Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Το να γνωρίζει ένας πρωθυπουργός την τιμή βασικών καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών, όπως είναι της φέτας, της τομάτας και του κρέατος ή του κομίστρου στις αστικές συγκοινωνίες, θεωρείται -και σε μεγάλο βαθμό ορθώς- στοιχειώδες. Καταδεικνύει, εάν ένας άνθρωπος στην κορυφή της πυραμίδας λήψης αποφάσεων είναι σε επαφή με την πραγματικότητα, δηλαδή, με όσα βιώνει ο κάθε πολίτης στην καθημερινότητά του.
Η τροπή, όμως, που έχει λάβει η συζήτηση σχετικά με την τιμή που παρέθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για το κιλό ή το ήμισυ του κιλού της φέτας, από το βήμα του κοινοβουλίου, κατά την πρόσφατη συζήτηση για την ακρίβεια, ευτελίζει την πολιτική αντιπαράθεση σε αυτόν τον τόπο και δείχνει ότι τούτη δεν διεξάγεται στη βάση επιχειρημάτων αλλά ύβρεων.
Μία ανάσα πριν τις Ευρωεκλογές οι κυριότερες πολιτικές δυνάμεις του τόπου αντιπαρατίθενται με αγοραίους όρους, με στόχο τον εντυπωσιασμό και την έξαψη των πνευμάτων. Με στόχο, δηλαδή, ο οποίος αφορά μόνον ή εντέλει κυρίως, την μεγιστοποίηση της κομματικής συσπείρωσης ενόψει των εκλογών.
Την ίδια ώρα είναι παντελώς απούσα η συζήτηση επί των θέσεων βάσει των οποίων αυτές οι δυνάμεις κατέρχονται στις ευρωεκλογές, με τις οποίες θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό και η ποιότητα της ελληνικής παρουσίας στην Ευρωβουλή. Εάν οι άνθρωποι που θα εκλεγούν, δηλαδή, θα είναι ικανοί και άξιοι να εκπροσωπήσουν το εκλογικό σώμα της χώρας και συνολικά την Ελλάδα σε αυτόν τον ύψιστης σημασίας ευρωπαϊκό θεσμό.
Θα πείτε, ίσως, δημοκρατία είναι και ό,τι βγάλει η κάλπη, αυτό ισχύει και θα έχετε δίκιο. Θα ήταν απολύτως χρήσιμο, όμως, εάν συζητούσαμε και επί της ουσίας, πριν τις ύβρεις.
Ψεύτη ανεβάζει τον πρωθυπουργό ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πολιτικό απατεώνα χαρακτηρίζει τον Στ. Κασσελάκη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αδίστακτος, θρασύς και επικίνδυνος, ο Στ. Κασσελάκης δηλώνει ο κ. Α. Σκέρτσος, για «κουτοπονηριές» της κυβέρνησης κάνει ο λόγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Με αυτήν την ανταλλαγή ύβρεων, όμως, όπως και όσες άλλες εκστόμισαν άλλα στελέχη κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, απαξιώνεται ακόμη περισσότερο στα μάτια της κοινής γνώμης το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Μόνοι κερδισμένοι από αυτήν την χαμηλού επιπέδου αντιπαράθεση είναι όσοι βρίσκονται στα άκρα του πολιτικού φάσματος, ένθεν και ένθεν και απορρίπτουν συνολικά τις δημοκρατικές διαδικασίες. Μόνη χαμένη, με άλλα λόγια, από όλο αυτό το “πανηγύρι”, είναι η ποιότητα της δημοκρατίας σε αυτόν τον τόπο.
Είναι εύκολο να καταφύγει κανείς σε ύβρεις. Είναι συνάμα όμως και ενδεικτικό όσων πρεσβεύει.
Την ίδια ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει ότι ασπίδα στο πρόβλημα της ακρίβειας είναι η μόνιμη αύξηση των εισοδημάτων, ή με άλλα λόγια, ότι διαθέτει το ιδεολόγημα εκείνο βάσει του οποίου μπορεί να οικοδομηθεί μία μακροπρόθεσμη και βιώσιμη λύση για το ζήτημα της ακρίβειας, τα στελέχη του υποκύπτουν στην μάχη των εντυπώσεων, ανταλλάσσοντας ύβρεις με τους πολιτικούς τους “αντιπάλους”.
Σε τι συμπέρασμα, υπό το φως όλων αυτών, θα όφειλε, άραγε να καταλήξει το εκλογικό σώμα; Ότι η κυβερνώσα παράταξη διαθέτει τις πολιτικές εκείνες που μπορούν να αντιμετωπίσουν μακροπρόθεσμα το φάσμα της ακρίβειας ή ότι συνολικά το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι κατώτερο των περιστάσεων;
Το βράδυ της 9ης Ιουνίου θα γνωρίζουμε όλοι τι από όλα αυτά έχει σημασία. Θα είναι και αυτό το στοιχείο, χρήσιμο.