Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Το αίτημα του Κυριάκου Μητσοτάκη προς το εκλογικό σώμα για «μία ασφαλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, επειδή πιστεύω ότι μόνο έτσι μπορούν να υλοποιούνται οι μεγάλες αλλαγές», εμπεριέχει εξ ορισμού και μία προφανή δέσμευση. Ότι αυτές οι αλλαγές όντως θα υλοποιηθούν και δεν θα μείνουν κενό γράμμα, όπως τόσες φορές κατά το παρελθόν.
Από το 2010 που η Ελλάδα εισήλθε στην -κατά πολλούς εξυγιαντική- βάσανο των μνημονίων έχουν παρελάσει ενώπιον των πολιτών της δεκάδες δεσμεύσεις για «μεταρρυθμίσεις» σε σειρά τομέων της οικονομίας, της κρατικής μηχανής, της κοινωνίας. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, που η χώρα έχει τους μνημονιακούς της κύκλους, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες αγκυλώσεις σε πολλούς τομείς, παρά την όποια πρόοδο συντελέστηκε την τελευταία δεκαετία.
Η δικαιοσύνη παραμένει ο «μεγάλος ασθενής». Μακρές περίοδοι αναμονής για την έκδοση πρωτόδικων αποφάσεων και ακόμη μεγαλύτερες έως ότου τελεσιδικήσουν οι αποφάσεις, υψώνονται ως ανάχωμα σε όποιον επιθυμεί να επενδύσει στη χώρα μας και θέτουν εν αμφιβόλω την ύπαρξη του κράτους δικαίου στην πατρίδα μας.
Ο ανταγωνισμός, επίσης, εξακολουθεί να χωλαίνει με στρεβλώσεις να παρατηρούνται σε ολόκληρη την αγορά. Από το λιανεμπόριο, όπου ακόμη απαιτείται η έγκριση μιας σειράς φορέων ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει το κατάστημά του ο κάθε ιδιοκτήτης όποτε κρίνει σκόπιμο, έως τη βιομηχανία και άλλους τομείς, όπου οι καταγγελίες για αθέμιτο ανταγωνισμό κρατούν καλά.
Ο εκσυγχρονισμός της κρατικής μηχανής, όπου παρά τις παρεμβάσεις που υπήρξαν τα τελευταία χρόνια αλλά και νωρίτερα, στοιχειώδεις διαδικασίες όπως η αξιολόγηση παραμένουν κενό γράμμα και ακόμη κυριαρχεί η γραφειοκρατία. Ούτε επιτελικό ούτε πλήρως ηλεκτρονικό είναι το κράτος μας και εξακολουθεί να εμφανίζει ιδιαίτερα χαμηλή αποτελεσματικότητα για πολίτες και επιχειρήσεις.
Το διαβόητο Κτηματολόγιο, το οποίο επί δεκαετίες πλέον παραμένει ανολοκλήρωτο και σε συνδυασμό με τους δασικούς χάρτες, η ανάρτηση των κυρωμένων εκδόσεων των οποίων παραμένει εκκρεμής ακόμη και για περιοχές της Αττικής, εξακολουθούν να ταλανίζουν χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι αδυνατούν να μεταβιβάσουν τις περιουσίες τους, εξαιτίας λαθών σε αυτούς τους χάρτες…
Ας μην το κουράζουμε το ζήτημα, φίλτατοι. Ο κατάλογος των αλλαγών που χρειάζεται ο τόπος είναι μακρύς και θα παραμείνει ως τέτοιος, ενόσω η πολιτική ηγεσία του τόπου παραμένει αδρανής, φοβούμενη το όποιο πολιτικό κόστος από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
Η παρούσα συγκυρία, κατά την οποία ένα πολιτικό κόμμα διεκδικεί εκ νέου, με αξιώσεις, την εξασφάλιση αυτοδυναμίας στη Βουλή -εφόσον τη λάβει από το εκλογικό σώμα- εμφανίζεται ως μία λαμπρή ευκαιρία υλοποίησης, επιτέλους, αυτών των μεταρρυθμίσεων ή εντέλει πολλών από αυτές.
Επειδή, δε, ο χρόνος έχει το δικό του ειδικό βάρος, στην πολιτική αλλά και ευρύτερα, πρόκειται για αλλαγές που πρέπει να γίνουν ενώ παραμένει νωπή η λαϊκή ετυμηγορία.
Εάν η πανδημία, το μεταναστευτικό και οι διάφορες πολλαπλές κρίσεις που βίωσε ο τόπος ανάλωσαν το μεγαλύτερο μέρος της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, πλέον, προσφέρεται -κατά πάσα βεβαιότητα- ακόμη μία ευκαιρία προώθησης των μεταρρυθμίσεων.
Ούτως ή άλλως, πρόκειται για μία περίοδο, έως το 2026, κατά την οποία η χώρα μας οφείλει να ανταποκριθεί σε σειρά μεταρρυθμιστικών στόχων, στο πλαίσιο της άντλησης πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανασυγκρότησης.
Ας μην αφήσουμε και αυτή την ευκαιρία να χαθεί…