Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Αν τυχόν υπήρχε κανείς με απορίες ως προς το τι ακριβώς κάνουν εκεί στις Βρυξέλλες, η χθεσινή απάντηση εκπροσώπου της Κομισιόν στην πρόσφατη επιστολή Μητσοτάκη περί πολυεθνικών και των διαφορετικών τιμών που χρεώνουν στις χώρες-μέλη της ΕΕ, τις λύνει: μας δουλεύουν.
Διαφορετικά, δεν εξηγείται. Είμαστε μία ανάσα πριν τις ευρωεκλογές, η ακρίβεια είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τα ελληνικά νοικοκυριά και η Κομισιόν απαντά στον Έλληνα πρωθυπουργό για το θέμα των διαφορετικών τιμών από τις πολυεθνικές: «Ας μιλήσουν οι ενδιαφερόμενοι».
Να υπάρξει, δηλαδή, διάλογος μεταξύ των πολυεθνικών, του λιανεμπορίου και των καταναλωτών, ώστε να βρεθεί λύση στο ζήτημα. Προτείνει, δε σε αυτήν την κουβέντα να μπουν στη συνέχεια και τα κράτη. Ώστε να κάνουν, τι άραγε, αφού οι πολυεθνικές θα έχουν βρει τη λύση με τους υπολοίπους; Είναι κάτι περισσότερο από σαφές. Μας έχουν για λωτοφάγους στις Βρυξέλλες…
Το δε απίθανο της υπόθεσης είναι ότι και η ίδια η Κομισιόν «ομολογεί» ότι όντως υπάρχει πρόβλημα, καθώς λέγει ότι «η Eυρωπαϊκή Επιτροπή διεξήγαγε μια μελέτη το 2020, η οποία επιβεβαίωσε την ύπαρξη αυτών των μη ρυθμιστικών περιορισμών που επιβάλλονται από τους προμηθευτές στους πωλητές λιανικής, εμποδίζοντάς τους να προμηθεύονται στη χώρα της επιλογής τους». Αφού, δε, παραδέχεται την ύπαρξη του προβλήματος, δηλαδή της παρανομίας, δηλώνει και ότι «σύμφωνα με τη νομοθεσία περί ανταγωνισμού, αυτές οι συμφωνίες είναι παράνομες και οι μονομερείς αυτές πρακτικές απαγορεύονται, εάν ο κατασκευαστής κατέχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά εισαγωγής».
Κατόπιν όλων αυτών, δε, προτείνει… διάλογο!
Διάλογο ως προς τι; Εάν απαγορεύεται αυτό που κάνουν οι πολυεθνικές ή εάν κατέχουν δεσπόζουσα θέση στις αγορές στις οποίες δραστηριοποιούνται; Τι ακριβώς να συζητήσουν οι πολυεθνικές με τους καταναλωτές και το λιανεμπόριο που δεν γνωρίζουν ήδη οι πολυεθνικές, οι οποίες, εξάλλου, δημιουργούν το πρόβλημα;
Γνωρίζουν ήδη τους λόγους για τους οποίους μπορούν να χρεώνουν άλλες τιμές στην κάθε χώρα που δραστηριοποιούνται. Το κάνουν για να κερδίζουν. Εάν δεν κέρδιζαν, δεν θα το έκαναν. Απλά τα πράγματα. Ακόμη κι αν το κουβεντιάσουν το θέμα με τους καταναλωτές, τι πιστεύει η Κομισιόν ότι θα βγει; Θα μειώσουν τις τιμές; Εκεί είναι που γελάμε…
Αφήστε τα, φίλτατοι. Από κουβέντα σε κουβέντα, όχι μόνον αποδεικνύεται πυροτέχνημα προεκλογικού τύπου όλη αυτή η ιστορία της «παρέμβασης» από την Κομισιόν αλλά καταδεικνύεται ότι ακόμη και την ύστατη ώρα, προ της κάλπης των ευρωεκλογών, η Κομισιόν εξακολουθεί να ατενίζει αφ’ υψηλού τους καταναλωτές και κατά προέκταση το εκλογικό σώμα.
Χαρακτηριστικές ως προς αυτό αλλά και πλήρεις σημειολογίας είναι και οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί: «Η κρίση κόστους ζωής καθιστά ακόμη πιο ευαίσθητο το θέμα των τιμών για τους καταναλωτές». Αντί για «ακρίβεια», έχουμε «κρίση κόστους ζωής» και το όλο θέμα γίνεται «πιο ευαίσθητο» για τους καταναλωτές… Τα λέει δε αυτά η Κομισιόν, όταν η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη και όταν στο συγκεκριμένο ζήτημα υπάρχει απόκλιση από τον μέσο κοινοτικό όρο και όχι σύγκλιση.
Έτσι, λοιπόν, τι να λέμε τώρα. Μας δουλεύουν στα μούτρα, που λέει και μια ψυχή και περιμένουν να το καταπιούμε αμάσητο…