Φίλτατοι καλή σας ημέρα!
Ενόσω ανταλλάσσουμε ευχές, αυτές τις ημέρες, ελπίζοντας σε ένα αίσιο και ευτυχές 2023, θα ήταν, ίσως, χρήσιμο να αναλογιστούμε το διακύβευμα αυτής της χρονιάς. Τι είναι στα “χαρτιά”, δηλαδή και τι “παίζεται” ειδικά τη χρονιά που αρχίζει σε λίγα εικοσιτετράωρα.
Μία χρονιά “κλειδί” για τις εξελίξεις των κατοπινών ετών, καθώς θα κρίνει -μεταξύ πολλών άλλων – τρία καίριας σημασίας ζητήματα: πρώτον, εάν ο τόπος μας θα βαδίσει σε κλίμα σταθερότητας διαμέσου των εκλογών, προς μία ισχυρή κυβέρνηση της επόμενης ημέρας, η οποία θα μπορέσει να διαχειριστεί επιτυχώς τις εγχώριες και εξωτερικές προκλήσεις αλλά και να δώσει όραμα και πνοή στην χώρα.
Δεύτερον, εάν η Ελλάδα θα κατορθώσει να επωφεληθεί από τα πρωτοφανούς ύψους κοινοτικά κονδύλια που την περιμένουν από το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης, προσφέροντάς της – υπό την αυστηρή διορία του 2026 - μία ιστορικής σημασίας ευκαιρία ανάπτυξης και τρίτον, εάν θα μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων σε περίπτωση που απειληθεί από τους γείτονές της.
Σε όλα αυτά τα ζητήματα τίποτε δεν είναι “εγγυημένο”. Τίποτε δεν είναι διασφαλισμένο και το βάρος για την ευόδωσή τους αναλογεί, κυρίως, σε εμάς, όσο πρόθυμες κι αν εμφανίζονται να μας παραπλανήσουν, οι σειρήνες κάθε λογής.
Έτσι, λοιπόν, ενόσω κλιμακώνεται η ρητορική αντιπαράθεση καθ’ οδόν προς τις εκλογές, όσο οξύνονται οι τόνοι από το κάθε κομματικό και πολιτικό μετερίζι, οφείλουμε να έχουμε υπόψη μας, ότι σε περίπτωση παρεκτροπών το κόστος θα είναι βαρύ και ενδεχομένως μη αναστρέψιμο. Ας μην ξεχνάμε, ότι οι βαρύτερες εθνικές ήττες σημειώθηκαν ενόσω ήμασταν διχασμένοι.
Ο διεθνής περίγυρος στέκει ως υπενθύμιση των δεινών στα οποία – δυνητικά – θα μπορούσε να οδηγηθεί και η πατρίδα μας. Η Ευρώπη εισέρχεται για δεύτερη χρονιά σε μία εμπόλεμη σύρραξη, η οποία απειλεί να επεκταθεί και ήδη υποβάλλει τους κατοίκους της Γηραιάς Ηπείρου σε κάθε είδους ταλαιπωρίες. Η ενεργειακή κρίση και ο πληθωρισμός την απειλούν με ύφεση και αναζωπύρωση της ανεργίας ενώ ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να ξεσπάσει και μία νέα επισιτιστική κρίση. Όλα αυτά δεν συμβαίνουν μακριά. Στο κατώφλι μας γίνονται.
Στο δε ενεργειακό πεδίο, εκεί όπου η χώρα μας προσβλέπει για να αποκτήσει πόρους, οι εντάσεις με την γείτονα είναι ήδη υψηλές και η έκβασή τους απρόβλεπτη.
Υπό το φως όλων αυτών, όσο πρόθυμοι κι αν εμφανιζόμαστε να ξεχάσουμε όσα βιώσαμε τη χρονιά που λήγει, οφείλουμε να μην εγκαταλείψουμε στη λήθη, όσα καταφέραμε παρά τις αντιξοότητες. Τις μάχες που δόθηκαν και σε μεγάλο βαθμό κερδήθηκαν σε σειρά πεδίων, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών.
Από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, δε, ας απαιτήσουμε την υπέρβαση. Τα βιώσιμα σχέδια και τις κοστολογημένες επεμβάσεις που θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες αυτού του τόπου.
Εντέλει, ας απαιτήσουμε να μην ξαναγίνουν τα λάθη του παρελθόντος, τα οποία τόσο ακριβά πληρώσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Η εμπειρία είναι πλούσια και τα ατοπήματα φρέσκα στην μνήμη μας.
Ακόμη κι αν δεν μπορούν να εμπνεύσουν, ακόμη κι αν απουσιάζει το όραμα από τη ρητορική τους, ας μην υποστούμε μία στείρα επανάληψη της κινδυνολογίας και των αφορισμών.
Όσο κι αν η πόλωση βοηθά στη συσπείρωση των κομματικών σχηματισμών, άλλο τόσο αποδυναμώνει τον τόπο.