Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Ένα από τα δημοφιλέστερα συγκοινωνιακά μέσα παγκοσμίως και ίσως το κυριότερο στην Ευρώπη, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του επιβατικού κοινού και των εμπορευματικών μεταφορών, το τρένο, βρίσκεται σε συνεχή απαξίωση στη χώρα μας. Γεγονός που τραυματίζει διαρκώς την εμπιστοσύνη του επιβατικού κοινού προς αυτό.
Θα ανέμενε κανείς μετά τα δραματικά γεγονότα των Τεμπών ότι θα υπήρχε συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος εκ μέρους της Πολιτείας, όμως η συνεχής επανεμφάνιση ατυχημάτων αλλά και κάθε λογής προβλημάτων στη λειτουργία του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα διαψεύδει τις όποιες θετικές προσδοκίες τυχόν υπήρχαν.
Η παρέμβαση εισαγγελέα που διατάχθηκε μετά το τελευταίο -παρ’ ολίγον- ατύχημα στον Προαστιακό σιδηρόδρομο, κατά το οποίο συρμός στη γραμμή του Αεροδρομίου οδηγήθηκε από λανθασμένη οδηγία στη γραμμή του μετρό, καταδεικνύει ότι ακόμη και σήμερα η κατάσταση παραμένει ζοφερή όσο ποτέ.
Χαρακτηριστικό είναι, δε, ότι το συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο προκάλεσε αντιπαραθέσεις τόσο μεταξύ της διοίκησης του ΟΣΕ και των σωματείων εργαζομένων όσο και σε πολιτικό επίπεδο, σημειώθηκε την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου και μόλις χθες ήρθε στην επιφάνεια κατόπιν δημοσιεύματος εφημερίδας. Γεγονός το οποίο δημιουργεί εύλογα ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξη και άλλων περιστατικών που ενδεχομένως ακόμη παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό.
Ήδη από τις 13 Μαρτίου εφέτος, το Euro2day.gr είχε επισημάνει τον κίνδυνο να υπάρξουν και νέα «Τέμπη», όπως αυτός καταγράφεται διαμέσου των επανειλημμένων καταγγελιών στις οποίες έχουν προχωρήσει σωματεία εργαζομένων στον σιδηρόδρομο, είτε ενώπιον του ΟΣΕ, είτε της Hellenic Train, είτε οποιασδήποτε άλλης εμπλεκόμενης πλευράς.
Παραβιάσεις ερυθρού σηματοδότη από αμαξοστοιχίες, απουσία φωτοσημάτων και τηλεδιοίκησης σε σημεία του δικτύου, αναγκαστικές μειώσεις ταχυτήτων, διαξιφισμοί μεταξύ μηχανοδηγών και φυλάκων διαβάσεων οι οποίοι αγνοούν τα καθήκοντά τους και… απασχολούνται με το κινητό τους τηλέφωνο, προσκρούσεις αμαξοστοιχιών σε πεσμένους κορμούς δέντρων, συγκρούσεις με ΙΧ αυτοκίνητα, καθώς και σειρά άλλων περιστατικών, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που αφορούν τη θανατηφόρο παράσυρση πεζών, τραυματίζουν την εμπιστοσύνη του επιβατικού κοινού και απαξιώνουν τη λειτουργία των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα.
Τι ακριβώς πρέπει να γίνει ώστε να επιστρέψει η σοβαρότητα στη λειτουργία αυτού του -κάποτε δημοφιλούς- συγκοινωνιακού μέσου στη χώρα μας; Πόσα ατυχήματα πρέπει να βιώσει ο τόπος μας ώστε να αφυπνιστούν όσοι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης και να τις αναλάβουν;
Υπό το φως όλων αυτών αλλά και όσων ακόμη, ενδεχομένως, δεν γνωρίζουμε, η Πολιτεία οφείλει να ανασυνταχθεί και επιτέλους να αντιμετωπίσει τη λειτουργία των σιδηροδρόμων με την προσήκουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει πλέον ότι πρόκειται περί ενός προβλήματος δομικού, η αντιμετώπιση του οποίου χρήζει συνολικής επανεξέτασης των συνθηκών που περιβάλλουν τη λειτουργία των σιδηροδρόμων στην πατρίδα μας.
Επί σειρά ετών το συγκεκριμένο συγκοινωνιακό μέσο, το οποίο βοήθησε τη χώρα μας με κάθε τρόπο, σε καιρούς ειρήνης και ανάπτυξης αλλά και πολέμου και κακουχιών, οδηγήθηκε σε κατάσταση απαξίωσης για σειρά λόγων, οι οποίοι δεν είναι της παρούσης. Αυτό που είναι ανάγκη ωστόσο να εξεταστεί άμεσα αφορά στην επαναλειτουργία του σε καθεστώς ασφάλειας και ομαλότητας.
Πρόκειται για μία ανάγκη που θα εξυπηρετήσει τόσο τις μετακινήσεις του επιβατικού κοινού και τη μεταφορά εμπορευμάτων όσο και ως περιβαλλοντικά φιλικού μέσου, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στα τρένα που κινούνται μέσω ηλεκτρισμού.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, από τη λειτουργία αυτού του μέσου απουσιάζει σήμερα η προσήκουσα σοβαρότητα, η οποία πρέπει να ανακτηθεί.