Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Είναι μάλλον αμφίβολο ότι ο Λουίτζι Πιραντέλο είχε κατά νου τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όταν έγραφε το περίφημο «Έτσι είναι, εάν έτσι νομίζετε». Αντίθετα, είναι βέβαιο ότι ο Ερντογάν θα ταίριαζε απόλυτα στον ρόλο ενός ανθρώπου, ήρωα του Πιραντέλο, ο οποίος προσπαθεί να αποδείξει την αλήθεια των αντιφατικών λεγομένων του, ενώπιον όλων των άλλων.
Τουλάχιστον αυτό επιχείρησε να κάνει έναντι του αμερικανικού τηλεοπτικού κοινού ο κ. Ερντογάν, με τη συνέντευξη που παραχώρησε στο δίκτυο PBS και ήρθε χθες στη δημοσιότητα, επ’ ευκαιρία της επίσκεψής του στη Ν. Υόρκη, όπου πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Για τον πρόεδρο της Τουρκίας, τα πράγματα είναι απλά και καθαρά.
Για τα ελληνοτουρκικά δηλώνει: «Είμαστε φίλοι με την Ελλάδα, επί πολλές δεκαετίες. Δεν έχουμε ποτέ πολεμήσει σε αντίπαλα στρατόπεδα». «Ο Μενέντεζ δεν ξέρει καλά την Τουρκία ή εμένα».
Για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ: «Η Σουηδία προχώρησε σε νομοθετικές αλλαγές αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να κρατήσει τις υποσχέσεις της και οι τρομοκρατικές οργανώσεις πρέπει να σταματήσουν αμέσως τις διαδηλώσεις στους δρόμους της Στοκχόλμης».
Για τη στάση που τηρεί η Τουρκία έναντι της Ρωσίας: «Πρέπει να κάνουμε εμείς ό,τι κάνουν τα άλλα κράτη- μέλη της ΕΕ; Η Τουρκία έχει μία διαφορετική θέση στον κόσμο και τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν τη δική τους διαφορετική θέση. Η Ρωσία είναι ένας από τις κοντινότερους γείτονές μας».
Αυτές, δε, είναι μόνον ορισμένες από τις επισημάνσεις του. Η συνέντευξη που παραχώρησε, διάρκειας περίπου 12 λεπτών, είχε και σειρά άλλων, με κορωνίδα τη θυμωμένη αντίδρασή του στη δημοσιογράφο του PBS, Άμνα Ναουάζ, όταν του έθεσε ότι η Τουρκία είναι η τέταρτη χώρα στον κόσμο με τις πιο πολλές φυλακίσεις δημοσιογράφων. «Μη με διακόπτεις, δεν έχεις δικαίωμα να με διακόπτεις. Δεν θα με διακόπτεις και θα με σέβεσαι και θα σέβεσαι την κρίση της (σ.σ. τουρκικής) δικαιοσύνης», είπε, χαρακτηρίζοντας στη συνέχεια τρομοκράτες τους περίπου 40 δημοσιογράφους που είναι φυλακισμένοι στη χώρα του.
Κοντολογίς, διαμέσου αυτής της συνέντευξης, είτε είδαμε έναν άλλο κόσμο, μέσα από τα μάτια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είτε -όπως λέει ο λαός μας- μας «δούλεψε κανονικά». Και καλά εδώ, στην Ελλάδα, όπου αναγκαστικά έχουμε «μάθει» τους γείτονές μας. Στο Αμέρικα, η τεχνική Ερντογάν ενδεχομένως θα έχει κάποια -την όποια- επίδραση στην κοινή γνώμη και αντιστοίχως στους Αμερικανούς πολιτικούς.
Για την ακρίβεια, για τον κ. Ερντογάν και για τη δική του οπτική, η Ελλάδα είναι σύμμαχος χώρα στο ΝΑΤΟ, ασχέτως εάν εκκρεμεί απέναντί της το τουρκικό casus belli ή εάν η χώρα του διεκδικεί σειρά ελληνικών νησιών και το μισό Αιγαίο ενώ κρατά παρανόμως πάνω από το ένα τρίτο της Κύπρου.
Αντιστοίχως, στον βαθμό που αναπτύσσουν κριτική απέναντί του, καλώς είναι φυλακισμένοι δεκάδες δημοσιογράφοι στη χώρα του. Όπως τρομοκράτες είναι και όσοι διαδηλώνουν στους δρόμους της Στοκχόλμης, ασχέτως εάν αυτοί διαμαρτύρονται για περισσότερη ελευθερία στη χώρα τους.
Τέλος, τι κι αν στην Ουκρανία η Δύση στηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της συγκεκριμένης χώρας έναντι των Ρώσων εισβολέων; Η Τουρκία θέλει να είναι στο πλευρό αμφοτέρων...
Στο μυαλό του Ερντογάν, η Τουρκία μπορεί να είναι πάντα «καζάν - καζάν» ή επί το ελληνικότερον win - win με τις άλλες χώρες και να κερδίζει παντού. Μία νοοτροπία που αναμφίβολα θα επιχειρήσει να επιστρατεύσει εκ νέου σήμερα στις 6 το απόγευμα, κατά τη συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αυτό όμως είναι μία άλλη υπόθεση...