Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό, δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως. Το κυβερνών κόμμα αναδείχθηκε νικητής στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου με 40,56% και προηγείται του δεύτερου κόμματος στις δημοσκοπήσεις που είδαν τελευταία το φως της δημοσιότητας (Marc, GPO και Interview), με ποσοστό που κυμαίνεται από 16 έως 20 μονάδες.
Ακόμη, όμως, κι έτσι, λιγότερο από ένα χρόνο μετά τις τελευταίες εκλογές, εμφανίζει σαφή σημάδια φθοράς και κόπωσης, τα οποία, ανάλογα με την δημοσκόπηση, στερούν σημαντικό τμήμα από αυτό το “σχεδόν 41%” της τελευταίας εθνικής κάλπης.
Τα αίτια είναι, προφανώς, πολλά και άπτονται, κυρίως, της διάψευσης των προσδοκιών που διατηρούσε ένα σημαντικό τμήμα του παραδοσιακού κοινού της ΝΔ, στη βάση τόσο της “ιστορικής μνήμης” του κόμματος όσο και των προεκλογικών εξαγγελιών του.
Πρόκειται δε για μία διάψευση η οποία ξεκίνησε σχεδόν την επομένη των εκλογών, με το διαβόητο πλέον “rotation” των υπουργικών θώκων μεταξύ, εν πολλοίς των ιδίων προσώπων, το οποίο στην πορεία του χρόνου αποδείχθηκε όχι μόνον αχρείαστο αλλά και επιζήμιο για την απόδοση της κυβέρνησης. Μία ομάδα που κατά το παρελθόν “έβγαζε δουλειά” μπήκε ξανά σε περίοδο εκμάθησης ενώ αριθμός των “μαθητών” δεν απέδωσε τα “συμπεφωνημένα”.
Δεύτερο “αμάρτημα”, η συνεχιζόμενα ανεπιτυχής μάχη της κυβέρνησης με το τέρας της ακρίβειας. Αν και οι ενεργειακές τιμές έχουν υποχωρήσει σημαντικά από τα περυσινά τους επίπεδα, αν και ο πληθωρισμός επίσης έχει σημειώσει κάμψη, αν και έχουν επιστρατευτεί κάθε λογής “καλάθια του νοικοκυριού”, οι τιμές στα τρόφιμα, όπως πιστοποιεί κάθε μήνα η ΕΛΣΤΑΤ, εξακολουθούν να “τρέχουν” με σημαντικά υψηλότερα ποσοστά έναντι εκείνων του Δείκτη τιμών καταναλωτή.
Τρίτον, στα εθνικά θέματα, για λόγους τους οποίους αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα η παραδοσιακή “βάση” της ΝΔ, η κυβέρνηση εμφανίζεται κατευναστική προς την διαρκώς προκλητική Τουρκία και ανεξήγητα ήπια έναντι της Αλβανίας, αναφορικά με την υπόθεση Μπελέρη.
Τέταρτον, η περίφημη προεκλογική δέσμευση περί ατζέντας “νόμου και τάξης” εμφανίζεται να έχει εκπαραθυρωθεί, υπό το φως της έξαρσης που παρουσιάζει η βία και η εγκληματικότητα σε όλα τα επίπεδα, από το πεδίο κοινωνικών ομάδων η δραστηριότητα των οποίων τελεί σε καθεστώς ανοχής, έως τη νεανική εγκληματικότητα, την οργανωμένη ή ακόμη και τη βία στα πανεπιστήμια, για την απουσία πάταξης της οποίας δυσανασχέτησε πρόσφατα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός…
Πέμπτον, η υπόθεση του γάμου και της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, περί της οποίας το μόνο που έχει να σχολιάσει η στήλη είναι ότι αποτέλεσε πολιτική αυτοκτονία για τη ΝΔ, έναντι του παραδοσιακού της κοινού.
Έκτον, η νέα αύξηση που παρουσιάζουν οι μεταναστευτικές ροές στη χώρα μας, παρά την συνέχιση της κατασκευής του φράκτη στον Έβρο και οι ανησυχίες που αυτές προκαλούν στο ευρύ κοινό.
Έβδομον, η καθόλα απογοητευτική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση σε δύο εκ των κυριοτέρων ζητημάτων που απασχολούν την κοινή γνώμη. Την υγεία και την παιδεία. Συνεχιζόμενη αδυναμία αντιμετώπισης χρόνιων παθογενειών και πολιτικές που συνεπάγονται επιπρόσθετο κόστος υπηρεσιών για τις οποίες ο κάθε συνεπής φορολογούμενος ήδη βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη, προκαλούν μόνον την δυσθυμία των πολιτών.
Υπό το φως όλων αυτών αλλά βεβαίως και της στάσης της κυβέρνησης στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, το ενδιαφέρον, ευλόγως, στρέφεται στο αποτέλεσμα των επικείμενων ευρωεκλογών, για τις οποίες ο πήχης, κατά τα φαινόμενα, θα είναι χαμηλότερος εκείνου των εθνικών εκλογών. Όμως, ας μην γελιόμαστε.
Το απαιτούν οι περιστάσεις.