πληροφοριών και άμυνας με πυραύλους και drones.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η Χεζμπολάχ θα χρησιμοποιούσε τους πιο προηγμένους βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ, καθώς και drones, για να χτυπήσει ισραηλινές πολιτικές και στρατιωτικές υποδομές, και πεδία φυσικού αερίου όπως το Καρίς στην ανατολική Μεσόγειο, σε μια προσπάθεια να πλήξει την ισραηλινή οικονομία.
Στην περίπτωση ενός τέτοιου σεναρίου, οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν αντάρτες Χούθι στην Υεμένη θα είχαν ένα ακόμα κίνητρο να συνεχίσουν τις επιθέσεις τους κατά θαλάσσιων οδών και πλοίων με προορισμό το Ισραήλ προς υποστήριξη της Χεζμπολάχ, ενώ Ιρανοί «αντιπρόσωποι» στη Συρία και στο Ιράκ επίσης θα συνέχιζαν να πλήττουν το Ισραήλ.
Τέλος, αν το Ιράν αναγκαστεί για μια ακόμα φορά να πλήξει το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και οι περιφερειακοί σύμμαχοί τους θα ενεργούσαν αμυντικά για να περιορίσουν την επίπτωση μιας τέτοιας επίθεσης, ενώ το Ισραήλ θα ήταν αναγκασμένο και πάλι να προβεί άμεσα σε αντίποινα κατά του Ιράν, δημιουργώντας τον κίνδυνο μιας κλιμάκωσης από ατύχημα, που θα προκαλέσει έναν περιφερειακό πόλεμο.