Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Μπορεί τα 37.000 δωρεάν χειρουργεία που ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ότι ξεκινούν στις 28 Νοεμβρίου να είναι ευεργετικά για ισάριθμους πολίτες αυτής της χώρας, στην πραγματικότητα όμως συνιστούν μία ομολογία ήττας.
Ήττας τόσο στην πολιτική που ακολουθείται έναντι του συστήματος δημόσιας υγείας, με την καταφυγή σε ένα μέτρο λαϊκιστικού χαρακτήρα ώστε να «χρυσωθεί» το χάπι των απογευματινών χειρουργείων, όσο και του τρόπου με τον οποίο «αξιοποιούνται» πολύτιμοι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη αυτού του τόπου.
«Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια μεγάλη λίστα αναμονής. Πρόσβαση θα έχουν όλοι οι πολίτες και όχι μόνο αυτοί που έχουν δυνατότητα να πληρώσουν. Στόχος μας είναι να προσεγγίσουμε τους 4 μήνες στην αναμονή των χειρουργείων», είπε χθες ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής.
Έτσι, όμως, παραδέχθηκε ευθέως δύο τινά, αμφότερα -προφανώς- αυταπόδεικτα. Πρώτον, ότι οι χρόνοι αναμονής για χειρουργεία του ΕΣΥ είναι σήμερα εν πολλοίς απαράδεκτοι, καθώς υπάρχουν ασθενείς που περιμένουν επί δύο ή και περισσότερα χρόνια στις λίστες των νοσοκομείων και δεύτερον, ότι μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν είναι σε θέση να καταβάλουν το τίμημα για ένα απογευματινό χειρουργείο, που θεσμοθέτησε η παρούσα κυβέρνηση.
Αποδέχθηκε, δηλαδή, ο φίλτατος Κυριάκος Μητσοτάκης, πρώτον, ότι το υπάρχον σύστημα του ΕΣΥ αδυνατεί να εξυπηρετήσει τον όγκο εργασιών με τον οποίο είναι αντιμέτωπο, αλλά και ότι στο σύστημα που επελέγη για την αποσυμφόρησή του, μέσω χειρουργείων για τα οποία θα καταβάλλονται έξτρα αμοιβές στους γιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό, δεν θα είναι δυνατή η πρόσβαση των πλέον οικονομικά αδύναμων. Και τούτο μολονότι άπαντες έχουν ήδη πληρώσει, μέσω φόρων και εισφορών, για αυτές τις υπηρεσίες.
Ακόμη χειρότερα, όμως, το γεγονός ότι επελέγη η εύκολη λύση της χρήσης πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης για την προώθηση αυτού του μέτρου καταδεικνύει την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η υπόθεση της οικονομικής ανάπτυξης σε αυτόν τον τόπο.
Αντίστοιχα παραδείγματα, δε, αυτής της πρακτικής έχουμε δει και κατά το πρόσφατο παρελθόν, με τη χρήση πόρων του ΕΣΠΑ στη διάρκεια της πανδημίας αλλά και με την επιδότηση προγραμμάτων που θα όφειλαν να «σηκώσουν οι πλάτες» του προϋπολογισμού.
Εκτός από τα 37.000 δωρεάν χειρουργεία από το Ταμείο Ανάκαμψης θα χρηματοδοτηθεί και το 50% του κόστους δύο νέων προγραμμάτων, το «Σπίτι μου ΙΙ» και το «Αναβαθμίζω το Σπίτι μου», συνολικού προϋπολογισμού 2,4 δισ. ευρώ.
Όλα αυτά, δε, τη στιγμή κατά την οποία η χώρα μας όχι μόνον χρειάζεται μία τερατώδη χρηματοδοτική ένεση για την κάλυψη του επενδυτικού κενού άνω των 100 δισ. ευρώ που υπέστη στη διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας, αλλά εμφανίζεται να αδιαφορεί και για τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, η οποία μπορεί να τονωθεί, κυρίως, με επενδύσεις.
Με άλλα λόγια, εμφανίζεται να αδιαφορεί για το κυριότερο συμπέρασμα της έκθεσης Ντράγκι, επαναλαμβάνοντας τα… λάθη του παρελθόντος σε ό,τι αφορά στην αξιοποίηση των κατά καιρούς διαθέσιμων κοινοτικών κονδυλίων.
Εάν είναι λοιπόν οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης να ακολουθήσουν την πεπατημένη των κοινοτικών πόρων που έχουν εισρεύσει από την ένταξη της χώρας μας έως τώρα, οι οποίοι αντιστοιχούν περίπου σε ένα ελληνικό ΑΕΠ, τότε, φίλτατοι, θα έχουμε αποτύχει διπλά.
Πρώτον, γιατί χάσαμε την ευκαιρία οικονομικής σύγκλισης με την ΕΕ μέσω των κάθε λογής κονδυλίων που έφθασαν στον τόπο μας, από τα ΜΟΠ έως το τρέχον ΕΣΠΑ, και δεύτερον, επειδή φαίνεται ότι είμαστε διατεθειμένοι να το επαναλάβουμε και με τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.
Όμως, όπως στρώσουμε… θα κοιμηθούμε.